|
Бақиъ аҳлининг ҳаққига истиғфор айтгани буюрилдим. Юр мен билан». Мен у зот билан кетдим. Расул (Алаҳиссалом) қабрлар орасида тўхтаб шундай дедилар: «Ассалому алайкум, эй қабр эгалари. Сизларнинг бошингизга тушган нарса одамлар бошига тушган нарсадан енгилроқ бўлсин. Фитналар қоронғу тун парчалари каби келди. Бири иккинчисига улашиб кетмоқда. Охират азоби бу дунёдан ёмонроқдир». Кейин менга юзланиб дедилар: «Эй, Абу Мувайҳиба! Менга дунё хазиналарининг калитлари ва дунёда ўлмасдан яшаш имконияти берилди. Кейин эса жаннат берилди. Мен бу дунё билан Раббим билан учрашиш ва жаннат ўртасида ихтиёрлик қилиндим. Мен Раббим билан учрашиш ва жаннатни танладим». Шунда мен: Сизга ота-онам фидо бўлишсин, дунё хазиналарини олинг ва дунёда ўлмай яшашни тангланг, кейин эса жаннатни ихтиёр қилинг,– дедим. Расул (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам): «Аллоҳга қасамки, йўқ! Эй Абу Мавайҳиба! Мен Аллоҳ билан учрашишни ва жаннатни танлаб бўлдим»,– дедилар. Кейин эса Бақиъ аҳлига истиғфор айтиб, қайтиб кетдилар. Шундан кейин Расулуллоҳ (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) қаттиқ дардга чалиндилар ва мана шу дарддан вафот этдилар.
Шу дард туфайли оғриқ зўрайганда, оғриқнинг кучлилигидан бошларини ўраб олган Расулуллоҳ (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) Фазлга қараб: «Қўлимдан ушла, эй Фазл»,– дедилар. Шунда Фазл Расулуллоҳнинг қўлларидан ушлаб, минбарга олиб бориб ўтқиздилар. Расулуллоҳ Фазлга: «Одамларни чақир», – деб буюрдилар. Одамлар тўпланди. Расулуллоҳ (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) Аллоҳга ҳамд айтдилар ва Уҳуд жангида иштирок этган саҳобалар ҳаққига узоқ саловатлар айтиб, Аллоҳдан уларни мағфират қилишини сўрадилар. Сўнг дедилар: «Эй одамлар! Мен ёлғиз ундан ўзга илоҳ бўлмаган Аллоҳга ҳамд айтаман. Дарҳақиқат, менда қолиб кетган ҳақларингизни олиш вақти келди. Кимники орқасига дарра урган бўлсам, орқамга дарра урсин. Кимники ор номусини ҳақоратлаган бўлсам мендан ўчини олсин. Билингизки, менинг табиатимда ҳам, шаънимда ҳам адоват йўқ. Билингизки, мен учун суюклироғингиз мендан ҳаққини олганингиз ёки мендан уни кечиб юборганингиздир. Шунда мен Аллоҳ ҳузурига хотиржам бораман. Ўйлайманки, дунёга такрор-такрор келсам ҳам у менга охиратда асқотмайди». Сўнг Расулуллоҳ (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) минбардан тушиб пешин намозини ўқидилар. Сўнг жойларига қайтиб бордилар ва минбарга ўтириб, адоват ва бошқа нарсалар ҳақидаги сўзларини давом этдилар. Шунда бир киши ўрнидан туриб: Эй Расулуллоҳ мендан уч дирҳам олган эдингиз,- деди. Расулуллоҳ: «Эй Фазл унга бериб юбор»,– дедилар. Сўнг Расулуллоҳ (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам)
14-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26