Муслимонлар Аллоҳ нозил қилмаган нарсалар билан ҳукм юритилшига жим турмасликлари лозим. Зеро, бу тақдирни ҳал қилувчи масаладир. Лекин муслимонларнинг дилидаги тақво сусайгач, Исломни тушинишлари заифлашгач, халифа ва ҳокимлар битта масалада куфр билан ҳукм қилишса, уларга сукут сақлаб туришлари оддий бир ҳолга айланди. Улардаги заифлик ортиб боргач ҳокимлар бир эмас, бир неча масалаларда куфр билан ҳукм қилсалар ҳам жим қараб турадиган бўлиб қолдилар. Кенг кўламдаги ушбу сукут оқибатида ҳокимлар куфр ҳукмларини очиқчасига қўрқмасдан татбиқ этадиган бўлиб қолишди. Жумладан, Миср ҳокими 1883 йили шариъат ҳукмларини четга суриб қўйиб, Франциянинг мадани қонунларини татбиқ қилган вақтда у ердаги муслимонлар унга индамадилар. Сўнг 1909 йили куфр ҳукмларидан муслимонлар учун дустур ишлаб чиқилганда ҳам Ислом Давлатидаги муслимонлар жим турдилар. Улар бошида бунга қарши қўзғалиб, сўнг жимиб қолдилар. Шунинг учун ҳам Мустафо Камол келиб халифаликни парчалаш, барча Ислом аҳкомларини оёқ ости қилиши, куфр ҳокимиятини эълон қилиши ажабланарли бўлмади. Чунки бу масала муслимонларнинг назарида тақдирни ҳал қилувчи масала даражасидан тушган эди. Оқибатда, бўлар иш бўлди. Муслимонлар орасида очиқ куфрнингкўриниши, уни йўқотиш учун қурол билан курашмасликлари оддий ишга айланди. Балки улар устида куфр низоми билан ҳукм юритилса-да, уни инкор этмасликлари улар учун аҳамиятсиз иш бўлиб қолди. Уларнинг кўпчилиги куфр ҳукмларини яхши деб билиб, унга одатланиб қолдилар ва ихтиёрий равишда Ислом ҳукмларини тарк этдилар. Натижада аҳвол куфрга жим туриш, унга қарши қилич кўтармасликдан ташқари, куфрга рози бўлиш, уни талаб қилиш даражаига етиб борди. Бу фақат куфр низоми билан ҳукм қилишга тақдирни ҳал қилувчи масала деб қарамагани ва унга нисбатан ҳаёт-мамот тадбирини қўлламаганлиги оқибатидир. Шунинг учун бу масалани ўзининг ўрнига қайтариш ва унга тақдирни ҳал қилувчи масала деб қараш лозим. Шундагина куфр низоми билан ҳукм қилиш барҳам топади, гарчи бу бир неча йиллар уруш қилишга олиб борса ҳам, балки миллионаб муслимонларнинг ўлимига, миллионлаган муслимонларнинг шаҳид бўлишига олиб борса ҳам. Аллоҳ таоло баён қилиб, белгилаб берган ва унга нисбатан ҳаёт-мамот тадбирини қўллашни белгилаб қўйган барча тақдирни ҳал қилувчи масалаларни тушуниш ҳақиқатда заифлашди, сўнг уларни Ислом ақидасига боғлаш сусайди, кейин эса, ўз мартабасдан тушди. Ҳатто аҳвол шу даражага бориб етдики, ушбу тақдирни ҳал қилувчи масалалар қурол билан ҳимоя қилиш вожиб бўлган шаръий ҳукмлардир, деган маънода идрок қилинмай қолди. Натижада шариъат белгилаб берган мартабасидан, яъни тақдирни ҳал қилувчи масала мартабасидан тушди. Унга нисбатан шариъат қатъий белгилаб берган тадбирга куфр ҳукмини йўқотиш ва Ислом ҳукмини барпо қилиш учун қуролли кураш деб қаралмади. Шунинг учун халифаликни парчалаб ташлаш ва Ислом низомини йўқ қилиб юбориш масаласи тақдирни ҳал қилувчи масала эканлиги идрок қилинмади. Қолаверса бу масала дилларга ва муҳитларга тақдирни ҳал қилувчи масала сифатида ҳукмрон бўлмади. Шунинг учун ҳам Мустафо Камол ишга киришиб халифаликни парчалади, Исломни сиёсий майдондан четлаштирди. Бирор инсон унга қарши қурол кўтармади, унга қарши уруш қилмади. Кофирлар юз миллионлаган муслимонларнинг кўз ўнгида, шу қадар осонлик билан халифаликка барҳам бериб, Ислом низомини йўқ қилиб
133-бет Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138
|