بسم الله الرحمن الرحيم
МОДА ОРТИДАН ҚУВИШ ДЕМОКРАТИЯНИНГ БАЛОСИДИР (7)
Муслима аёл ўзини қандай баҳолайди
Муслима аёл ўзини Ғарб аёли суянадиган юзаки мезонлар асосида баҳоламаслиги лозим. Билъакс, у ўз кўриниши билан бундай кўп машғул бўлишдан мақсад – ҳаёт кечиришнинг ҳақиқий ғояси ва инсон ўз алоқаларини тўғри доирада муносиб тарзда тартиблаштириб олиши каби ҳаётнинг тақдирий саволлари ҳақида фикр юритишдан узоқлаштиришдир, деб тушунмоғи керак. Муслима аёл унга нисбатан ҳукм чиқариладиган асос нафақат унинг юзи, балки фикрлаши ва ахлоқи эканлигини, нафақат унинг шакл-шамойили, балки Парвардигорига итоатли банда эканлигини тушунмоғи лозим. Айнан шу нарса унинг ҳаётидаги муваффақияти ҳамда жаннатдаги абадий саодати калитидир. Аллоҳ Таоло айтади:
إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِينَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِينَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِينَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِينَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِينَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِينَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِينَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيرًا وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا
– „Албатта муслим ва муслималар, мўмин ва мўминалар, итоатгўй эркаклар ва итоатгўй аёллар, ростгўй эркаклар ва ростгўй аёллар, сабр-қаноат қилгувчи эркаклар ва сабр-қаноат қилгувчи аёллар, тавозели эркаклар ва тавозели аёллар, хайру-садақа қилгувчи эркаклар ва хайру-садақа қилгувчи аёллар, рўза тутгувчи эркаклар ва рўза тутгувчи аёллар, авратларини (ҳаромдан) сақлагувчи эркаклар ва (авратларини ҳаромдан) сақлагувчи аёллар, Аллоҳни кўп зикр қилгувчи эркаклар ва (Аллоҳни кўп) зикр қилгувчи аёллар – улар учун Аллоҳ мағфират ва улуғ мукофот (яъни жаннат) тайёрлаб қўйгандир“. [33:35]
Демак, у ўзини тақвоси ва солиҳ амали асосида баҳолаши лозим. Шу жиҳатдан муслима аёл кириб борадиган кураш майдони гўзаллик исташ ҳам, Ғарб аёлига тақлид қилишга уриниш ҳам бўлмай, балки ўз шахсиясини Исломга биноан тиклаш, оилавий ҳаётида ҳам, яшаб келаётган жамиятида ҳам исломий ҳаёт тарзига мувофиқ яшашдир. Расулуллоҳ (с.а.в) айтадиларки: «Дунё бир матодир. Дунё матосининг энг яхшиси солиҳа аёлдир».
Аммо мусулмон кишининг аёлни кўнгли тусаган ҳолатда кўришга ҳаққи йўқ. У уйланиш учун излайдиган аёлнинг таснифларини Ислом белгилаб берган. Расул(с.а.в) дейдилар: «Аёл киши тўрт нарса учун никоҳланади: молу давлати, насаби, гўзаллиги ва дини учун. Диндорига эришган барака топади». Шу боисдан Парвардигори розилигига интилаётган мусулмон киши динни яхши тушунган солиҳа аёлни танлайди. Ҳамда аёл безанадиган сифатларнинг биринчи қаторига мазкур танловдан келиб чиқадиган фарзандларни гўзал суратда тарбиялаш ва уларни Ислом асосида вояга етказишни эътиборга олишни қўяди.
Мусулмонлар аёл гўзаллигини баҳолашда Ғарб дунёқарашидан таъсирланган бўлишса ҳам, исломий шариат татбиқ қилиниши билан Исломий тушунчалари ўсиб, кенг ёйилади: аёл хизматга олинаётганда кўриниши ёки гўзаллигига биноан хизматга олинмайди, у унинг аёллигидан фойдаланиладиган бирор ишда ишлатилмайди, балки уни хизматга олиш ҳам, ишлатиш ҳам унинг лаёқатига биноан бўлиб, эркагу аёл аралаш ҳолда бўлишини, эркак билан холи қолиш ва аврати очиқ бўлишини ҳаром қилган Ислом тушунчалари муҳофаза қилинади. Умумий ҳаётда эркак билан аёл ўртасида пайдо бўладиган алоқалар ҳам тор ва эҳтиёж ҳудудида бўлади. Бу эса муслима аёл ўзининг гўзаллиги ёки мафтункорлигидан фойдаланишнинг ўрнига ишни яхши бажаришига биноан баҳоланишини кафолатлаб, унга табиба, муҳандиса, мударриса ёхуд олима сифатида (ўзининг эркак ҳамкасблари томонидан – Ғарбда юз бераётганидек – тазйиқ ёки иғвогарликка дуч келишидан қўрқмасдан) ўз ишини бажаришга имкон туғдиради. Муслима аёл ўз шахсияси, заковати ва маҳоратига мувофиқ баҳоланиб, арзон матолар бозорида эътиборсиз ташлаб қўйилган мато эмас, балки ҳаётда фаол, ҳурматга сазовор инсонга айланади. (давоми бор).
