| Албатта ҳукм Аллоҳникидур |
 |
Сиёсий сақофий таҳлилий
сайт |
|
Шу сабабли, «демократик мамлакатларда парламентлар кўпчилик фикрини гавдалантиради»,- дейиш ёлғон ва адаштиришдир. Шунингдек, «Ҳокимлар халқнинг кўпчилиги томонидан сайланади. Улар ҳокимиятни халқдан олади»,- деган сўз ҳам ёлғон ва адаштиришдир.
Ана шу парламентларда ишлаб чиқилаётган қонунлар ва мазкур давлатларда қабул қилинаётган қарорлар халқнинг ёки кўпчилик халқнинг манфаатларидан кўра, капиталистларнинг манфаатларини кўпроқ эътиборга олади.
Бундан ташқари, «ҳоким умумхалқ иродасининг сиёсий тимсоли бўлган парламент олдида масъулдир. У муҳим, асосий қарорларни фақат парламент аъзоларининг кўпчилиги розилик билдиргандан кейингина қабул қилади»,- деган гап ҳақиқат ва воқеликка тўғри келмайди. Масалан, Эден (1955-57 йилларда Британия бош вазири) Мисрга қарши Сувайш урушини парламентга ҳам, икки-уч вазирдан ташқари ҳокимиятда ўзига шерик бўлган бошқа вазирларга ҳам билдирмасдан эълон қилган. Сувайш уруши давом этиб турган кунларда конгресс (парламент мақомидаги орган) Далесдан катта тўғонга доир ва уни маблағ билан таъминлаб туришнинг сабабларига доир ҳужжатларни беришни талаб қилган. У эса, ҳужжатларни конгрессга беришдан қатъий бош тортган. Яна бир мисол: Де Голл (1959-69 йилларда Франция жумҳурияти раиси) қарорларни вазирлари билмаган ҳолда қабул қилар эди. Ҳатто, Шоҳ Ҳусайн (Иордания қироли) ҳам муҳим ва зарур қарорларни вазирлар ёки парламент аъзолари билмаган ҳолда қабул қилади.
15-бет
Бетлар: 1 2 3-4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68
|