|
Лекин шариат, демократия низомидагидек, ҳокимни вазифасидан четлатиш ҳуқуқини умматга бермади. Бунга далил: бир қанча саҳиҳ ҳадислар келганки, улар халифа модомики, маъсият-гуноҳ ишга буюрмас экан, гарчи зулм қилса ҳам унга итоат қилишни вожиб қилади. Ибн Аббос (Розияллоҳу анҳу) ривоят қиладилар: Расулуллоҳ (Соллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам): «Ким амиридан ёқтирмайдиган нарсани кўрса, сабр қилсин. Чунки ким жамоатдан бир қарич ажралса-ю, кейин ўлса, унинг ўлими динсизларча ўлимдир»,- дедилар. Авф ибн Молик (Розияллоҳу анҳу) айтадилар: Мен Расулуллоҳ (Соллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам)нинг шундай деяётганларини эшитдим: «... имомларингизнинг ёмонлари, сизлар уларни, улар сизларни ёмон кўрадиган ва сизлар уларга, улар сизларга лаънат айтадиганларидир. Биз: ё Расулаллоҳ, бундай ҳолатда уларга қарши уруш қилмаймизми? - дедик. Ул зот: йўқ, модомики, ораларингизда намозни барпо қилар эканлар (уларга қарши чиқмайсиз). Огоҳ бўлинглар, ким ўз волийси (бошлиғи)нинг бирор маъсият-гуноҳ ишни қилаётганини кўрса, қилаётган маъсиятини ёмон кўрсин, бироқ итоатдан бош тортмасин»,- дедилар. Бу ҳадисдаги намозни барпо қилиш Ислом билан ҳукм юритиш маъносини англатади. Бу, бир жузъни-бўлакни зикр қилиб, бутун нарсани ирода қилиш қабилидандир.
Ҳокимга қарши чиқиш ундан очиқ куфр содир бўлгандагина жоиз бўлади. Убода ибн Сомитнинг байъат ҳақидаги ҳадисида бу ҳақда шундай дейилади: «... Биз Расулуллоҳ (Соллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам)га байъат бердик.
55-бет
Бетлар: 1 2 3-4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68