| Албатта ҳукм Аллоҳникидур |
 |
Сиёсий сақофий таҳлилий
сайт |
|
«ثُمَّ قَالَ النَّبِيُّ لِعَائِشَةَ: جَهِّزِينِي وَلا تُعْلِمِي بِذَلِكَ أَحَداً, ...ثُمَّ أَمَرَ بِالطُّرِقِ فَحُبِسَتْ, فَعَمِىَ عَلَى أَهْلِ مَكَّةَ لا يَأْتِيهِمْ خَبَرً»
«Кейин Набий с.а.в. Оишага: «Менга нарсаларни тайёрла. Бу ҳақда ҳеч кимга билдирма...», дедилар. Ундан кейин буйруқ бердилар, йўллар беркитилди. Хуллас, Макка аҳлига хабар бормай қўйди». Яна бир далил Каъбнинг қийинчилик пайтидаги ғазот ҳақидаги ҳадисидир: «Пайғамбар с.а.в. бирор ғазотга чиқмоқчи бўлсалар, бошқа нарса билан таврия қилардилар (яширардилар). Бу ғазотда ундай қилмадилар. Бунда Расулуллоҳ с.а.в. қаттиқ иссиқ пайтида узоқ сафарга, саҳрога ва кўп сонли душманга қарши ғазот қилардилар. Шу сабабдан мусулмонлар ғазотга яхши тайёргарлик кўришлари учун уларга ишларини аниқ қилиб, бораётган тарафларидан хабардор қилдилар». Яна Анаснинг «Бухорий»да келтирилган ҳадисидир: «Набий с.а.в. Зайд, Жаъфар ва ибн Равоҳанинг ўлганликларини айтиб:
«أَخَذَ الرَّايَةَ زَيْدٌ فَأُصِيبَ, ثُمَّ أَخَذَ جَعْفَرٌ فَأُصِيبَ, ثُمَّ أَخَذَ ابْنُ رَوَاحَةَ فَأُصِيبَ, وَعَيْنَاهُ تَذْرُفَانِ حَتَّى أَخَذَهَا سَيْفٌ مِنْ سُيُوفِ اللَّهِ حَتَّى فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ»
«Роя (байроқ)ни Зайд олди, мусибатланди. Кейин уни Жаҳфар олди, мусибатланди. Кейин уни ибн Равоҳа олди, мусибатланди. Кўзларидан ёш қуйилган ҳолда: Уни Аллоҳнинг қиличларидан бири олган эди, Аллоҳ уларга фатҳ берди», дедилар».
Хулафои рошидинларнинг шу ҳукмни татбиқ этганликларини ибн Муборак «Жиҳод»да, Ҳоким эса «Мустадрак»да ривоят қилиб, Муслимнинг шартига кўра у саҳиҳдир, деган ва уни Заҳабий маъқуллаган асарда Зайд ибн Асламдан, у отасидан ривоят қилишича, Умар ибн Хаттобга «Қавм қаттиқ қаршилик қилган бўлса-да, Абу Убайда Шомни қамал қилганининг хабари келади. Шунда Умар унга хат ёзади: Сизга салом бўлсин. Аммо баъд. Бир мўмин бандага қаттиқ мусибат келса, ундан кейин албатта Аллоҳ бир кенгликни бергай. Бир қийинчилик икки енгилликдан ғолиб келмагай.
يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
– „Эй мўминлар, сабр қилингиз ва сабру тоқат қилишда (кофирлардан) устун бўлингиз ҳамда доимо (кураш-жиҳод учун) белингиз боғлиқ (ҳолда ҳозир) бўлиб турингиз! Ва Аллоҳдан қўрқингизким, (шунда) шояд нажот топгайсизлар!“ [3:200]
138-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168
|