Албатта ҳукм Аллоҳникидур Сиёсий сақофий таҳлилий
сайт

 

 

Оят маъносига хилоф иш қилганларига келсак, мазкур оят жиҳод ояти бўлиб, шундай маънони ифодалайди: «Мусулмонларнинг барчаси бирданига жиҳодга чиқишлари жоиз эмас. Бир жамоа жиҳодга чиқиб, бошқалар Росул с.а.в.дан дин аҳкомларини ўрганиш учун қолсалар бўлмайдими?! Мужоҳидлар қайтганида эса қолганлар улар ўргана олмай қолган Аллоҳнинг аҳкомларини уларга таъсир қиладиган суратда ўргатсинлар». Саҳобалардаги (Аллоҳ улардан рози бўлсин) дин аҳкомларини ўрганишга ва Росул с.а.в. билан бирга бўлишга ташналик ҳам шунга далолат қилади. Яъни, уларнинг баъзилари сарийяларда жиҳодга чиқар, қолганлари эса дин аҳкомларини ўрганиш учун қолар эдилар. Кейин мужоҳидлар қайтганида, қолганлар улар ўргана олмаган аҳкомларни уларга ўргатар эдилар.
Иккинчиси – Исломни ва мусулмонларни ёмон кўрувчи адоватли ғарб Ислом динига ҳужум қилди. Бир томондан уни айблаб, унга бўҳтон қила бошлаган бўлса, иккинчи томондан ҳаёт муаммоларининг тўғри муолажалари бўлган Ислом аҳкомларининг баъзиларини хунук қилиб кўрсата бошлади. Мусулмонларнинг, хусусан илм олувчиларнинг бу ҳужум олдидаги ҳолатларига заифлик ҳукмрон эди. Чунки улар Исломни айбдор деб ҳис қилиб, уни мудофаа қила бошладилар. Бу эса уларни Ислом аҳкомларини таъвил қилиш йўлидаги уринишларга олиб борди. Масалан, улар жиҳодни ҳужум уруши эмас, мудофаа уруши деб таъвил қилиб, жиҳоднинг ҳақиқатини хато изоҳладилар. Ҳолбуки жиҳод исломий даъват олдида тўсиқ бўлиб турган ҳар қандай шахсга қарши – хоҳ у тажовузкор бўлсин, хоҳ бўлмасин – олиб бориладиган урушдир. Бошқача қилиб айтганда, жиҳод Ислом даъвати олдида турган ҳар қандай тўсиқни йўқ қилиш ёки Исломга даъват қилиш ва даъват йўлида, яъни Аллоҳ йўлида жанг қилишдир. Мусулмонлар Форс, Рум, Миср, Шимолий Африка, Андалус (Испания) ва бошқа юртларда Ислом даъвати Исломни ёйиш учун жиҳодни тақозо этгани сабабли у ерларга ҳужум қилган эдилар. Уларнинг жиҳодга берган мазкур таъвиллари хато бўлиб, бу хато Исломни айбдор деб ҳис қилишларидаги заифликдан ҳамда айбловчиларни рози қилиш яққол кўриниб турадиган суратда Исломни мудофаа қилишдан келиб чиқди. Шунингдек, кўпхотинлик, ўғрининг қўлини кесиш ва бундан бошқа бир қанча масалаларда мусулмонлар кофирларга раддия бермоқчи бўлиб, Исломга зид равишда Исломни таъвил қилишга урина бошладилар. Шуларнинг барчаси туфайли мусулмонлар Исломни тушунишдан, ўз навбатида Ислом амалда татбиқ этилишдан узоқлашди.

Учинчиси – кўпгина исломий ўлкалардан Исломий давлатнинг сояси кўтарилиб, улар куфр ҳукмронлигига бўйсунишлари, сўнгра Исломий давлат емирилиши ва бутунлай йўқ қилиниши оқибатида мусулмонлар Исломий давлатнинг вужудга келишини ва ёлғиз Ислом билан ҳукм юритишини тасаввур қилолмай қолдилар. Шунинг учун улар Аллоҳ нозил қилмаган аҳкомлар билан бошқарилишга рози бўла бошладилар. Ислом билан ҳукм юритилмаса ҳам, модомики Ислом номи сақланар экан, бу ишда бирор зарарни кўрмас эдилар.

 

7-бет

Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49