Рамазонда Фаластин борасида ақидангизга боғланинг ва у билан боғлиқ шаръий ҳукмларга амал қилинг
Бу йил муборак Рамазон ойида мусулмонлар учун муқаддас бўлган Қудсда мусулмонларнинг қони тўкилди, ярадор қилинди, кўпларини яҳудлар қамоққа олди. Ўтган Рамазон ойида ҳам худди шундай бўлган эди. Аслида нафақат ўтган йил, балки узоқ йиллардан бери шундай… шундай экан эй бошқа мусулмон юратлари, жумладан, Қирғизистон мусулмонлари, Фаластин борасида нималарни ўйлаб, нима қилдингиз?! Аслида бу борада барча мусулмонлар амал қилиши шарт бўлган шаръий ҳукмлар бор, улар ҳақида ўз ақидангиз асосида фикр юрита олдингларми? Сизлар ақидаси бир, шариати бир бўлган Ислом Уммати эмасмисизлар…
Ақида нуқтаи назаридан, Фаластиннинг муқаддаслиги барча мусулмонлар учун бир хилдир. Чунки, у ерда Қудс жойлашган. У ердан Пайғамбаримиз Муҳаммад Мустафо (соллаллоҳи алайҳи ва саллам) Исро ва Меърожга кўтарилган. У мусулмонларнинг биринчи қибласи бўлган. Шунингдек, Ал-Ақсода қилинган ибодат даражаси Маккадаги Ал-Ҳаром ва Мадинадаги Пайғамбаримиз (соллаллоҳи алайҳи ва саллам) масждидаги ибодат даражаси каби юксакдир.
Шаръий эътибордан, милодий 636-йили Абу Убайда (розияллоҳи анҳу) қўмондонлиги остидаги қўшин Қудсни фатҳ қилиб, Умар ибн Ҳаттоб (розияллоҳи анҳу) патриарх Сафрониюсдан Қудс калитини олди. Ўша кундан бошлаб мамлакат дорул Исломга айланди ва Ислом давлати таркибига кирди. Шаръий ҳукмга кўра, дорул-Ислом душман томонидан босиб олинган тақдирда ҳам у қиёмат кунигача баладул-Ислом (Ислом диёри) сифатида қолади ва мусулмонлар бундай жойларни душманлардан озод қилишлари ва дорул-Исломга қайтаришлари фарз бўлади. Ҳозир илгари сурилаётган “тарихий ватан” ёки “янги сиёсий харита” тушунчаларининг ҳеч қандай аҳамияти йўқ.
Шунинг учун тарихда халифалар ва саркардалар душман ҳужуми остида қолган Фаластинни ҳимоя ва озод қилишга харис бўлишганини кўрамиз.
1-Салбчилар юришидан сўнг халифа Ан-Носир лидиниллоҳ Аҳмад ибн ал-Мустазий даврида қўмондон Салоҳиддин Айюбий бу муқаддас заминни салбчилардан озод қилиб, Ислом билан обод қилди.
1299-йилда “Буюк Рим империяси” бостириб кирди. Бироқ кўп ўтмай халифа ал-Мўътасим Абдуллоҳ ибн ал-Мустансир даврида айюбийлар ва хоразимликлар бирлашиб салбчиларни яна қувиб чиқарадилар.
1260-йилда халифа ал-Мустнасир даврида мамлуклар султон Қутз ва амир Бейбарслар Қудсни мўғуллардан сақлаб қолишди, уларнинг қўшинларини мағлуб этиб, қувиб чиқарадилар.
Шундан сўнг барча Усмонли халифалари Қудсни кўз қорачиғидек сақлаб келишди. Шу сабабли халифа Абдулҳамид Қудсни яҳудийларга ер қилиб бериш борасида “ундан кўра менинг танам бурдаланиб кетгани афзал” деган машхур сўзини айтган.
Бироқ, халифалик заифлашган охирги даврларда халифа Муҳаммад V Қудсни Англияга бой бериб қўйди. Ана шундан бери Қудс озод қилинишга муҳтож. Халифалик қулатилгач у ерда яҳудий вужуди бўлмиш “исроил” вужудга келди. Энди Америка уни яҳудийларга томоман совға қилиб бериши қолди.
Фаластин халқини – ёрдам бериш учун қўшинларни сафарбар қилмасдан, ёрдам бермай, ёлғиз ташлаб қўйиш – жуда катта гуноҳдир. Унинг гуноҳи:
Биринчи, ҳис-туйғуларини йўқотган, мусулмонлар бошига тушаётган азоб-уқубатлар ва қирғинларни кўриб туриб қўшинларини жангга сафарбар этмайдиган ҳукмдорларга тегади.
Иккинчи, ҳукмдорларнинг жиноятларига сукут сақлаганлари, уларни ўзгартирмаганлари ва яҳудийларга қарши урушга отланмаганлари учун қўшин ва қувват эгаларига тегади.
Учинчи, муборак Фаластин заминида яҳудийлар томонидан тўкилган шаҳидларнинг пок қонидан яҳудийлар билан музокара олиб бориш ёки учрашиш учун баҳона сифатида фойдаланадиган масъулларга тегади.
Тўртинчи, Уммат ичидаги шу хорликларга рози бўлиб, уни ўзгартириш учун ҳаракат қилмаётган барча мусулмонларга тегади.
Шунга қарамай, кофирларга малай бўлган мусулмон ҳукмдорлар яҳудийлар билан муносабатларни нормаллашриш учун рақобатлашаётганиларини кўрмоқдамиз. Қирғизистон ҳам бундан мустасно эмас. Қирғизистон ва исроил ўртасида давлатлараро алоқалар ўрнатилган. Аввал исроилда Қирғизистон консуллиги фаолият олиб борган бўлса, ўтган йилдан бошлаб Қирғизистоннинг Туркиядаги қароргоҳида исроилдаги элчиси иш бошлади. Демак, юқорида тилга олинган жавобгарлик Қирғизистон ҳукумати ва унинг мусулмон аҳолиси зиммасида ҳам бор. Шундай экан бундай гуноҳларни зиммамиздан соқит бўлиши учун амалий чоралар кўришимиз зарур. Бунда фақат дуолар билан чекланиб бўлмайди. Чунки, дуо ибодат бўлса-да қанчалар кўп дуо қилганимиз билан бу Фаластинни озод қилишни амалий тариқати ва муаммонинг асл ечими эмас. Биздан талаб қилинадиган иш – Исломий Халифаликни қайта тиклаш учун ҳаракат қилишдир. Мана шунда, Халифалик бўлганда, мусулмонлар халифа қалқони ортида яҳудийларни қувиб чиқарадилар ва ҳатто, уларнинг ортида турган кофир державаларни ҳам таг-томири билан қўпориб ташлайдилар. Ана шунда Расул Акрам (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)нинг башорати рўёбга чиқади:
«لا تَقُوْمُ السَّاعَةُ حَتَّى يُقَاتِلَ الْمُسْلِمُوْنَ الْيَهُوْدَ فَيَقْتُلُهُمُ الْمُسْلِمُوْنَ، حَتَّى يَخْتَبْئَ الْيَهُوْدِيُّ وَرَاءَ الْحَجَرِ وَالشَّجَرِ، فَيَقُولُ الْحَجَرُ وَالشَّجَرُ: يَا مُسْلِمُ، يا عَبْدَاللهِ، هَذَا يَهُوْدِيٌّ خَلْفِيْ فَتَعالَ فَاقْتُلْهُ، إِلَّا الْغَرْقَدَ فَإِنَّهُ مِنْ شَجَرِ الْيَهُودِ»
“Мусулмонлар билан яҳудийлар урушмагунча Қиёмат қоим бўлмайди. Ўшанда яҳудийлар тош ва дарахтлар орасига яшириниб олади. Тош ва дарахтлар тилга кириб: “эй Мусулмон, мана орқамда яҳудий турибди, келиб уни ўлдиргин”, дейди. Фақат “Ғарқад” номли дарахт чақирмайди. Чунки у яҳудийлар дарахтидир”. (Саҳиҳи Муслим).
Ҳизб ут-Таҳрир – Қирғизистон
- 04. 2022
