|
Аллоҳ Субҳонаҳу ва Таоло бир неча оятларда жамики мавжудотни ҳикмат билан яратганини қайта-қайта эслатади. Ҳақ Таоло ушбу гўзал яратишда беҳудалик, бемақсадлик йўқлигини «Оли Имрон» сурасида марҳамат қилади:
الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلاً
– „Улар турганда ҳам, ўтирганда ҳам, ётганда ҳам Аллоҳни эслайдилар ҳамда осмонлар ва ернинг яралиши ҳақида тафаккур қилиб (дейдилар): „Парвардигоро, бу (борлиқ)ни беҳуда яратганинг йўқ!“ [3:191]
«Сод» сурасида марҳамат қилади:
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا بَاطِلاً ذَلِكَ ظَنُّ الَّذِينَ كَفَرُوا فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنَ النَّارِ
– „Биз осмон ва ерни ҳамда уларнинг ўртасидаги бор нарсаларни беҳуда яратганэмасмиз. Бу (яъни улар беҳуда, бемақсад яратилган деган гумон) кофирларнинггумонидир. Кофирларга дўзах азоби бўлгай“. [38:27]
Ҳикмат билан яратилган ушбу борлиқдаги ҳар бир мавжудот ўз яратувчисига итоаткор, бўйсунувчи ва доимо мақтовлар айтиб тургувчидир.
Аллоҳ Таоло «Бақара» сурасида дейди:
وَقَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ بَلْ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ كُلٌّ لَهُ قَانِتُونَ
– „Улар: „Аллоҳнинг боласи бор“, дедилар. У Зот буларнинг ушбу бадгумонидан мутлақо покдир. Балки осмонлар ва ердаги нарсалар У Зотга тегишли бўлиб, ҳаммаси Унга бўйсунади“. [2:116]
«Исро» сурасида марҳамат қилади:
تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالأَرْضُ وَمَنْ فِيهِنَّ وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلَكِنْ لاَ تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ إِنَّهُ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا
– „Етти осмон, ер ва улардаги бор жонзот Аллоҳни поклар. Мавжуд бўлган барча нарса ҳамду сано айтиш билан У Зотни поклар. Лекин сизлар (эй инсонлар), уларнинг тасбеҳ айтишларини - поклашларини англамассизлар. Дарҳақиқат, у ҳалим ва мағфиратли Зотдир“. [17:44]
«Фуссилат» сурасида ушбу оятларни эслатади:
ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاءِ وَهِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلأَرْضِ اِئْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ
– „Сўнгра Аллоҳ тутун ҳолидаги осмонга юзланиб, унга ва ерга: „Менинг амри-фармонимга ихтиёран ёки мажбуран келинглар!“ деган эди, улар: „Ўз ихтиёримиз билан келдик, (амрингга бўйсиндир)“, дедилар“. [41:11]
5-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100