|
وَقَالَ رَبُّكُمْ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ
- «Менга дуо-илтижо қилинглар! Мен сизларга (қилган дуоларингизни) мустажоб қиламан. Албатта Менга ибодат қилишдан кибр-ҳаво қилган кимсалар яқинда бўйинларини эгган холларида жаҳаннамга кирурлар» [40:60]
Пайғамбаримиз j айтадиларки: «Оллоҳ Таолога дуодан кўра улуғ (хурматли)роқ нарса йўқ».
Яна айтадиларки: «Кимки Оллоҳдан сўрамаса Оллоҳ ундан ғазабланади».
Энди дуо қилишликнинг ҳам одоблари бордир. Ривоят қилинадики, агар Расулуллоҳ j дуо қилсалар икки қўлини баланд кўтарарди ҳаттоки қўлтиқлари кўриниб қоларди. Яна ривоят қилинадики: Расулуллоҳ j бир кишини намозида дуо қилаётганини ва Расулуллоҳ jга саловат айтмаганлигини эшитиб қолди ва айтдики: «Мана бу одам шошилди, сўнг уни чақирдида: унга ва бошқаларга қарата: Сизлардан бирортангиз намоз ўқиб бўлса Оллоҳга ҳамду сано билан бошласин, сўнг Муҳаммад jга саловат айтсин, сўнг хоҳлаган нарсасини сўраб дуо қилаверсин», деди. Энди дуо қилишлик учун ҳам ижобат бўлишлиги умид қилинадиган вақтлар бор. Расулуллоҳ jга қайси дуо эшитилувчироқ дейилди: Расулуллоҳ j жавоб қилдиларки: «кечанинг охирги вақтларида ва фарз намозларидан кейин», ва яна айтдилар: Банданинг Роббисига энг яқин бўладиган холати сажда қилиб турган холатидир. Бас дуони кўпайтиринглар – сизларга дуоинглар ижобат бўлиши учун.
Мусулмоннинг ўз Роббисидан умиди катта, у Унинг фазли ва марҳаматига ишонувчи ва ундан умид қилувчидир. Умид уни ўз Роббисига боғловчи ибодатдир. Пайғамбар алайҳиссалом айтадиларки:
- «Оллоҳ Таоло айтади: Эй одам боласи, модомики дуо ва умид қилишликда доим бўлсанг ҳар қандай гуноҳинг кечирилади ва менга бу нарса осондир».
Оллоҳ Таоло айтади:
وَارْجُوا الْيَوْمَ الْآخِرَ
- «Охират кунидан умид қилинглар» [29:36]
ва яна айтади:
5-бет