|
شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلاَ تَتَفَرَّقُوا فِيهِ
– „(Эй мўминлар, Аллоҳ) сизлар учун ҳам диндан Нуҳга буюрган нарсани ва Биз сизга (яъни Муҳаммадга) ваҳй қилган нарсани, (шунингдек) Биз Иброҳим, Мусо ва Исога буюрган нарса-шариатни (қонун) қилди. „Динни барпо қилинглар ва унда фирқа-фирқа бўлиб бўлинманглар“. [42:13]
Муслим ва Аҳмад Абу Ҳурайрадан ривоят қилади: «Марямни ўғли Исога энг яқин одам - менман деди, пайғамбар алайҳи-с-салом. Яқинлигингиз қандай, ё Расулаллоҳ дея савол берди Асҳоблар. Пайғамбарлар ота бир, она бошқа ва динлари бирхил ака-укалардир. Исо билан менинг ўртамда пайғамбар йўқ», деди Расулуллоҳ.
Динларнинг асл мазмун-моҳияти оят ва ҳадисларда «дин» сўзи билан ифодаланади. Аллоҳнинг борлигига, унинг парвардигори олам эканига иймон келтирмоқ, ибодат қилмоқ, Унинг улуғлигига ҳамду-сано айтмоқ динларнинг асл мазмунидир. Қуръондаги энг улуғ сура - Фотиҳа сурасининг бошланиш қисмида шу мазмун-моҳият фасоҳат билан зикр қилинган.
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
– „Ҳамду-сано бутун олам Парвардигори Аллоҳга“.
Парвардигори олам - дегани барча маҳлуқотни яратган яратувчиси ва эгаси мавжуд демакдир. Яратувчи ва эгаси бўлган парвардигор Аллоҳдир. Аллоҳ маъбуд яъни ибодат қилинувчи деган маънони билдиради. Бу парвардигори илоҳ ҳамду-санога лойиқдир. Бу тўрт сўзда динларнинг асл мазмун-моҳияти зикр этиляпти. Аллоҳ жалла мин қоил сураи «Зумар»да марҳамат қилади:
اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَابًا مُتَشَابِهًا مَثَانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ
– „Аллоҳ энг гўзал сўзни (оятлари фасоҳат ва балоғатда) бир-бирига ўхшаган, (ичидаги ҳукмлари) такрор-такрор келувчи бир Китоб - Қуръон этиб нозил қилдики, (ундаги Аллоҳнинг азоби ҳақидаги оятларни тиловат қилганларида) Парвардигорларидан қўрқадиган зотларнинг терилари титраб кетар, сўнгра терилари-баданлари ҳам, диллари ҳам Аллоҳнинг зикрига юмшар-мойил бўлур“. [39:23]
Энг улуғ сура - Фотиҳа сураси шу тўрт сўз билан бошланиши ва намознинг ҳар бир ракатида уни қироат қилишнинг фарз этилиши бежиз эмас.
Демак, ҳар бир мусулмон, хусусан, даъват етказувчи иймони баркамол бўлиши учун Аллоҳнинг Қуръон ва борлиқдаги оятлари ҳақида фикр юритиши зарур.
25-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100