|
келтиришдир. Бунинг воқеи халифа сайлаш воқеидан ўзгачадир, гарчи халифаликни барпо қилш халифа сайлашни талаб қилса ҳам.
Халифаликни барпо қилиш қатъан тақдирни ҳал қилувчи масаладир. Чунки уни барпо қилиш исломий юртларимизни куфр диёридан Ислом диёрига айлантириш тариқатидир. Бундан ташқари у куфр низомларини парчалаш яъни очиқ куфрни йўқотиш учун ҳам зарурдир. У Росулуллоҳ с.а.в.нинг қуйдаги сўзларига кўра тақдирни ҳал қилувчи масала даражасига кўтарилади: “... магар фақат очиқ куфрни кўрсангиз”. Ҳадисда келганки: “... айтилдики, ё Росулуллоҳ с.а.в. дедилар: “Йўқ, модомики сизларнинг орангизда намозни барпо қилса”. Шундан маълум бўладики муслимонларнинг масаласини амалга ошириш тариқати ҳам тақдрни ҳал қилувчи масаладир. Зеро, бу тариқат тақдирни ҳал қилувчи масаланинг тариқатидир. Суннатдан олинган шаръий далил ҳам унинг тақдирни ҳал қилувчи масала эканлигига далолат қилади. Демак, бу масалага нисбатан қўлланадиган тадбир ҳаёт-мамот тадбири бўлмоғи лозим. Муслимонларнинг бошига куфр ҳукмлари миниб олиб, уларнинг ишлари кофирларга, мунофиқларга ва муртадларга қолгандан буён, улар куфр салтанати чангалидан озод бўлишга, куфр арбоблари ва тарафдорларининг зўравонлигидан қутулишга ҳаракат қилиб келмоқдалар. Бироқ, улар амалга ошириш учун курашаётган бу масала тақдирни ҳал қилувчи масала эканлиги, унинг учун ҳаёт-мамот тадбиридан ўзга тадбир йўқлигини идрок қила олмаяптилар. Муслимонларнинг бу нарсани идрок қила олмаслиги уларнинг – жамоат ёки уммат сифатида – фарқлик, ҳалокат ва ўлимларни қўя турайлик, озор, қамоқ ва азобларни кўтаришга бўлган тоқатларини ҳам йўқотиб юборди. Ҳалбуки бу озорлар қаерда тақдирни ҳал қилувчи масалалар учун кураш кетаётган бўлса, ўша ерда мавжуддир. Шунинг учун куфр зўравонлигидан озод бўлиш йўлида қилинган барча ҳаракатлар очиқдан-очиқ мағлубиятга учради, ўзлари эса курашаётган мақсадлари сари бирор қадам ҳам боса олмадилар.
Муслимонлар ўз масалалари тақдирни ҳал қилувчи масалалигини билишлари учун ортиқча тафаккур ва ааммулга муҳтож эмаслар.
Бугунги кунда икки кўзи очиқ ҳар бир одамга аён бўлганидек, азалдан маълумки, кофирлар одатда ва ақлан олиб қараганда ҳам Исломнинг сиёсий ҳаётга яъни ҳукмга қайтишига – модомики уларнинг қўлида бундай улуғ ишни қилувчиларга қарши зулм ўтказишга заррача қудрати бор экан – асло имкон бермайдилар. Ушбу масалада муртад ва мунофиқлар зулм ва жиноятда бошқалардан кам эмас. Улар Аллоҳнинг ҳукмларини ижро қилиш, Аллоҳнинг наҳийларини Унинг ҳадлари билан ҳимоя қилиш мақсадида ўзларидан ҳукмни тортиб олмоқчи бўлган муъминларга қарши туриш учун қулидан келган кучни ишга соладилар.
Демак, муслимонлар – модомики масалага тақдирни ҳал қилувчи масала деб қарамасалар – уларнинг ушбу масала йўлида олиб бораётган бирорта ҳаракати самара бермайди. Муслимонлар бу курашнинг табиатини англамаган ва бундаги Аллоҳнинг ҳукми ҳақиқатини идрок қилмаган вақтларида тақдирни ҳал қилувчи масала даражасида бўлмаган, балки оддий даражадаги тариқат билан ўзларини озод этишга ҳаракат қилдилар. Уларнинг бу борадаги тадбирлари ҳам ҳаёт-мамот
136-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138