|
Атийянинг ҳадиси қувватли бўлади. Чунки у Расулуллоҳ с.а.в.нинг олдиларида содир бўлган амал ҳақида баён қилган ва Расулуллоҳ с.а.в. қилган амалга ишора қилган. Демак, у Оишанинг раъйларидан қувватлироқдир.
Ҳадисларда собит бўлган бу беш ҳодиса аёл кишининг очиқ кўриниб турадиган аъзоси юзи билан икки кафти эканига очиқ-равшан далолат қилади. Бу эса юз ва кафтнинг на намозда ва на намоздан ташқарида аврат эмаслигига далил бўлади. Чунки оят умумийдир:
}وَلاَ يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ مَا ظَهَرَ مِنْهَا {
– „Ҳамда кўриниб тургандан бошқа зеб-зийнатларини (номаҳрамларга) кўрсатмасинлар“. [24:31]
Ундан кейинги оятга келсак, оятдан тушунилган маъно юз билан иккала кафтнинг аврат эмаслигига далил бўлади. Аллоҳ Таоло дейди:
}وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ {
– „Ва кўкракларини рўмоллари билан тўссинлар!“. [24:31]
Бу оятдаги «хумурун» (рўмоллар) сўзи «химор» (рўмол)нинг кўплик шакли бўлиб, у билан бош тўсилади. «Жуюб» сўзи эса «жайбун»нинг кўплик шакли бўлиб, кўйлакнинг (ёқа қисмидаги) кесилган ўрнидир. Демак, Аллоҳ Таоло рўмолни бўйин ва кўкракка ташлаб олишга буюрган. Бу уларни тўсиш вожиблигига далил бўлади. У билан юзни беркитишга буюрмаган. Бу унинг аврат эмаслигига далил бўлади. «Жайбун» сўзининг маъноси ўйланганидек кўкрак эмас. Балки кўйлакнинг ўйилган ёқаси бўлиб, кўкракнинг устида ва бўйиннинг атрофида бўлади. Рўмолни жайбга ёпиш уни бўйин ва кўкракдан иборат кўйлак ёқасига ўрашдир. Демак, бошни ўрашга бўлган буйруқ юзни истисно қилган ҳолда бўйин ва кўкракка қаратилган ва бу уларнинг аврат эмаслигига далолат қилган. Шунга кўра, (юзни ёпиб турувчи) ҳижоб мавжуд эмас ва Аллоҳ Субҳонаҳу ва Таоло уни шаръий ҳукм қилмагани маълум бўлади.
Булар Қуръондаги далиллар эди. Энди Аллоҳ Таоло ҳижобни шаръий ҳукм қилмагани ҳамда юз билан икки кафт аврат эмаслиги ҳақидаги ҳадислардаги далилларга келсак, Абу Довуд Қатодадан Набий А.нинг шундай деб айтганларини ривоят қилган:
«Агар жория (қиз бола) ҳайз кўрса (яъни, ҳайз кўрадиган ёшга етганда), унинг юзи ва (бўғинигача) икки қўлидан бошқа аъзоси кўриниб туриши дуруст бўлмайди». Бу ҳадис юз билан икки кафтнинг аврат эмаслиги ҳамда Аллоҳ юз билан икки кафтни тўсишни ва ҳижобни шаръий ҳукм қилмаганига очиқ далилдир.
Китоб ва суннатдан келтирилган мазкур далиллар муслима аёлнинг
62-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181