|
қилаётганларнинг олдида йўлнинг белгилари, маълум тармоқлари равшан бўлсин.
5. Пайғамбар с.а.в.нинг давлат барпо қилишда тутган йўллари
Аллоҳ Таоло Муҳаммад с.а.в.ни ҳамма одамларга элчи қилиб танлаб, У кишига ваҳй юборди. Аллоҳ Таоло айтади:
يَاأَيُّهَا الْمُدَّثِّر ُ -1,قُمْ فَأَنذِرْ -2, وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ -3, وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ -4,
– „Эй либосларга бурканиб олган Зот. Туринг-да, инсонларни охират азобидан огоҳлантиринг! Ёлғиз парвардигорингизни улуғланг! Либосларингизни пок тутинг!“. [74:1-4] каби Қуръон оятларини у кишига хитоб қила бошлагач, Пайғамбар с.а.в. одамларни Аллоҳнинг динига даъват қила бошладилар. У киши ҳақиқатга, Аллоҳнинг ўзига холис ибодат қилишга, яхши амаллар қилиш билан Аллоҳга яқинлашишга, қариндошлар ва мусофирларнинг ҳаққини адо этишга ўзлари учун санам-бутлар қилиб олишган тошларга ибодат қилишни тарк қилишга даъват эта бошладилар. Мушриклар бу тошларни қилаётган фисқу фужурларимизни кечиради деб ўйлашарди. Кейин у киши одамларга ўзига нозил бўлган оятлар, ҳужжатлар билан хитоб қилдилар:
قُلْ يَاأَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ
– „Эй одамлар, мен Аллоҳнинг сизларга юборилган элчисидирман“. [7:158]
Пайғамбар с.а.в. одамларнинг кучлигию кучсизини, бою камбағалини, обрўлигию обрўсизини, эркагию аёлини, каттаю кичигини бирдек даъват этар эдилар. Ҳеч кимни истисно қилмасдилар. Даъват яширин ҳам, ошкора ҳам бўлар эди. Мушриклар ўзларининг эътиқодларини маҳкам ушлаб, санамларига ёпишиб олганларида Пайғамбар с.а.в.га мана бу оятлар нозил бўлди ва Пайғамбар с.а.в. уларни мушрикларга тиловат қилиб берардилар:
قَالَ أَفَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لاَ يَنفَعُكُمْ شَيْئًا وَلاَ يَضُرُّكُمْ -66, أُفٍّ لَكُمْ وَلِمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ -67,
– „(Иброҳим) айтди: „Ахир Аллоҳни қўйиб, сизларга бирор фойда ҳам, зиён ҳам етказа олмайдиган нарсаларга сиғинасизларми?! Сизларга ҳам, Аллоҳни қўйиб сиғинаётган бутларингизга ҳам суф! Ахир ақл юргизмайсизларми?!“. [21:66,67]
Улар бу ишларимиз билан ота-боболаримиз йўлидан бораётирмиз деб даъво қилганларида, уларга қуйидаги оятни ўқиб берардилар:
لَقَدْ كُنتُمْ أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ فِي ضَلاَلٍ مُبِينٍ
– „Дарҳақиқат сизлар ҳам, ота-боболарингиз ҳам очиқ залолатда экансизлар“. [21:54]
98-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122