«Мўминлар орасида ўзлари Аллоҳга берган (У зотнинг йўлида шаҳид бўлиш ҳақидаги) аҳду паймонларига содиқ бўлган кишилар бордир. Бас улардан (айрим) кишилар ўз аҳдига вафо қилди, (яъни шаҳид бўлди), улардан (айрим) кишилар эса (шаҳид бўлишга) интизордир. Улар (мунофиқларга ўхшаб Аллоҳга берган аҳду паймонларини) ўзгартирганлари йўқ»
Ҳижрий 1434 йил зул-қаъда ойининг еттинчи куни, милодий 2013 йил 12 сентябрда шом намозини адо этиб чиқиб келаётган пайтда хоинлар Шавқий Хузайрга ўқ отишди. Ўша пайтдаёқ уни шифохонага олиб боришди. Бироқ у жон таслим қилиб улгурган эди.
Эй Абу Аҳмад, Аллоҳ сизни ўз раҳматига олсин ва сизни Ўзининг йўлидаги шаҳидлар қаторига ёзсин. Зеро сиз мусулмонлар қайғусини зиммангизга олдингиз ва тўғри йўлни тутувчи Халифаликни тиклаш орқали Росулуллоҳ Aнинг ваъдасини рўёбга чиқаришга чақирдингиз. Биз сиздан ажралганимиздан аччиқ қайғудамиз. Биз фақат Аллоҳ рози бўладиган ушбу сўзни айтиб қоламиз:
«Албатта биз Аллоҳнинг (бандаларимиз) ва албатта биз У Зотга қайтгувчилармиз» [Бақара 156]
Ҳизбут Таҳрир 7 зул-қаъда 1434ҳ
Ироқ вилояти 12 сентябр 2013м
