|
Муҳаммад Мустафо (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) ва у кишининг дўстларидан ўзга биронта инсон амалга оширолмаган ғояни рўёбга ошириш учун даъватга киришдингиз. Агар саҳобалар Расулуллоҳ билан суҳбатда бўлиш фазилати билан сизлардан ортиқ бўлсаларда, сизлар эса бошқа инсонлардан Аллоҳнинг дини ва рисолатининг сўнггиси бўлмиш Исломни ер юзига қайтариш ҳаракати билан афзал бўлурсиз. Шунда Аллоҳ сизлардан рози бўлади, сизлар эса Пайғамбаримизга эргашган бўлурсиз.
Эй Ислом ва даъват йўлида ака-ука бўлган биродарлар, мана бу ишингиздан шод-хуррам бўлингиз ва буюк йўлда юрганингиз, улкан ирода ва мустаҳкам тоғу тошни ҳам талқон қилувчи сабр матонатингиз сабабли ўзингиз ва бир-бирларингизни тўғри йўлга солувчи бўлинг. Қасамки, даъват омонатдир. Агар биз унга вафо қилсак ва чиройли суратда адо қилсак, албатта Расулуллоҳ айтган зотлардан бўламиз: «Қанийди мен Ҳавзи Кавсарга келган чоғларида шароб тўлатилган идишлар билан кутиб олиб, жаннатга киришларидан Ҳавзимдан суғориладиган биродарларимни кўрсам». Саҳобалар сўрадилар: биз ўша биродарларингиз эмасмизми? Расулуллоҳ: Йўқ, – дедилар, балки сизлар асҳобларимсиз. Биродарларим эса мени кўрмай туриб менга иймон келтирадилар. Мен уларга муштоқман,– дедилар.
Ва шояд гуруҳингиз Расулуллоҳ хабар берган зотлардан ҳисобланса. Расулуллоҳ (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) дедилар: «Эй Ҳузайфа, умматимнинг ҳар бир тоифасида бир гуруҳ жамоат-қавм бўлади. Улар менигина истайдилар ва менгагина эргашадилар. Аллоҳнинг Китобини тиклайдилар. Улар мендан, мен эса уларданман, гарчи мени кўрмаган бўлсалар ҳам». Яна дедилар: Аллоҳ таоло Мусо ибн Имронга ваҳй қилдики Муҳаммад умматида ҳар бир тепалик ва водийда туриб «Ло илоҳа иллаллоҳ» шаҳодатига чақирадиган кишилар бўлур. Уларнинг мукофоти анбиёларникига тенг.
Аллоҳим, ўзингга аён, бу иш – буйруғингга бирдан киришдик, сен билан учрашишни сендан қўрқувимиз учунгина эсладик ва сенинг розилигингни излаб сенга дуолар қилдик. Аллоҳим, бу ишларимизни амаллар ўлчанадиган кунда тарозимизга қўй, бизни сен билан учрашгунимизга қадар динингда ва Ҳабибинг ва Набийинг рисолатига амал қилишда собитқадам қилгин, дунё фитналаридан бизни қутқар, бизга бало юбормагинки, шарманда бўлмайлик, агар юборсанг ҳам бизга сабот бер. Муҳаммадга ва у зотнинг пок бўлган аҳлига, асҳобларига ва қиёматга қадар улар изидан борувчиларга раҳмату саломлар бўлсин.
(«Ал-Ваъй» ойномасининг 126 ва 127-сонларидан таржима қилинди)
26-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26