Албатта ҳукм Аллоҳникидур Сиёсий сақофий таҳлилий
сайт

 

 

Аммо бошқа доирадаги амаллар Аллоҳнинг хоҳиши ва қазосига мувофиқ равишда бўлади.
Зеҳнида даъватнинг биринчи учқуни пайдо бўлган ҳамда даъватни кўтариб чиқиш учун Аллоҳ тайёрлаган шахс бор жой бошланиш нуқтаси қилиб тайин этилади. Баъзан бир неча шахслар бу сезгиларни ҳис қиладилар, лекин даъватни ёйиш учун Аллоҳ тайёрлаган шахснинг кимлиги ўзи юзага чиқмагунича маълум бўлмайди. У бор жойда даъват бошланади ва бу жой бошланиш нуқтаси бўлиб қолади.
Аммо ҳаракат нуқтаси жамиятларнинг тайёрлигига боғлиқ бўлади. Чунки жамиятлар фикрлар, туйғулар ва қонунларда бир-биридан фарқ қилади. Жамият яроқли ва муҳит мувофиқ бўлган жой ҳаракат нуқтаси бўлади. Кўпинча бошланиш нуқтаси бўлган жой, гарчи зарурий бўлмаса-да, ҳаракат нуқтаси ҳам бўлади. Чунки ҳаракат учун энг яроқли жой сиёсий ва иқтисодий зулм кучайган ҳамда динсизлик ва бузуқлик авж олган жойдир.
Таянч нуқтаси ҳам даъватнинг жамиятдаги ютуғига боғлиқ бўлади. Даъват ўз жамиятига таъсир қилмаган ва ўзи учун муносиб муҳитни вужудга келтира олмаган жой – мабдани ёювчилар сони қанчалар кўп бўлмасин – таянч нуқтаси бўлиш учун яроқсиздир. Жамият томонидан фикрат ва тариқат ўзлаштириб олинган ва улар ҳукмрон бўлган жой – мабдани ёювчилар сонидан қатъий назар – таянч нуқтаси бўлиш учун яроқлидир.

Шунинг учун даъватни ёювчилар даъватга даъватни ёювчиларнинг сонига қараб баҳо бермасинлар. Бундай баҳо бериш очиқ хато ва даъват учун хатарлидир. Зеро бу нарса даъватни ёювчиларни жамиятдан шахсларга буриб қўяди ва бу ҳолат сустликка, балки кўпгина ҳолатларда ўша жойдаги муваффақиятсизликка ҳам сабаб бўлади. Бунинг сири шуки, жамият – кўпчилик ўйлаганидек – шахслардан ташкил топган эмас, балки шахслар жамоа бўлакларидан бири бўлиб, жамиятда бу шахсларни бирлаштириб турадиган бошқа бўлаклар ҳам бор. Булар – фикрлар, туйғулар ва қонунлардир. Шунинг учун даъват фикрлар, туйғулар ва қонунларни тузатишга қаратилади. Бу даъват жамоий даъват бўлиб, у шахсларни эмас, жамиятни тузатиш учун олиб борилади. Шахсларни ислоҳ қилиш эса улар жамиятга даъватни ёювчи жамоий уюшмада аъзо бўлишлари учундир. Шунинг учун даъватнинг ҳақиқатини тушуниб етган даъватни ёювчи шахслар жамиятга даъватни ёйиш учун унинг ўзига таянадилар ва шахсни ислоҳ қилиш билан жамиятни ислоҳ қилиб бўлмайди, ҳатто шахсни ислоҳ қилиш унинг ўзини доимий ислоҳ қилиши мумкин эмас, деб биладилар. Зеро, шахсни ислоҳ қилиш фақат жамиятни ислоҳ қилиш билангина амалга ошади. Демак, жамият ислоҳ қилингандагина шахс ислоҳ қилинади. Шунинг учун даъват жамиятларга қаратилиши ҳамда қоида қуйидагича бўлиши лозим: «Жамиятни ислоҳ қилсанг, шахс ислоҳ қилинади ва унинг ислоҳи доимий бўлади».

 

38-бет

Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49