Тожикистонда имом-хатиблар малакаси оширилди
1352 имом-хатиб саводхонлик курсига жалб қилинди
Тожикистондаги дин, анъана ва маросимларни тартибга солиш қумитасига кўра, дин пешволарининг ҳуқуқий ва диний маърифатини кучайтириш мақсадида, имолар учун малака ошириш курслари ўз фаъолиятни тугаллади.
Бу ҳақида “Sputnik” ахборот агентлиги хабар берди. Хабарга кўра, Тожикистонда фаъолият кўрсатаётган 1352 имом ўтган 10 ой мобайнида шошилинч равишда билим олишлари учун малака ошириш курсига жалб қилинган.
Манбанинг хабар беришича имомхатиблар учун ўқув курсларида асосан Президент қошидаги ижроий комитет, дин Қумитаси ва исломшунослик маркази ва бошқа дахлдор орган ходимлари дарс беришди.
Дарслардаги асосий мавзу Конститутция талабларига риоя қилиш, турли соҳа қонунлари, Тожикистоннинг стратегик мақсадлари, қишлоқ жойларини тараққий этишга қарашли масалалар, сайёҳлик ва халқ ҳунармадчилиги, сабрлилик ва инсонпарварлик ҳиссини баркамоллаштириш, одам савдоси ва наркотик моддалар алманишувига қарши чора-тадбирлар, хотин-қизларнинг жамиятдаги ўрни, эркак-аёланинг гендерлик ҳуқуқлари, оилавий зўровонлик, ёшлар ва ўсмирлар орасидаги худкушликнинг олдини олиш каби масалаларга бағишланди.
Қумитанинг таъкидлашича, 10 ой давомида Душанбе шаҳридан, шунингдек Кўлоб, Бохтар, Данғара, Муъминобод, Ховалинг, Ш.Шоҳин, Восеъ, Қубодиён, Панҷакент, Айнӣ, Зафаробод, Деваштич, Нуробод, Роғун, Варзоб, Сангвор, Балҷувон, Темурмалик, Исфара, Истиқлол, Гулистон, Куҳистони Мастчоҳ, Жаббор Расулов, Спитамен ва Ашт, шунингдек Тоғли Бадахшон халифалари ҳам иштирок этишган.
Манбада келишича ўқув курс якунида дин ходимларига гувоҳнома тақдим этилган.
Изоҳ:
Қадимдан масжиду-мадрасалар мусулмон уммати учун энг мўътабар ва муқаддас даргоҳ ҳисобланиб келган. Зеро масжидларда ибодат қилиш билан бирга мусулмонларнинг муаммолари ҳам ҳал қилинган. Айниқса ижтимоий маслаларни ҳал қилиш жараёни қозига мурожаат қилинишидан аввал масжидларда омма назарига тақдим қилиниб, ечим йўли танланган.
Минбарда туриб имомлик қилган инсон мусулмон ғамини ўз ғамидан юқори қўйган тақводор инсонлардан бўлган. Айнан шу жиҳат минбар ҳаққи ҳисобланади. Ибодатларнинг комил бўлиши, охиратни эслатувчи дуо-зикрлар, тасбеҳлар, нафлга даъват ва шу каби барча солиҳ амалларга айнан минбар эгаси бўлмиш имомлар сабабчи бўлган.
Бугунги кунда буни аксини кўряпмиз. Гарчи илмоний давлат қоидаси бўйича дин давлатдан ажратилгна бўлса-да, аслида мусулмонларнинг ҳар кандай эътиқодий масалаларига ҳукумат аралашиб келмоқда. Бошқача қилиб айтадиган бўлсак, гарчи дин давлатга аралашмаса-да давлат динга бурун суқяпти.
Имомлик вазифаси эътиқодий масалалар бўлишлиги ўрнига, айни пайтда минбар айнан куфр системаси ва куфр мафкураси учун даъват майдони бўлиб хизмат қилмоқда. Бу каби ўқув курслари билан илмоний ҳукумат нафақат ўзининг қонунларига эҳтиром қилишга буюради, балки нафсига мос келган мўътадил Исломни таълим беради ва имомлар шу фикр билан умматни бошқаради. Агар эътибор берган бўлсангиз, ўқув программасининг таркибида Шариатга алоқадор бирор банд кўринмайди. Ҳолбуки дин пешволари энг аввало халқга диннинг ҳақиқий моҳиятини таълим беришлари лозим. Яъни умматнинг диний маърифатининг кенгайиб боришига айнан шу имомлар масъулдирлар.
Куфр системаси ер юзида бошкарувни қўлга олиб, ҳукмрон бўлгач биринчи зарбани айнан Мусулмонларнинг эътиқодларига қаратди. Энг аввало бизни Қуръон ва Суннатга ошно қилидиган араб алифбосига зарба берди, унинг ўрнига куфр сақофатига олиб борувчи лотин ва кирилл алфавитини жорий қилди.
Айни замонда бузуқ система босқичма босқич бизларни ўз динига жалб қилишга уриняпти. Ҳобуки мусулмон учун тавҳид шиор бўлса, Шариат конститутция ҳисобланади.
Куфр системаси уламоларимиз ва отинойларимиз ёрдамида бирин-кетин диний қадриятларимизга зарар етказиб келаяпти. Минглаган мусулмонлар уларга эргашиб, айтган гапларига ишониб, дин хусусида имомлардан ўрнак олиб яшашга уринишади. Энди имомлар илмоний ҳукумат программасини ҳаётга татбиқ қилса, халқ шуни узр ёки ҳалол дея қабул қилса, у ҳолда дин деган нарсадан асар ҳам қолмайди.
Агар имомларимиз чуқур тафаккур қилишни хоҳлашмаса, қилаётган ишларини Ҳисоб куни келмасидан илгари ҳисоб-китоб қилмаётган бўлса, демак уларнинг қалбини дунёга муҳаббат – ваҳн эгаллабди. Ваҳнга ботган қалбдан ҳидоят нурини кутиш ақлга сиғмайди. Бундай илмни Аллоҳнинг наздида қиймати йўқ. Бу дегани дунё ҳаётини дин ғамидан устун қўйган банда асло нажот топмайди.
Расулаллоҳ (с.а.в) дедилар: – “Кимки охират ишини дунё учун қилса, охиратда унга насиба бўлмайди”. ( Аҳмад ривояти)
Шуни эсдан чиқармайлик, гарчи минг уринсак ҳам, бандани рози қилишга ҳарис бўлишимиз мумкин, аммо бу нарса яхши натижа бермайди, зеро Аллоҳга осий бўлган ишда бандаларининг розилигини биринчи навбатга қўйсак, унда Аллоҳ бизларни айни фожир бандалари ихтиёрига топшириб қўяди. Агар сабр бардош билан Аллоҳнинг розилиги умид қилиб, фарзни ҳимоя қилсак, ҳақиқий маънодаги динни, Исломий яшаш тарзини ҳаётга қайтаришга ҳаракат қилсак, албатта Аллоҳ Шакур ва Мағфират Эгаси бўлган Зотдир!
Мунаввара Азиз
