بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
Ҳизб ут-Таҳрир амири улуғ олим Ато ибн Халил Абу Роштанинг Халифалик ағдарилганининг 99 йиллиги хотираси муносибати билан қилган нутқи
Аллоҳга ҳамд бўлсин, Росулуллоҳга, у кишининг аҳли-оиласига, саҳобаларига ва ул зотни дўст тутганларга салоту саломлар ёғилсин. Аммо баъд:
Аллоҳ Таоло инсонлар учун чиқарилган Умматларнинг энг яхшиси қилган бутун Ислом Умматига…
Хусусан, Аллоҳ Субҳанаҳу Ўз даъватини ростгўйлик ва ихлос билан кўтаришни икром этган Ҳизб ут-Таҳрир аъзоларига…
Ушбу саҳифамизнинг – ундаги нарсаларни хайрли ва нур, дея яхши кўрган – зиёратчиларига…
Буларнинг барчасига ассалому алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ.
Бундан тўқсон тўққиз йил муқаддам худди шу кунда аср жиноятчиси бўлмиш Мустафо Камол Халифаликни бекор қилди. Унинг бу жинояти ҳеч қандай далил-ҳужжат талаб қилмайдиган даражада очиқ-ойдин бўлди. Бу жиноят очиқ куфр ва Ислом ҳукмларини бекор қилиш эди. Қолаверса, ушбу жиноятни содир этган кимса Бухорий ва Муслим ривоят қилган қуйидаги ҳадисга мувофиқ, қилич кўтариб қарши чиқишга лойиқ бўлган эди: «Жунода ибн Абу Умайя айтади: биз Уббода ибн Сомит касаллиги пайтида унинг олдига кирдик ва Аллоҳ сизга шифо берсин, бизга Набий ﷺдан эшитганингиз бирор ҳадисни айтиб беринг, шу сабабли сизга нафи тегсин, дедик. У бундай деди: Бизни Набий ﷺ чақирдилар. Биз ул зотга байъат бердик. Биздан байъат олар экан, хурсандчиликда ҳам, хафачиликда ҳам, оғир кунларимизда ҳам, енгил кунларимизда ҳам қулоқ солиб, итоат этишга, ўзимиздан афзал кўришимизга, ишни эгасидан талашмаслигимизга байъат беришимизни айтиб: фақат агар очиқ куфрни кўрсангиз ва сизда бу ҳақда Аллоҳдан аниқ ҳужжат бўлса, (шундагина талашишингиз мумкин), дедилар». Мана шунга асосан унга қарши жанг қилиш ва бу йўлда ҳар қанча бўлмасин барча қимматли нарсаларни қурбон қилиш вожиб эди. Бироқ бу тоғут Умматдан унинг пайини қирқишдек ўзига лойиқ бўлган жавобни олмади. Шундан сўнг инсонлар учун чиқарилган энг яхши Уммат тарихи зулматда булғанди. Ваҳоланки, бундан олдин унинг ҳақ ва адолати билан ҳайбат солган ягона Халифалик давлати бор эди. Энди бўлса, бу давлат мусулмонлар ўз кучларини бир-бирларига қарши қўллайдиган, устларидан уларга раҳм қилмайдиган ва ишларини бошқармайдиган кимсалар ҳукмрон бўлган элликдан зиёд давлатчаларга бўлиб ташланди. Бугина эмас, ҳатто уларни ишларини кофирга тиз чўкувчи, мустамлакачиларга итоат қилувчи рувайбиза ҳукмдорлар бошқарадиган бўлиб қолди. Бойликлари Ислом душманлари иқтисодини яхшилашга сарфланадиган, ўз юртларининг иқтисоди эса, синиб, ўғирланган, ўзининг аҳли фойдаланолмайдиган бўлиб қолди. Уларнинг аҳволи «Саҳрода устига сув ортилган, аммо ундан ичолмай ташналикдан ҳалок бўлаётган туя»нинг аҳволини айтиб турибди. Буларнинг барчаси мана шу рувайбиза ҳукмдорларнинг кўз-ўнгида содир бўлмоқда. Қашшоқлик ҳукмдорлар ва уларнинг тарафдорларидан ташқари барча одамлар орасида кенг тарқамоқда. Бу рувайбизалар Аллоҳга, Унинг Росулига ва мўминларга хиёнат қилишгани, Азизу Ҳаким Аллоҳнинг йўлидан тўсиб, мустамлакачи хўжайинларига хизмат кўрсатишгани учун хорлик ва хўрлик ғилофига ўралган мукофотга эришишди.
Эй мусулмонлар!
Халифалик мусулмонларнинг тақдирий масаласидир. У билан жазо-ҳадлар жорий қилиниб, номуслар ҳимоя қилинади, фатҳлар амалга оширилиб, Ислом ва мусулмонлар азиз-кучли бўлади. Буларнинг бари Азиз Ҳаким Аллоҳнинг Китобида, Росули ﷺнинг Суннатларида ва ул зотнинг саҳобаи киром розияллоҳу анҳулар ижмосида ёзиб-битиб қўйилган. Мусулмон киши Халифаликнинг нақадар буюк фарз эканини англаб етмоғи учун учта нарсани тушунмоғи етарли. Булар қуйидагилардан иборат:
Биринчи: Росулуллоҳ ﷺнинг қуйидаги сўзлари. Табароний «Мўъжамул Кабир»да Осимдан, у Абу Солиҳдан, у Муовиядан ривоят қилади: Мен Росулуллоҳ ﷺнинг бундай деганларини эшитгандим:
«مَنْ مَاتَ وَلَيْسَ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ مَاتَ مَيْتَةً جَاهِلِيَّةً»
«Кимки бўйнида байъат йўқ ҳолда ўлса жоҳилият ўлими билан ўлибди». Бу сўзлар халифани барпо этишга ҳаракат қилмаётган ҳар бир қодир мусулмоннинг нақадар оғир гуноҳга гирифтор бўлишини кўрсатмоқда. Яъни, бу ҳадис – ҳар бир мусулмоннинг бўйнида байъатни пайдо қиладиган халифанинг лозимлигига далилдир.
Иккинчи: Росулуллоҳ ﷺнинг асҳоблари ул зотни дафн қилиш билан шуғулланишдан олдин, Халифаликни барпо этиш ва халифага байъат қилиш билан машғул бўлдилар. Ваҳоланки, шариатда маййитни тезроқ дафн этишга буюрилган. Байҳақийнинг «Маърифати сунан вал осор» китобида бундай келади: «Абу Саид қилган ривоятда имом Шофеий бундай деганлар: агар кишининг вафот этгани аниқ бўлса, уни дафн этишга шошилиш маҳбубдир». Бу ҳар қандай маййитни тезроқ дафн қилиш шарт бўлган ҳолдир. Аммо Росули акрам ﷺнинг ўзи вафот этсалар, қандай бўлади, тасаввур қилаверинг. Шундай бўлишига қарамай, саҳобалар Росулуллоҳ ﷺ вафот этганларида ул зотни дафн этишни кечиктириб, халифага байъат қилишни биринчи ўринга қўйганлар. Бундан саҳобаларнинг Росулуллоҳ ﷺ вафот этганларида ул зотни дафн этишни кечиктириб, халифа сайлашга, халифани қоим қилишга ижмо қилганлари аниқ кўриниб турибди.
Учинчи: Умар розияллоҳу анҳу ўзининг вафот этган куни, жаннатиликлари башорат этилган олтита саҳоба орасидан битта халифани сайлаш учун уч кун муҳлатни жорий қилганлар… Сўнг уч кун ичида халифага иттифоқ қилинмаса, шу олтитаси орасидан қарши чиққан кишини уч кундан кейин ўлдиришни буюрди. Буни амалга оширишни, эллик нафар мусулмонга топширди. Яъни, бу олти кишининг жаннати эканликлари башорат қилинганига ҳамда шўро-маслаҳат аҳлидан ва энг улуғ саҳобалардан бўлганига қарамай, қарши чиққанини қатл қилишга буюрди. Бу иш саҳобаларнинг кўз-ўнгида бўлиб ўтди, улардан бирортаси бу ишга қарши чиққани ёки инкор қилгани ривоят қилинмаган. Бу билан мусулмонларнинг уч кеча-кундуздан зиёд вақт халифадан холи бўлмоқлари ножоиз эканига саҳобалардан ижмо бўлиб қолди. Биз эса, бундай уч кунлардан қанча-қанчасини ўтказиб юбордик… Ла ҳавла ва ла қуввата илла биллаҳ! Шундай қилиб, эй мусулмонлар, Халифалик жуда-жуда буюк иш бўлиб, бутун мусулмонларнинг тақдирларини ҳал қилувчи буюк масаладир.
Эй мусулмонлар!
Шундай бўлса-да, биз Аллоҳнинг раҳматидан ноумид эмасмиз:
إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ
«Аллоҳнинг раҳматидан фақат кофир қавмгина ноумид бўлур» [Юсуф 87]
Айниқса, Аллоҳ Субҳанаҳу имон келтириб, солиҳ амаллар қилган зотларни ер юзига халифа қилишни ваъда қилди:
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ
«Аллоҳ сизлардан имон келтирган ва яхши амаллар қилган зотларга худди илгари ўтган зотларни халифа қилганидек уларни ҳам ер юзида халифа қилишни ваъда қилди» [Нур 55]
Росулуллоҳ ﷺ ҳам бизнинг бугунги кунимиздаги золим подшоҳлардан кейин Пайғамбарлик минҳожи асосидаги Халифаликнинг қайта барпо бўлиши ҳақида башорат қилганлар:
«ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ»
«Кейин Пайғамбарлик минҳожи асосидаги Халифалик бўлади». (Имом Аҳмад Ҳузайфа ибн Ямон розияллоҳу анҳудан ишлаб чиққан). Лекин биз илгари айтиб келган сўзларимизни такрор айтамиз: Аллоҳ кучли қудратлидир, агар Халифалик учун сидқидилдан холис ҳаракат қилиш билан Аллоҳга ёрдам берсак, У ҳам бизга нусрат-ёрдам беради. Чунки Аллоҳнинг суннат-қонуни шуни тақозо қиладики, осмондан фаришталар тушиб, биз диванларда ястаниб ўтирсагу, бизнинг ўрнимизга Халифаликни барпо қилиб бермайди! Балки биз ҳаракат қилсак, Аллоҳ хоҳласа, фаришталарни туширади ва улар бизга ёрдам берадилар. Аллоҳ ҳар бир нусратида худди шундай бўлишни ваъда қилган. Бу хоҳ пухталик ва яхши амал билан Халифаликни барпо этишда бўлсин, хоҳ Аллоҳнинг йўлида жанг қилинганда келадиган У Зотнинг фатҳ ва нусратида бўлсин фарқи йўқ.
Пайғамбарлик минҳожи асосидаги рошид Халифаликни барпо этиш орқали исломий ҳаётни қайта бошлаш йўлида ихлос ва фидокорлик билан фаолият қилишга – Аллоҳнинг изни ила – ўз жонини бағишлаган Ҳизб Ҳизб ут-Таҳрирни ушбу Умматга чиқариб бергани учун Аллоҳ Субҳанаҳуга ҳамд айтамиз. Ҳақиқатдан, Ҳизб ут-Таҳрир ўз аҳлини ҳаргиз алдамайдиган Ҳизб бўлиб, ўзидан тоза бўй таратиб туради, ушбу бўйга тоқат қилолмайдиган кимсалар ундан тўкилиб қолади… Биз уни шундай ҳисоблаймиз ва унда фаолият қилаётган барча йигитларни ғайрат билан жиддий холис ҳаракат қилмоқдалар, охиратга интилишларини бу дунёга интилишларидан устун қўймоқдалар, деб биламиз. Зотан, улар Аллоҳ бизга раҳм қилса ва Аллоҳнинг ваъдаси билан Росули ﷺнинг башорати зора бизнинг қўлларимизда амалга ошса, дея кечаю кундуз ҳаракат қилмоқдалар. Бу Аллоҳга ҳаргиз мушкул эмас.
Сўзимни ниҳоялар эканман, шуни таъкидламоқчиман: эй мусулмонлар, Халифаликни барпо этиш фақат Ҳизб ут-Таҳрир аъзоларига эмас, балки барча қодир мусулмонларга фарздир. Шундай экан, эй мусулмонлар, келинг бизга ёрдамлашинг! Эй мусулмонлар армиялари, келинг бизга нусрат бериб, Аллоҳнинг динига ёрдам берган ансорийлар сийратини ўзингизда мужассам қилинг. Чунки уларни Аллоҳ муҳожирларнинг эгизакларига айлантирди. Ўзининг муҳкам китобида уларнинг ҳақларига мақтовлар айтиб, улардан рози бўлганини билдирди. Бу мақтовларни фақат муҳожир ва ансорларга чеклаб қўйгани йўқ. Балки уларга чиройли амаллар билан эргашган кишиларга ҳам тегишли эканини таъкидлади:
وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَداً ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
«Муҳожир ва ансорларнинг биринчи пешқадамлари ва уларга чиройли амаллар билан эргашган зотлар — Аллоҳ улардан рози бўлди ва улар ҳам Ундан рози бўлдилар. Яна (Аллоҳ) улар учун остидан дарёлар оқиб турадиган, улар абадий қоладиган жаннатларни тайёрлаб қўйди. Мана шу буюк бахтдир» [Тавба 100]
Шунинг учун Аллоҳнинг динига ёрдам бериб, Халифаликни барпо этишнинг ажри ва фазли жуда улуғ, буюкдир. Ҳатто ансорлар саййиди Саъд ибн Муоз розияллоҳу анҳунинг жанозасини – Ҳокимнинг икки саҳиҳида келганидек – фаришталар кўтариб борганлар ва бу Аллоҳнинг динига нусрат-ёрдам беришнинг фазли нақадар буюклиги сабаблидир.
Сўзимни қуйидаги сўзлар билан якунламоқчиман: Халифалик барпо этилишидан олдин уни барпо этиш учун ёрдам берган кишининг ажри Халифалик барпо этилгандан сўнг унга ёрдам берадиган кишининг ажридан жуда буюкдир:
لَا يَسْتَوِي مِنْكُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ أُولَئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِينَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَقَاتَلُوا وَكُلّاً وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
«Сизлардан фатҳдан илгари инфоқ-эҳсон қилган ва (росулуллоҳ билан бирга кофирларга қарши) урушган кишилар, фатҳдан кейин инфоқ-эҳсон қилган ва урушган кишилар билан баробар эмас (улар кейин инфоқ-эҳсон қилган ва урушган кишилардан улуғроқ мартабададирлар). Барчаларига Аллоҳ гўзал (оқибат-жаннат) ваъда қилгандир. Аллоҳ килаётган амалларингиздан хабардордир» [Ҳадид 10]
Биз Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таолога тазарру қилиб, Халифалик ағдарилганининг юз йиллик хотираси келмасидан олдин ушбу тўқсон тўққиз йиллик хотирасини Ўз нусратининг бошланиши қилишини, сўнг рошид Халифалик бутун дунёга қайтадан нур сочишини сўраб қоламиз.
وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ * بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
«Ўша кунда мўминлар Аллоҳнинг нусрати сабабли шодланурлар. (Аллоҳ) Ўзи истаган кишиларига нусрат берур. У қудрат ва раҳм-шафқат эгасидир» [Рум 4-5]
Вассаламу алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ.
Биродарингиз Ато ибн Халил Абу Рошта
Ҳизб ут-Таҳрир амири
28 ражаб 1441ҳ
23 март 2020м
