|
Аллоҳ Таолонинг Яхё А. учун Тавротни маҳкам ушлаш ҳақидаги буйруғига қаранг. Аллоҳнинг пайғамбари Худ А.нинг журъатига бир боқинг, у ёлғиз бўла туриб ўз қавмига хитоб қилмоқда: „барчангиз бир бўлиб, ҳеч иккиланмай, менга қарши билган ҳийлангизни қилаверинглар“.
Бу нақадар буюк қудрат! Бу қандай мислсиз журъат?!
Мана булар пайғамбар ва Расулларнинг қиссаларидан олинган ибрат ва намуналардир. Истинбот учун яроқли моддадир. Чунки булар юқорида айтиб ўтганимиздек - даъват етказишнинг намунасидир. Ушбу қиссаларнинг ҳар бир бўлагида даъватчига лозим бўлган фойдали ибрат ва намуналар мавжуд. Мусулмон киши борлиқ оятларида тафаккур қилишга амр этилганидек пайғамбар ва Расулларнинг қиссаларида ҳам тафаккур этишга буюрилган. Чунки бу қиссаларда ҳам борлиқ оятлари яъни мўъжизалар мавжуд. Пайғамбар ва Расуллар ўз қавмларини ҳидоятлашга эришиш учун мўъжизалиги кўриниб турган борлиқ оятларини келтирганлар. Масалан, Нуҳ А.нинг тўфон балосидан нажот топиши борлиқ оятидир. Солиҳ А.нинг туяси борлиқ оятидир. Лут А. қавмини хор этиши, Иброҳим А.нинг ўтдан нажот топиши, Мусо А. учун денгизнинг иккига бўлиниши, шунингдек пайғамбарлар келтирган бошқа мўъжизалар борлиқ оятларидир.
Ҳақ Таоло «Анъом» сурасида шундай марҳамат қилади:
يَامَعْشَرَ الْجِنِّ وَالإِنسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَذَا
– „Эй жин ва инс жамоаси, сизларга ўзларингиздан бўлган пайғамбарлар Менинг оятларимни сўзлаган ва сизларни мана шу (яъни қиёмат) кунингиздаги учрашувдан қўрқитадиган ҳолларида келмадиларми?“ [6:130]
«Аъроф» сурасида эса бундай дейди:
يَابَنِي آدَمَ إِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي فَمَنْ اتَّقَى وَأَصْلَحَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ
– „Эй Одам болалари, ҳар қачон сизларга ўзларингиздан бўлган пайғамбарлар Менинг оятларимни сўзлаган ҳолларида келганларида кимда-ким (ширкдан) сақланиб, ўзини ўнглаб олса, уларга хавф-хатар йўқдир ва улар ғамгин бўлмайдилар“. [7:35]
Барча пайғамбар ва Расуллар келтирган далиллар борлиқ оятларидир. Муҳаммад jдан бошқа бирор пайғамбар мўъжиза сифатида танзилий оятларни келтирмаган. Довуд А.нинг мазмурлари (пластирдаги диний оятлардан бири) Иброҳим ва Мусо саҳифалари, Инжил - гарчи булар танзилий бўлсаларда - бироқ, мўъжиза оятлари бўлмаган, яъни ўзларининг ҳақ пайғамбар эканликларига далил қилиб олишга қавмларини чорлаган мўъжиза бўлмаганлар. Улар фақат аҳком ва эътиқодлар олиниши учун ўрганиладиган шариатлардан ўзга нарса эмас эди.
36-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100