|
масала қилмаганда ва унга нисбатан ҳаёт-мамот тадбирини қўлламаганларида Ислом даъвати фикрий кураш йўли билан ҳам, жиҳод йўли билан ҳам зоҳир бўлмаган бўларди. Шунингдек бугунги муслимонлар, устиларида куфр низомлари ҳукм қилиб турган, ўзларига эса кофир ва мунофиқлар зўравонлик қилаётган бугунги шароитда ўз масалаларни тақдирни ҳал қилувчи масала қилмасалар ва унга нисбатан ҳаёт-мамот тадбирини қўлламасалар уларнинг ҳаракатлари бирор натижага эришиш мумкин эмас ва улар олдинга қараб бирор қадам қўйишга ҳам қодир бўлмайдилар.
Шунинг учун бизлар Ислом ўлкаларига маҳкам ўрнашиб олган мана бу куфр орасидаги ҳар бир муслимни ўз юртини Ислом диёрига айлантириш, уни бошқа Исломий мамакатлар билан бирлаштириш тариқати сифатида халифаликни барпо этиш ҳаракатига даъват этамиз. Шунингдек Исломни ёйиш мақсадида даъватни бутун оламга етказишга ҳамда Росулуллоҳ с.а.в.нинг қуйдаги муборак сўзларини содиқ иймон ва ақл идрок билан такрорлашга даъват этамиз: “Аллоҳга қасамки, агар қуёшни ўнг қўлимга, ойни чап қўлимга қўйиб шу ишингни ташла десалар ҳам, мен бу йўлдан қайтмайман. Токи Аллоҳ уни ғолиб қилади, ёки мен бу йўлда ҳалок бўламан”. “Аллоҳга қасамки, У мен орқали юборган дин учун жиҳод қилишда доим бўламан, ҳатто Аллоҳ уни ғолиб қилади, ёки мен бу йўлда ўлиб кетаман”.
Ҳижрий 1382 йил Ражаб ойи.
Милодий 1962 йил Декабрь ойи.
138-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138