|
Ҳизб жамиятга юзланиши ва ўз зиммасига олган оғир вазифаларни бажариши учун жамиятга ҳушёр туриши, уни англамоғи ва вазиятларни аниқ идрок этмоғи лозим. Бу иш фақат ҳизб қиёдати томонидан эмас, балки бўлинмас бир бутун вужуд сифатида идрок ва сезгилари бир хил бўлган фикрий шуурий бир бутун вужуд сифатида Ҳизб томонидан бажарилиши лозим. Чунки у чуқур фикрли, ўткир ҳисли уюшмадир. Ёйилиш вақтида Ҳизбга қуйидаги ишлар намоён бўлади:
1. Бутун исломий уммат ўзини бузуқ воқеликда эканлигини ва онгли мухлис қиёдат (етакчи)га муҳтож эканлигини фикран идрок этиб, буни сезиб турса ҳам, бироқ бу чалкаш идрок ва ноаниқ сезишдир. Умматнинг фикр юритиши ҳамон саёз, ҳис этиши кучсиз бўлиб қоляпти, унга турли фикр ва раҳйлар ҳукмронлик қилмоқда ҳамда бир-бирига зид бўлган аралаш-қуралаш туйғулар эгалик қилмоқда. Шунга кўра уммат фикрий ва шуурий жиҳатдан паст даражададир.
2. Исломий мамлакатлардаги жамият ғайриисломий жамият бўлиб, унга капиталистик, демократик фикрлар ҳукмронлик қилмоқда. Унга ғарбий ҳазорат (дунёқараш) эгалик қилмоқда ва капиталистик-демократик тузум татбиқ қилинмоқда. Бу жамиятга ватанпарварлик, миллатчилик туйғулари ҳамда руҳий коҳинлик туйғулари етакчилик қилмоқда. Ушбу жамиятда яшаётган мусулмонлар ўз эътиқодларида виждоний мусулмонлар бўлиб, ижтимоий ҳаётларида (Яъни аёл билан эркак ўртасидаги алоқаларда) Исломга амал қилиб келмоқда.
3. Ислом олами ҳар қандай сиёсий ҳаракатлардан холидир. Унда бирор сиёсий ҳаракат мавжуд эмас. Зеро мустамлака уни сиёсий ишларга ўхшаб кетадиган ва сиёсий ишлар деб аталадиган амалларни бажаришга олиб борган вазиятларга солиб қўйган. Мазкур вазиятлар айримларга сиёсий ташкилотлар номи берилган турли шаклдаги ташкилотларни пайдо бўлишига олиб келди. Бу эса одамларни ноаниқликка тушириб қўйди. Натижада одамлар уларни сиёсий амаллар ва сиёсий ташкилотлар деб гумон қилмоқдалар. Мана шу гумон
2-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25