|
бўлади. Фақат совчи қўювчи эркакларгина уйланмоқчи бўлаётган аёлларига қараш учун кўзларини тўсмасликлари мумкин.
Эр ва хотин бир-бирларининг бутун баданларига қарашлари мубоҳдир. Баҳз ибн Ҳаким отасидан, отаси бобосидан ривоят қилишича, бобоси сўради:
«قلت يا رسول الله عورتنا ما نأتي منها وما نذر؟ فقال لي: احفظ عورتك إلا من زوجتك. أو ما ملكت يمينك»
«Эй Расулуллоҳ, бизга рухсат бўлган ва биз тарк қилишимиз керак бўлган авратлар қайсилар?» Жавоб бердиларки: «Хотининг ва чўрингдан ўзгалардан авратингни сақла!».
Эркак муслима ёки муслима бўлмаган ўзининг маҳрамларининг юзи ва кафтлари билан бирга зийнат ўрни бўлган бошқа аъзоларига ҳам - муайян аъзоларга чекламай - қараши мумкин. Чунки бу хусусда нусус келган бўлиб, бу нусус мутлақ (яъни, қайдланмаган)дир. Аллоҳ Таоло дейди:
}وَلاَ يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوْ التَّابِعِينَأَوْ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُوْلِي الإِرْبَةِ مِنْ الرِّجَالِ أَوْ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاءِ {
– „Улар зеб-зийнатларини кўрсатмасинлар, магар эрларига ё оталарига ё эрларининг оталарига ё ўғилларига ё эрларининг ўғилларига ё ўзларининг ака-укаларига ё ака-укаларининг ўғилларига ё опа-сингилларининг ўғилларига ё ўзлари (каби) аёлларга ё қўлостиларидаги чўриларга ё (аёллардан) беҳожат бўлган (яъни жуда кексайиб қолган ёки ақлсиз-девона) эркак хизматкор-қулларга ё аёлларнинг авратларидан хабардор бўлмаган гўдакларгагина (кўрсатишларижоиздир)“. [24:31]
Бу зикр қилинганларнинг барчаси аёлнинг сочига, бўйнига, қўл ва оёқдаги билак узук ўрнига, маржон тақиладиган жойига ва бундан бошқа зийнат ўрни ҳисобланган аъзоларига қарашлари жоиз. Чунки Аллоҳ Таоло айтганки: „Зийнатларини кўрсатмасинлар“, яъни аёллар Қуръон зикр қилган шахслардан бошқаларга зийнат ўринларини кўрсатмасинлар. Демак, улар аёлнинг кундалик (уй) кийимида кўриниб турадиган аъзоларига қарашлари жоиз. Имом Шофеoий «Муснад» номли китобида ривоят қилади: Абу Салама қизи Зайнаб айтади: «Зубайрнинг аёли Асмо мени эмизганди. Мен Зубайрни ота деб билардим. Сочимни тараб турган ҳолатимда олдимга кирарди. Ўрилган сочларимдан ушлаб: «Менга қара», - дерди». Ривоятга кўра, Абу Суфён
32-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181