|
Чунки банданинг ўз роббисига бўлган алоқаси қанча давомли бўлса яхшилик жиҳатидан шунчалик зиёдалашади ва Оллоҳга шунчалик яқинлашаверади. Шундай экан мусулмон бирор лаҳзасини вожиб ишларини қилмасдан ёки Оллоҳга яқинлашадиган бирорта иш қилмасдан бекорга ўтказмаслиги лозимдир. Чунки умр бир маротаба берилади. Ўтаётган вақт эса қайтиб келмайди. Ақлли, зийрак йигит ҳаром ва макруҳ ишларга вақтини сарфламаслиги керак. Ҳатто вожиб ва мандублардан буриб машғул қилиб қўядиган баъзи вақтларини ҳам сарфламаслиги лозим бўлади. Чунки мусулмон вақтини зое кетказмайди.
Аммо мусулмоннинг вақти фақат вожибларни қилишлик ва ҳаромдан тийилишлик билангина тугаб қолмайди, балки ўз роббисига боғланишлик учун озгина бўлса ҳам вақти ошади, натижада шариат унга мандуб қилган ибодатлар билан қолган вақтда машғул бўлсин. Энди қачонки мусулмон Оллоҳнинг махлуқлари ҳақида фикр қилса, унинг туйғулари ҳаракатга келади ва нафсияси кучаяди. Шунинг учун Оллоҳ Субҳанаҳу ва Таоло ўз махлуқотлари ҳақида тафаккур ва тадаббур қилишликка назарни буради. Оллоҳ Таоло айтади:
أَوَلَمْ يَنظُرُوا فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ وَأَنْ عَسَى أَنْ يَكُونَ قَدْ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ
- «Самовот ва Ер малаклари ҳақида, Оллоҳ яратган нарсалар тўғрисида ва ажаллари яқинлашиб қолган бўлиши мумкинлиги хусусида ўйламайдиларми?! Ундан (Қуръондан) сўнг (яъни унга ишонмаганларидан кейин) яна қандай гапга ишонадилар-а?!» [7:185]
Буюк Оллоҳ яна марҳамат қиладики:
أَفَلَمْ يَنْظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَاهَا وَزَيَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِنْ فُرُوجٍ -6, وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيج ٍ -7, تَبْصِرَةً وَذِكْرَى لِكُلِّ عَبْدٍ مُنِيبٍ -8,
- «Ахир улар устидаги осмонни –Биз уни қанда бино қилиб, (юлдузлар билан) безаб қўйганимизни ва унинг тешик-ёриқлари ҳам йўқ эканлигини кўрмайдиларми?! Ерни эса (ўсимлик, мевалардан) ҳар турли гўзал жуфтларини ундириб ўстирдик. (Парвардигорга) қайтгувчи ҳар бир бандага кўргазма ва эслатма-ибрат бўлсин учун (мана шундай қилдик)». [50:6-8]
Агар мусулмон Оллоҳга тасбеҳ айтган холатда ва қалби билан, тили билан Уни зикр қилган холатда ўтирса – унда руҳонийлик (Оллоҳга бўлган алоқа) вужудга келади. Оллоҳ Таоло марҳамат қилади:
3-бет