Албатта ҳукм Аллоҳникидур Сиёсий сақофий таҳлилий сайт

Шунинг учун, «Демократик юртларда парламентлар кўпчиликнинг раъйини гавдалантиради, ҳокимлар кўпчилик раъйи билан сайланади, улар кўпчилик ирода қилган ва чиқарган қонунлар билан ҳокимиятни бошқаради»,- дейиш ҳақиқат ва воқеликка зид ва у ёлғон ва адаштиришдир.
Бу кўҳна демократик юртлардаги ҳолатдир. Аммо, Ислом оламидаги парламентларнинг ҳолати эса, бундан ҳам пастроқ ва номигагина парламентдир. Чунки, Ислом оламидаги бирор парламент ҳокимнинг шахсига қарши чиқишга, унинг ўзини ёки ҳокимият низомини очиқ баҳсга чорлаб, рақобатлашишга журъат қилолмайди. Мисол учун, Иордания парламенти - у демократияни қайта тиклаш ва эркинликларни тўла таъминлаш номи билан сайланган - Шоҳ Ҳусайнни муҳосаба қилишга, ҳокимиятининг бузуқлигига қарши чиқишга журъат қилолмади. Ҳолбуки, парламент аъзоларининг барчаси ҳокимиятдаги бузуқлик, иқтисодий таназзул, шоҳ оиласи бошқарувининг бузуқлиги ва давлат молларини ўғирлаши сабабли рўй бераётганини билишар эди. Шунга қарамай, парламентнинг бирор аъзоси бу ишларга қаршилик кўрсатмади. Балки улар фақат Зайд Ар-Рафоий ва бошқа баъзи бир вазирларга қарши чиқдилар. Ваҳоланки, улар Зайд Ар-Рафоий ҳам, бошқа вазирлар ҳам фақат бир кичик мансабдор эканини, шоҳнинг изни-иродасисиз бирор ишни қила олмасликларини билар эдилар.

16-бет