|
топшириқларини бажаришга ва мусулмонларнинг ҳалқумларида мангу найза бўлиб қадалиб туриши учун таянч нуқталари бўлмиш Исроилни сақлаб қолишга имкон топдилар.
Кофирлар жамиятдан исломийлик сифатини кетказиш, уни издан чиқариш, парчалаш, Ислом эътиқоди мусулмонларнинг дилларида қувват бўлиб қайта тикланмаслигининг олдини олиш мақсадида хиёнаткор малай партияларни вужудга келтирдилар. Бу партиялар миллатчилик ва маҳаллийчиликка асосланар, ҳали эркинлик ва демократия, ҳали социализм, коммунизм, араб социализми, давлат социализми деб жар солар, жамиятда келишмовчиликларни келтириб чиқаришга хизмат қилар эди. Кофирлар исломий гуруҳларга ҳам қизғин тарғиб қилардилар. Бу гуруҳлар мусулмонларнинг туйғуларини сўриб олиш, уларнинг ҳаракатларини сўфиёна ибодат ёки саҳиҳ ҳадислар устида баҳслашиш ёки Қуръонни - маъносини тушунмасдан - шунчаки қироат қилиш санъатини ўрганиш ёки Исломни мудофаа қилиш, унга қилинган туҳматларни рад этиш каби ишлар билангина чеклаб қўйишга хизмат қиларди. Натижада улар мусулмонларнинг сиёсий ишларига эътибор бермас, малай ҳокимларнинг сиёсатига аралашиб, уларнинг қинғирликларини очиб ташламас, миллатни уларнинг ёмонликларидан қутқаришга ҳаракат қилмас эдилар. Гўё уларга халифаликни тиклашга уринишнинг заррача аҳамияти йўқдай, ҳолбуки айнан халифаликсиз мусулмонлар қанчалар заиф ва тарқоқ ҳолга тушдилар. Ҳатто бу иш уларга фарз ҳам эмасдай бўлиб қолди. Улар фарзни тарк қилиб, мандуб ёки мубоҳ ҳисобланган - рамазон ойидан ташқари шаввол ойида олти кун ёки ҳар ойда уч кун рўза тутиш каби - ишларни қилишга зўр берар эдилар.
Ҳокимлар дастлаб мусулмонларнинг эътиқодини ўйлаб эмас, балки капиталист хўжайинларининг тузумини ҳимоя қилиш мақсадида бу партияларга қарши турар эди. Ҳеч қанча вақт ўтмай партиялар ва озодлик номи билан аталган ҳаракатларни катта вазифалар ва юқори мансаблар бериш билан жиловлаб олдилар. Шундай қилиб, кофирлар бошқарувидаги ҳокимлар, малайлар, сохта сиёсатчилар, малай партиялар жамиятни суюлтириб, заифлаштириб юбора олдилар. Натижада жамият тобора издан чиқиб, боши берк кўчага кириб қолди. Уни инқироз ишончсизлик, ҳавойи нафсларнинг тортиб кетишлари бошқарди. Одамлар бирон-бир фойдали ишни порасиз амалга ошира олмай қолдилар. Одамларга хизмат қилиш учун тузилган давлат худди ўғрилар гуруҳига айлангану одамларнинг молларини тортиб олаётганга ўхшар эди. Жамиятда пора беришга қодир бўлган бойгина жирканч ҳокимият соясида яшаш ҳуқуқига эга эди. Камбағал ёки пора беришдан ҳазар қиладиган, шариатга амал қилишни хоҳлайдиган киши эса бундай ҳуқуқдан маҳрум эди. Бойлар салтанатдаги масъул шахслар билан хуфёна тил бириктириб жамиятдаги яшаш учун зарур бўлган барча омиллар устидан эгаликни қўлга олдилар. Бу билан мансабдор ва масъул шахсларнинг зиммасидаги масъулиятни ҳам издан чиқардилар. Натижада бирон-бир муомала порасиз бўлмайдиган бўлиб қолди. Ахлоқ бузилди, одамлар
5-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122