|
СУННАТ
Суннат луғатда йўл демакдир. Шариатда эса Набий с .а.вдан нафл (қўшимча) сифатида нақл қилинган ҳукмларга қўлланиб, суннат намозларининг ракаатлари каби суннат, яъни фарзга қўшимча, деб номланади. Суннат деб номланишнинг маъноси унинг Набий с.а.в тарафларидан, фарз эса Аллоҳ тарафидан буюрилган ҳукм, дегани эмас. Балки суннат ҳам, фарз ҳам Аллоҳ тарафидан буюрилган. Росул с.а.в эса Аллоҳ томонидан бўлган барча буйруқларни етказувчидир. Чунки у зот «ўз ҳаво-хоҳишига қараб гапирмайди. Унинг сўзлари унга ваҳий қилинаётган Ваҳийдан ўзга сўзлар эмас!». Суннат Набий с.а.в тарафларидан суннат сифатида нақл қилинган бўлса-да, бироқ у нафл (фарзга қўшимча) сифатида нақл қилинган ва суннат дея номланган. Худди шунингдек, фарз фарз сифатида нақл қилиниб, фарз деб номланган. Масалан, бомдод намозининг икки ракаат фарзи Набий Aдан тавотур йўли билан фарз сифатида нақл қилинган. Бомдоднинг икки ракаат суннати ҳам Набий с.а.в дан тавотур йўли билан нафл сифатида нақл қилинган. Бу иккаласи ҳам Росул с.а.в нинг шахсан ўзларидан эмас, балки Аллоҳ Таоло тарафидан буюрилган. Демак, буйруқ ибодатларда фарз ва нофила, бошқа амалларда эса фарз, мандуб ва мубоҳ деб қабул қилинган. Нофила айни мандубнинг ўзи бўлиб, нофила деб номланган бўлса-да, аксар ҳолларда суннат деб ифодаланади.
Шунингдек, суннат сўзи Росул с.а.в дан содир бўлган, Қуръондан деб ҳисобланмайдиган шаръий далилларда ҳам истеъмол қилинади. Бунга Набий с.а.в нинг сўзлари, ишлари ва тақрир-сукутлари киради.
90-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106