Албатта ҳукм Аллоҳникидур Сиёсий сақофий таҳлилий
сайт

 

 

«أَنَّ رَجُلاً مِنَ الْأَنْصَارِ أتى النَّبِيِّ فَسَأَلُهُ, فَقَالَ: أما فِي بَيْتِكَ شَيْءٌ؟ قَالَ: بَلَى... قَالَ: اِئْتِنِي بِهِمَا, فَأَتَاهُ بِهِمَا, فَأَخَذَهُمَا رَسُولُ اللَّهِ بِيَدِهِ فقَالَ: مَنْ يَشْتَرِي هَذَيْنِ؟ ... قَالَ رَجُلٌ: أَنَا آخُذُهُمَا بِدِرْهَمَيْنِ, فَأَعْطَاهُمَا إِيَّاهُ وَأَخَذَ الدِّرْهَمَيْنِ, فَأَعْطَاهُمَا الْأَنْصَارِيَّ وَقَالَ: اشْتَرِ بِأَحَدِهِمَا فَانْبِذْهُ إِلَى أَهْلِكَ, وَاشْتَرِ بِالْآخَرِ قَدُومًا فَأْتِنِي بِهِ, فَشَدَّ فِيهِ رَسُولُ اللَّهِ عُوْدًا بِيَدِهِ ثُمَّ قَالَ: اذْهَبْ واحْتَطِبْ وَبِعْ, فَلا أَرَيَنَّكَ خَمْسَةَ عَشَرَ يَوْمًا, فَفَعَلَ فَجَاءَ وَقَدْ أَصَابَ عَشْرَةَ دَرَاهِمَ ...» 
«Ансорлардан бир киши Пайғамбар с.а.в.нинг олдиларига келиб, бир нарса беришни сўради. Пайғамбар с.а.в.ундан, уйингда ҳеч нарса йўқми, деб сўрадилар. У, бор, деди. ... Пайғамбар с.а.в.ўша икки нарсани олиб кел, дедилар. У нарсаларни олиб келди. Пайғамбар с.а.в. у икки нарсани қўлларида ушлаб туриб, шуларни ким сотиб олади? - дедилар. Бир киши, мен уларни икки дирҳамга оламан, деди. Унга нарсаларни бериб, икки дирҳамни олдилар-да, уларни ансорийга бериб, бирига оиланг учун нарса олиб бориб ташла, иккинчисига эса бир болта сотиб олиб, менинг ёнимга кел, дедилар. У болта сотиб олиб келди. Пайғамбар с.а.в. унга ўз қўллари билан соп қилдилар. Кейин, энди бориб, ўтин қилиб сот, сени ўн беш кунгача кўрмайин, дедилар. Ансорий шундай қилди. У келган пайтида ўн беш дирҳам ишлаб топганди...». Бухорий чиқарган ҳадисда Пайғамбар с.а.в. шундай деганлар:


«لَأَنْ يَأْخُذَ أَحَدُكُمْ حَبْلَهُ, فَيَأْتِيَ بِحُزْمَةٍ مِنْ حَطَبٍ عَلَى ظَهْرِهِ, فَيَبِيعَهَا, فَيَكُفَّ بِهَا وَجْهَهُ, خَيْرٌ لَهُ مِنْ أَنْ يَسْأَلَ النَّاسَ, أَعْطَوْهُ أَوْ مَنَعُوهُ» 
«Сизлардан бировингизнинг арқон олиб, бир боғ ўтин олиб келиб сотиши ва шу билан обрўсини сақлаши одамлардан тиланчилик қилганидан кўра, одамлар унга нимадир бериш ёки бермасликларидан қатҳий назар, яхшироқдир».
Пайғамбар с.а.в. йўл борасида ҳам тартиб жорий қилганлар. Тортишиб қолинган пайтда йўлнинг кенглигини етти газ қилиб белгилаганлар. Бухорий Абу Ҳурайра йўлидан ривоят қилади: 


«قَضَى النَّبِيُّ إِذَا تَشَاجَرُوا فِي الطَّرِيقِ الْمِيْتَاءِ بِسَبْعَةِ أَذْرُعٍ» 
«Одамлар ўлик йўл борасида тортишиб қолган пайтларида Набий с.а.в. уни етти газ, деб ҳукм қилганлар».Муслим ривоятида: 

 

123-бет

Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168