بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
Зиммийлар ҳамда уларнинг Исломдаги ҳақ-ҳуқуқлари
Ҳизб ут-Таҳрир – Судан вилояти
марказий алоқалар бўлими мувофиқлаштирувчиси
устоз Абдуллоҳ Ҳусайн (Абу Маҳаммадфотиҳ)
Яҳудий вужуди Жанин қочқинлар лагерига бостириб кириб, матбуот ходимаси Ширин Абу Оқилани ўлдиришди ва икки журналист йигитни ярадор қилди… Бундан ташқари, Исро ва Мерож заминига қарши тинимсиз жиноятлар содир этиб келмоқда… Шундан сўнг Ширинга раҳмат тилаш ва уни шаҳида, деб аташ мумкинми, деган баҳс-мунозаралар давом этди… Бу борада кўплаб муносабатлар билдирилди-ю, аммо масала моҳиятидан кўз юмилди… Масаланинг моҳияти бу ерда турли оқим ва дин вакиллари бўлган юрт аҳлига қарши ҳужум қилган тажовузкорнинг борлиги ва исломий юртлар армиялари ёрдамида унинг ҳужумига жавоб берилиши ҳамда унинг хавфи бартараф этилиши лозимлигидир.
Ана, папа Мануэль Фаластин масаласининг эгаси бўлмиш дунё мусулмонларига хитоб қилиб, ўзларини зиммийлар, деган эътиборда, уларга елкаларидаги зиммийларни ҳимоя қилиш вазифасини адо этишни эслатди. У бизга буюк тарихимизни хотирлатиб, шундай деди: «Эй араб ва мусулмонларнинг абгор ва хор ҳукмдорлари, эй «Исроил» билан муносабатларни нормаллаштираётганлар, биз насроний фаластинликларга қулоқ солинг, биз сизнинг буюк аждодларингизга Фаластин ва Қуддус калитларини топширганмиз ва улардан Умарий шартномасини олганмиз. Биз шартномага содиқ қолдик ва содиқ қоламиз. Аммо сизчи, бу калитларни нима қилдингиз, кимга бердингиз?! Биз уларни покиза мўмин қўлларга топширгандик, сиз бўлсангиз бугун уларни мусулмонлар ва насронийлар қонига беланган сионист қўлларга бериб қўйидингиз… Шу боис, сиз Исро ва Меърож замини бўлмиш Фаластинга ҳам, Қуддусга ҳам ҳақли эмассиз. Чунки яҳудийлар билан муносабатларни нормаллаштиришингиз билан буюк Исро сурасини ўчирдингиз ва эътиборсиз қолдирдингиз, гўё бу сура исломий ақидангизнинг бир бўлаги эмасдек. Бу қилмишингиз имоний, миллий ва инсоний хиёнатдир. «Исроил»ни ҳимоя қилмоқчимисиз, хўп, ҳимоя қилинг ва унга индульгенциянгизни (гуноҳи кечирилгани ҳақидаги ҳужжат) беринг. У билан муносабатларни нормаллаштириб, унинг мавжудлиги ва тинчлигини сақланг. Аммо биз фаластинликлар сизга такрор-такрор айтамизки, бу «Исроил» мард билаклар қаршилиги билан албатта хорланган ҳолда ортларига жўнаб қолади, ортларига жўнаб қолишади, ортларига жўнаб қолишади…».
У ўзининг бу сўзлари бизга халифа Умар ибн Хаттоб Қуддус насронийлари билан тузган Умарий шартномани эсга солмоқда. Шартномада қуйидаги сўзлар айтилган эди: «Бу келишув Аллоҳнинг бандаси ва мўминлар амири Умарнинг Иля (Қуддус) аҳлига берган омонлик белгисидир. Умар Иля халқига, мол-мулкларига, черковларига, хочларига, соғ ва касалларига, шу ерлик бошқа миллат вакилларига омонлик беради. Черковлари уйга айлантирилмайди ва бузилмайди, улар торайтирилмайди, ҳовлисига дахл қилинмайди, мулкига кўз олайтирилмайди. Улар динларидан мажбуран чиқарилмайди, ҳеч ким зарар кўрмайди. Иля аҳолиси ёнига бундан буён яҳудийлар келиб жойлашмайди. Иля аҳли бошқа шаҳарликлар каби жизя тўлайди. Улар Рум ва ўғриларни шаҳардан чиқариб юборишлари лозим. Улардан ким чиқиб кетса у омонликда бўлиб, румликлар билан бирга ҳар бир киши шаҳардан чиқиб, борадиган жойигача боргунча жонига, молига омонлик берилади. Уларнинг тижорат ва муқаддас жойларига тегилмайди. Мусулмонлар бу омонликни тан олиб, унга риоя қиладилар. Шаҳарда қолишни ихтиёр қилганлар ҳам омонлик олади…».
Зиммийлик ва омонлик буларнинг барчаси мусулмонлар ва ғайримусулмонлардан иборат икки томон ўртасидаги таклиф ва қабул билан боғланган битимлар бўлиб, ғайримусулмонлар билан тузилган зиммийлик шартномасига амал қилинади. Ғайримусулмон Ислом давлатида давлатга тобе бўлади ва унинг фуқароларидан бирига айланади, унга нисбатан қилинувчи ғамхўрлик, ҳимоя ва хавфсизлик давлатнинг зиммасига ўтади. Ғайримусулмон зиммасига Ислом аҳкомларига итоат қилиш ва жизя тўлаш мажбурияти тушади. Зиммийлик битими воқеи мана шу. Демак, у фуқаролик, ҳимоя ва хавфсизлик устидаги битим бўлиб, уни тузганлар Ислом урфида аҳли зимма-зиммийлар, дейилади.
Зиммийлик битими бутун инсоният таниган қонунлар ичида энг буюк битимдир. Зеро, Ислом давлати билан унда яшовчи ғайримусулмонлар ўртасидаги ҳамда Ислом давлатига келишни ва унинг фуқаролигини олиб яшашни истовчилар ўртасидаги муносабатларни айни зиммийлик пойдевори асосида тартибга солинади. Баъзи талаба мусулмонларда ва кўплаб ғайримусулмонларда зиммийлик атамасидан жирканиш мавжуд. Бу эса, мусулмон кишини ҳайрон қолдиради. «Муснади имом Аҳмад»да Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан Росулуллоҳ ﷺнинг бундай деганлари ривоят қилинади:
«مَنْ قَتَلَ نَفْساً مُعَاهَدَةً بِغَيْرِ حَقِّهَا لَمْ يَجِدْ رَائِحَةَ الْجَنَّةِ وَإِنَّ رِيحَهَا لَيُوجَدُ مِنْ مَسِيرَةِ مِائَةِ عَامٍ»
«Ким битим тузилган кишини ноҳақ ўлдирса, жаннатнинг бўйини ҳам топмайди. Зеро, жаннатнинг бўйи юз йиллик масофадан келиб туради». «Сунани Абу Довуд»да Росулуллоҳ ﷺнинг бундай деганлари ривоят қилинади:
«أَلَا مَنْ ظَلَمَ مُعَاهِداً أَوْ انْتَقَصَهُ أَوْ كَلَّفَهُ فَوْقَ طَاقَتِهِ أَوْ أَخَذَ مِنْهُ شَيْئاً بِغَيْرِ طِيبِ نَفْسٍ فَأَنَا حَجِيجُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»
«Огоҳ бўлингки, ким бир муоҳидни (битим тузган кишини) ўлдирса ёки камситса ёхуд унга чидолмайдиган нарсани юкласа ёки ундан ўзининг розилигисиз бирор нарса олса, бас, қиёмат куни мен ўзим унга ҳужжат бўламан». Ибн Ҳасаб «Маротиб ижмо»да бундай деган: «Шубҳасиз, ким бизнинг зиммамизда бўлса-ю, аҳли ҳарб юртимизга уни қасд қилиб келса, аҳли ҳарбга қарши қурол билан курашмоғимиз ва Аллоҳ ва Росули ﷺнинг зиммийсини ҳимоя қилиб ўлмоғимиз шарт бўлади. Чунки бундай қилмай уни топширмоғимиз, зиммийлик битимини бузишдир».
Бугун Исломий Умматнинг вазифаси Аллоҳ ва Росулига хоинлик қилган анави мўрт режимларга қарши қўзғалиб, Халифаликни барпо этишдан иборат. Зеро, Халифалик соғлом, руҳий ва сиёсий ақида ҳисобланган Ислом ақидасига асосланади. Уммат шунингдек, армияларини босқинчи вужудни супуриб ташлаш сари сафарбар этмоғи лозим. Зотан, бу вужуднинг ёвузлигидан мусулмону ғайримусулмон, каттаю кичик, аёлу бола ва муқаддас даргоҳлару номуслар, буларнинг ҳеч бири омон қолгани йўқ. Муҳаммад мустафо ﷺ марҳамат қилганлар:
«لَتُقَاتِلُنَّ الْيَهُودَ فَلَتَقْتُلُنَّهُمْ حَتَّى يَقُولَ الْحَجَرُ يَا مُسْلِمُ هَذَا يَهُودِيٌّ فَتَعَالَ فَاقْتُلْهُ»
«Сизлар албатта яҳудийларга қарши жанг қилиб, уларни ўлдирасизлар. Ҳатто тош ҳам тилга кириб, эй мусулмон, мана ортимда яҳудий турибди, кел уни ўлдир, дейди».
Ёлғиз Пайғамбарлик минҳожи асосидаги иккинчи рошид Халифаликкина Фаластин ва бошқа юртларимиздаги мусулмон ва ғайримусулмонларни қутқара олади… Бас, уни барпо этиш вақти келди, уни барпо этиш учун ҳаракат, ҳаракат ва яна ҳаракат қилинг, Аллоҳнинг нусратига чуқур ишонинг.
﴿يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾
«(Аллоҳ) Ўзи истаган кишига нусрат берур. У қудрат ва раҳм-шафқат эгасидир» [Рум 5]
Роя газетасининг 2022 йил 22 июн чоршанба кунги 396-сонидан
