|
Шунингдек у Қуръондан муяссар бўлган миқдорда ёд олиши лозим, токи у намозларида, айниқса кўпроқ қироат қилиш суннат бўлган бомдод намозларида узун суралардан қироат қилишга қодир бўлсин.
Аллоҳ Таоло «Исро» сурасида айтади:
أَقِمِ الصَّلاَةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَى غَسَقِ اللَّيْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا
– „Қуёш оғишидан то кун қоронғусигача намозни тўкис адо қилинг ва тонги ўқишни (бомдод намозини) ҳам (тўкис адо қилинг). Зеро тонги ўқиш (кеча ва кундуз фаришталари) ҳозир бўладиган намоздир“. [17:78]
Шунга қўшимча, Аллоҳнинг оятларини ёдлаш қанча кўп бўлса, мусулмон ўзи учун шунча фазилатни касб этади ва Роббисининг олдидаги мартабаси улуғ бўлади. Даъватчи бу нарсага ҳарис бўлмоғи лозим. Абдуллоҳ ибн Амрдан ривоят қилинади. Расулуллоҳ дедилар: «Қуръон сохиби учун дейилади: ўқи ва парвоз қил, дунёда тартил билан ўқиганингдек дона-дона қилиб ўқи. Албатта сенинг мартабанг ўқиган охирги оятинг олдидадир». Абу Довуд, Аҳмад, Ибн Можжа, Ибни Хаббон ва Термизий ривояти. Термизий «бу ҳасан, саҳиҳ ҳадис» - деди. Зийрак оқил агар бир яхши нарсани ҳосил қилса, уни ёдлаб олади, унда сустлик қилмайди. Қуръонни кўтарган, уни ёд олган ҳофизи Каламуллоҳ ҳам шундай бўлмоғи лозим. Кимки Қуръондан ёдласа сустлик қилиб уни унутиб ёки ташлаб юбормаслиги керак, Қуръонни қочиб, эсдан чиқиб кетишга йўл қўймаслик лозим, балки ёд бўлиб дилда муҳрланиб қолиши учун доимо такрорлаб ва эсга олиб туриш лозим. Акс ҳолда, у кўпгина яхшиликни қўлдан бой берган ва уни зое кетказган бўлади. Абу Мусодан ривоят қилинади. Расулуллоҳ дедилар: «Қуръонни такрорлаб туринглар. Жоним Унинг қўлида бўлган Зотга қасамки, у боғланган туядан ҳам тезроқ қочгувчидир». Бухорий ва Муслим ривояти. Абдуллоҳ ибн Масъуддан ривоят қилинади. Расулуллоҳ дедилар: «Бирортаси фалон-фалон оятларни унутиб қўйдим, эсдан чиқиб қолди - дейиши яхшимас. Қуръонни эсга олиб туринглар. Чунки у кишиларнинг дилларидан ҳайвондан ҳам тез қочади». Доримий, Бухорий, Муслим, Термизий ва Нисои ривояти. Бу борада ибни Аббоснинг Расулуллоҳдан қилган ривояти етарлидир. «Қалбида Қуръондан бирор сура бўлмаган инсон ҳароба уйга ўхшайди». Термизий ҳасан санад билан ривоят қилган. Доримий, Аҳмад ва ибни Можжа ривояти. Демак даъватчи Аллоҳнинг оятларини кўпроқ ёдлашга ҳарис бўлсин ва у ёдлаган отяларини унутиб юборишдан эҳтиёт бўлсин. Аммо Қуръонни тиловат қилиш, уни тартил билан ўқиш хусусида шуни айтиш мумкинки, Қуръон барча нафис нарсаларнинг нафисроғи ва бутун мавжудот орасидаги энг қимматбаҳо, ноёб нарсадир.
Шундай экан, ундан узоқлашиш асло мумкин эмас. Уни чанг бостириб токчаларга ирғитиб қўйиш дуруст эмас. Балки, аслини олганда мусулмон одам хусусан даъватчи Қуръонни ўзининг ёнида олиб юриши, қаерга борса кўтариб бориши, ҳар куни кучи етганича ундан ўқиши лозим. Ўқиганида ҳам дили яйраб, ўқиётган нарсасига берилиб ўқиши лозим. Агар чарчаса ёки ўқиш малол келса қироатни тўхтатиб, ўқишга рағбат қилган вақтда ўқисин.
78-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100