|
— „Ҳоҳ енгил ҳоҳ оғир ҳолларингизда (истасангиз-истамасангиз жиҳодга) чиқингиз ва молу жонларингиз билан Аллоҳ йўлида жиҳод қилингиз, Агар билсаларингиз мана шу сизлар учун яхшироқдир” [9:41 ]
Анас радан ривоят қилган ҳадисда Расулуллоҳ с.а.в. «Сизлар мушрикларга қарши молларингиз, қўлларингиз, тилларингиз билан жиҳод қилингиз», дедилар. Шу каби мусулмонларга мол ва жон билан жиҳод қилишни фарз қиладиган ўнлаб оят ва ҳадислар бор.
Шунинг учун жиҳод ва жиҳод учун лозим бўлган нарсаларга нафақа қилиш учун байтулмолда мол бўлмаса, давлат Расулуллоҳ с.а.в. қилганларидек молларини инъом қилишга қизиқтиради. Аҳмад Абдураҳмон ибн Ҳаббоб Суламий ривоят қилган ҳадисда айтадики: «Набий с.а.в. хутба ўқидилар ва жайшун усра (ночор ва етишмовчиликда тузилган армия)га инъом қилишга тарғиб қилдилар. Шунда Усмон ибн Аффон: «100та туя ёнири ва эгари билан мени зиммамда», дедилар. Абдураҳмон айтадиларки: «Расулуллоҳ с.а.в.минбар зинасидан тушдилар, сўнг жайшун усрага ёрдам бериш тарғиб қилдилар. Шунда Усмон р.а.«100та туя ёниғи ва эгари билан мени зиммамда», дедилар. Ҳузайфа ибн Ямандан ривоят қилинган ҳадисда айтадиларки: «Набий с.а.в. Мени Усмонга жайшун усрага ёрдам сураб жўнатдилар. Усмон Набий с.а.в.га 1000 динор жўнатдилар ва бу динорлар Расулуллоҳ с.а.в.нинг олдиларига тўкилди. Расулуллоҳ с.а.в. динорларни қўлларида орқа-олдини айлантириб Усмонни дуо қилдилар: «Эй Усмон, сизни Аллоҳ мағфират қилди. То қиёматгача сиз тарафингиздан нима содир бўлса махфий ё ошкорами, Аллоҳ уни кечсин. Бундан кейин ҳар қандай ишида Усмонга зарар йўқ».
Агар мусулмонларни ихтиёрий равишда қилган инъомлари жиҳод фарз бўлган вақтда жиҳодга нафақа қилишга кифоя қилмаса, давлат жиҳод ва жиҳодга лозим бўлган нарсаларга нафақа қилиш учун эҳтиёждан оширмасдан солиқ солади, ортиқчаси ҳалол эмас.
2 - Лозим бўлган қуроллар ишлаб чиқаришга имконият яратиш учун ҳарбий саноатга тааллуқли заводларнинг нафақалари. Чунки жиҳод армияга, армия эса қуролга муҳтож бўлади. Армия учун қуроллар олий даражада ва тўла етарли бўлиши учун саноат лозим. Шунинг учун ҳарбий саноат жиҳод билан алоқадор ва мустаҳкам боғлиқдир. Давлат мустақил бошқа давлатларнинг таъсири ва ҳукмронлигидан узоқ бўлиши учун, хусусан, муҳим қуролларни ишлаб чиқиши ва бу қуролларни ўзи ривожлантириши лозим, токи давлат қуроллар қанчалик ривожланган бўлишидан қатъий назар, энг янги ва энг қувватли қуролларга эга бўлсин ва давлатлараро ҳолатга мувофиқ очиқ ва махфий бўлган барча қуроллар унинг тасарруфи остида бўлсин.
Умматда бу завод ва саноатни мавжуд бўлмаслиги мусулмонларни қуролланишда кофирларга суянадиган қилиб қўяди. Бу эса мусулмонларнинг ирода ва қарорларини кофир давлатларнинг ирода ва қарорларига боғлиқ қилиб қўяди. Чунки кофир Давлатлар қуролларини ўзларининг манфаатларини рўёбга чиқарадиган шартлар билан сотади. Бу эса умматга энг даҳшатли зарарлардандир.
Шунинг учун бу саноатни барпо қилиш, мусулмонларга мол ва жон билан жиҳод қилишни вожиб қилган оят ва ҳадисларнинг наслари билан далолати илтизом (насда очиқ айтилмасдан ундан лозим бўладиган, келиб чиқадиган маъно) тариқасида вожибдир. Чунки жиҳод куролга, қурол эса саноатга муҳтождир. Шунингдек, барпо қилиш зарур бу саноат Аллоҳ таолонинг ушбу сўзлари билан вожибдир:
73-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120