|
ҳақида шундай фараз қилиш зарур. Улардан биринчиси, фикр ва ақлий истеъдод барча одамларда мавжуд. Улар илмли бўладиларми ёки йўқми бунинг фарқи йўқ. Улар бир-бирларидан маълумотларнинг кўплиги билан эмас, балки табиий истеъдодлари билан афзал бўладилар. Исломий сақофат билими оз кишидаги етук истеъдодни кашф этади ва уни қўзғатиб юборади. Унинг истеъдоди ёрқин истеъдодга айланади. Сўнгра фикрий жиҳатдан поғоналарга кўтарилиб ўзидан кўра маърифатли ва илмли кишидан ўзиб кетади. Мана шунинг учун биринчи даражада фикрий истеъдодни мавжуд бўлишига таянилади. Чунки фикрий истеъдоднинг борлиги инсонни мафкурани ёйишга ва жамиятда фикр ва туйғу инқилобини пайдо қилишга қодир қилиб қўяди. Иккинчиси эса, билимларнинг мавжудлигига қарамасдан, илмли кишилардаги мавжуд фикрлаш йўли ё юзаки бўлади ёки илмий йўл билан таъсирланган бўлади. Уларнинг ҳар иккиси ҳам ақлий фикрлаш йўлидан узоқдир. Модомики, илмли кишилардаги мавжуд фикрлаш йўли ўзгартирилиб, унинг ўрнига ақлий йўл қўйилмас экан ҳамда уларнинг фикрий қоидалари ва кўтариб юрган фикрлари ўзгартирилмас экан, уларни муфаккирлар деб ҳисоблаш мумкин эмас. Мана шунинг учун уларни ақлий фикрлаш йўли билан муфаккирларга айлантириш зарур. Токи улар муфаккирлар деб ҳисоблансинлар. Шунга кўра Ҳизб ут-Таҳрир Уммат орасида етук муфаккирларни вужудга келтириши лозим.
34. Ҳизб ўз вазифасини адо этиши, яъни исломий даъватни ёйиши Ҳизбнинг исломий тариқат асосида ҳаракат қилишини тақозо этади. Даъватни бутун оламга ёйишдаги Ислом тариқати – жиҳоддир. Даъватни жамиятдаги одамларга ёйишдаги унинг тариқати ҳикмат йўли билан, чиройли мавъиза билан ва гўзал суратдаги мунозара билан даъват қилишдир. Аллоҳ Таоло дейди:
ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ
18-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25