Албатта ҳукм Аллоҳникидур |
 |
Сиёсий сақофий таҳлилий
сайт |
|
даъват этдим, аммо менинг даъватим уларга фақат иймондан қочишни зиёда қилди, холос. Дарвоқе, ҳар қачон мен уларни мағфиратингга сабаб бўладиган дин йўлига даъват қилсам, улар менинг сўзларимни эшитмаслик учун бармоқларини қулоқларига тиқиб, мени кўрмаслик учун кийимларини юзу кўзларига ўраб-чирмаб олдилар ва ўз куфрларида оёқ тираб турдилар ҳамда менга итоат этишдан бош тортиб кибру ҳаво қилдилар“. [71:5-7]
Яна Аллоҳ Таоло айтади:
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلاَّ خَمْسِينَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ -14, فَأَنجَيْنَاهُ وَأَصْحَابَ السَّفِينَةِ وَجَعَلْنَاهَا آيَةً لِلْعَالَمِينَ -15,
– „Аниқки, Биз Нуҳни ўз қавмига пайғамбар қилиб юбордик. Бас у уларнинг орасида эллик йили кам минг йил турди, аммо улар иймон келтирмадилар, бас, уларни - золим-кофир бўлган ҳолларида - тўфон балоси тутди. Сўнг Биз Нуҳга ва кемадаги ҳамроҳларига нажот бердик ва у тўфон балосини барча одамларга оят-ибрат қилиб қўйдик“. [29:14,15]
Даъватчи қарши турувчиларнинг қаттиқлиги ёки бепарво бўлишларига эътибор бермайди. Ҳубайбни Қурайшга кўриниб турадиган бир жойга осиш учун олиб келдилар. Бундай иш сал илгари Зайд ибн Даснанинг бошидан ҳам ўтган эди. Ҳубайб зўравон золимлардан шафқат кутмайди. У ёлғиз бутун оламнинг Парвардигорига юзланди.
Даъват ишида сабр қилиш эътиқодни ҳаётдан афзал билишни тақозо қилади. Мана, Фиръавннинг сеҳргарлари дилларига иймон киргани заҳоти Фиръавнга куфр келтирдилар. Унинг ҳамма зебу зийнатлари, ўйин-кулгуларини тарк этиб турли хил азобларга ўзларини тутдилар. Аллоҳ Таоло уларнинг золим Фиръавн билан бўлган мунозараларини сифатлаб деди:
فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سُجَّدًا قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هَارُونَ وَمُوسَى -70, قَالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلاُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلاَفٍ وَلاُصَلِّبَنَّكُمْ فِي جُذُوعِ النَّخْلِ وَلَتَعْلَمُنَّ أَيُّنَا أَشَدُّ عَذَابًا وَأَبْقَى -71, قَالُوا لَنْ نُؤْثِرَكَ عَلَى مَا جَاءَنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالَّذِي فَطَرَنَا فَاقْضِ مَا أَنْتَ قَاضٍ إِنَّمَا تَقْضِي هَذِهِ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا -72, إِنَّا آمَنَّا بِرَبِّنَا لِيَغْفِرَ لَنَا خَطَايَانَا وَمَا أَكْرَهْتَنَا عَلَيْهِ مِنَ السِّحْرِوَاللَّهُ خَيْرٌ وَأَبْقَى -73,
– „(Мусо асосини ташлагач, сеҳргарларнинг ясаган нарсаларини ҳаммасини ютиб юборди). Бас, сеҳргарлар сажда қилган ҳолларида ерга ташланиб: „Ҳорун ва Мусонинг Парвардигорига иймон келтирдик“, - дедилар. Фиръавн айтди: „Унга мен изн бермай туриб, иймон келтирдингизми?! Шак-шубҳасиз, у сизларга сеҳр ўргатган каттангиздир. Бас, энди мен албатта оёқ қўлларингизни қарама-қаршисига (ўнг қўл ва чап оёғингизни, ёки аксинча) кесурман ва сизларни хурмо шохларига осурман, ана ўшанда қайсимизнинг (менинг ёки Мусонинг Худоси) азоби қаттиқроқ ва
117-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122
|