|
كَلاَّ لاَ تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ
– „Йўқ! (Эй Муҳаммад), сиз унга итоат этманг ва (ёлғиз) Аллоҳга сажда-ибодат қилиб, У Зотга яқин бўлинг!“. [96:19]
Парвардигори олам эзгу амалларга аввал қадам қўйган кишиларни Ҳақ Таолога яқин бандалар, деб таърифлаб «Воқеъа» сурасида айтади:
وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ -10, أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ -11,
– „(Учинчи тоифа бўлмиш барча яхши амалларга) пешқадам бўлгувчи зотлар (жаннат неъматларига эришишда ҳам) пешқадам бўлгувчи зотлардир“. [56:10,11]
Аллоҳнинг пайғамбар ва расуллари (Алайҳиму-с-солату ва-с-салом) барча инсонлардан афзалликлари сабабли жамики махлуқотдан ортиқ бўлдилар. Улар Парвардигори оламга бўйсинувчи борлиқ карвонининг етакчи ва раҳнамоларидир. Бундай юксак даража - ҳидоят нурини таратиш, шариат аҳкомларини ўргатиш ва бутун оламнинг Парвардигори ягона Аллоҳга бўйсунишга даъват этиш масъулиятини адо этганлари учундир. Уларнинг бу масъулияти махлуқотга таклиф этилган вазифаларнинг энг афзали ва шарафлисидир.
Пайғамбар ва расуллар пайғамбар этиб танланганлари ва уларга ваҳй юборилгани сабабли жаннатда бошқаларга берилмайдиган юксак мартаба ва олий даражаларда бўлурлар. Бироқ ҳар қандай мусулмон киши пайғамбар ва расуллардан ўрнак олган ҳолда, уларнинг ишини давом эттирса, яъни ҳидоят нурини таратиш, шариат аҳкомларини ўргатиш ва даъватни етказиш маcъулиятини адо этса, уларнинг жаннатдаги мартабасига яқин даражага эришади. Зеро, даъват билан машғул бўлаётган ушбу мусулмон киши ҳам уларнинг шу масъулиятини адо этиш ва даъватини етказиш билан машғул бўлмоқда.
Ҳақ Таоло «Фуссилат» сурасида марҳамат қилади:
وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلاً مِمَّنْ دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ
– „Аллоҳнинг динига даъват этган ва ўзи ҳам эзгу амал қилиб, - „Шак-шубҳасиз мен ҳам мусулмонларданман“, деган кишидан ҳам чиройлироқ сўзлагувчи ким бор?“ [41:33]
Демак, Аллоҳ Субҳонаҳу ва Таолонинг пайғамбар ва расуллари Ҳақ Таолога итоат этиш сари йўналаётган карвоннинг етакчи ва раҳнамолари бўлса, кейинги сафда Уларнинг амали билан машғул бўлган кишилар, яъни даъват етказувчилар туради. Уларнинг ортидан эса мусулмонлар оммаси боради. Мусулмонларнинг ўзлари ҳам карвондан тақволарига қараб ўрин эгаллайдилар.
Тилга олинган фикрлардан хулоса шуки, Аллоҳ Таоло бутун борлиқни ҳикмат билан яратиб, уни Ўз қонуни билан ҳаракатлантирди. Пайғамбар ва расулларга Ҳаққа даъват этишни буюрди. Ҳақ Таолога итоат этиши ва бўйинсунишига қараб айрим махлуқотларни айримларидан афзал қилди.
12-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100