Савол жавоб майдони

Ва алайкум ассалом ва раҳматуллоҳи ва барокатуҳ.

Ҳар бир инсондаги шахсия – “ақлия”(ақида асосидан фикрлаши) ва “нафсия”(ақида асосида ҳаёт кечириши)дан таркиб топади. Бунга унинг жисми ва ташқи кўринишининг алоқаси йўқ. Ислом бу ақлиянинг ўсиши ва ҳар бир фикрни қиёслашга қодир бўлиши учун исломий сақофатни кўпайтиришга буюрди. Бу нафсиянинг ўсиши ва унинг Исломга хилоф барча майллардан қайтаришга қодир бўлиши учун фарзлардан ташқари (масалан, мандуб ва нафл) амалларга буюрди ва ҳаромдан ташқари (масалан, макруҳ) амаллардан қайтарди. Шахсияни кучайтириш учун икки ишга қаратиш керак:

1 – хозирги даврда бўлаётган воқеликни, атроф муҳитни, оламни фикран хис қилиш. Чунки вокеъликни ўрганмасдан туриб, Аллоҳ Таолонинг бизнинг зиммамизда вожиб бўлган ҳукмларини билмаймиз: сиз билган қанча фарз қолиб кетаяпти? Хар куни қанча мункарларнинг гувоҳи бўлмоқдасиз? Масжид ўрнига қиморхоналарга кетаётганларга камроқ кўзингиз тушишлари мумкин, лекин 7 ёшдан Ислом сақофатини ўрганиш ўрнига куфр сақофатини олаётгани кетаётган ёшларнинг канчасига гувоҳ бўлмоқдасиз? Қуморхона хавфлими ёки куфр сақофати?! Ҳижобланмаган аёлларга ҳам кўзингиз тушяптими, унга шариат нима дейди?! Оч-яганғочларчи?! Мазлумларчи?! Номуси топталаётган аёлларчи?! Уммат мулкини талон-тарож бўлаётганини гувоҳи бўлмаяпсизми?! Шариат мулкингни олдириб қўйсанг: САРБ ҚИЛ дейдими?! Сенлар ҳорлик учун яралишгансанлар, маънавий юксакликка лойиқ эмассанлар дейдими?! Юртингда ҳор-зор бўлиб яшайсан ёки қувғинликда, қочоқда, ўзга юртларда қулликда яшашга маҳкумсан деб шариат талаб қиляптими???

2 – ақидаларни тиниқлаштириш ва сақофатни кучайтириш.

««Собит-барқарор ақида ва етилган ҳизбий сақофат ҳизб аъзолари ўртасидаги робита бўлмоғи, ҳизб жамоатини ҳаракатга соладиган қонун ҳам қоғозга ёзилган идорий қонун эмас, балки айни шу ақида ва сақофат бўлмоғи лозим. Бу ақида ва сақофатни кучайтириш тариқати ўрганиш ва фикрлашдирки, ақл ўзига хос суратда шакллансин ва туйғуга боғланган фикр вужудга келсин. Бутун ҳизбни давомли равишда иймоний муҳит қамраб турмоғи зарур, токи ҳизбни бирлаштирувчи омил икки нарса - қалб ва ақл бўлсин. Шунинг учун мабдага иймон келтирмоқ даркорки, ҳизб шахслари орасини аввало қалб боғласин. Сўнгра мабдани чуқур ўрганмоқ, ёдда тутмоқ, ўзлаштирмоқ ва тушуниб етмоқ зарурки, иккинчи робита, яъни АҚЛ ҲОСИЛ бўлсин. Шундай қилиш орқали ҳизб тўғри тайёрланади ва унинг робитаси ҳизбнинг ҳар қандай бўрон-шамоллар қаршисида сабот-матонат билан тура олишига имкон берадиган даражада мустаҳкам ва пухта бўлади»».

««…Шунга ўхшаш, ҳизб қиёдатида, яъни ҳизбнинг биринчи ҳалқасида гавдаланган ФИКРАТ учқун ўрнида, қиёдат таркибидаги онгли шахсларнинг СЕЗГИСИ(воқеъликдаги бўлаётган холатни сезиши) бензин ўрнида ва сезгиси фикратдан таъсирланган инсон эса мотор ҳаракати ўрнидадир. Шунга кўра, фикрат инсондаги сезгига боғланган пайтда иссиқлик қувватини пайдо этади ва бу қувват қиёдатни ҳаракатга ундайди. Қиёдатнинг бу ҳаракати ҳизбнинг шахслар, ҳалқалар ва маҳаллий жиҳозлар каби бошқа қисмларига ўтади ва бу қисмлар унинг иссиғидан таъсирланиб, бутун ҳизб - машина ҳаракатга келганидек - ҳаракатга келади. Мана шу вақтда ҳизб юриши ҳаракатга келиб, унинг шаклланишида ўсиш даври бошланади.

Бироқ, қиёдат (ҳизбнинг биринчи ҳалқаси)нинг ҳаракатлантириши - худди тирсакли вал моторда ўз ҳаракатини бошқа қисмларга ўтказгани каби - ҳизбга ҳаракат узатиш билан таъсир кўрсатмайди. Гарчи унинг ҳаракатлантириши даставвал шу зайлда бўлса-да, ҳизб юриб кетгандан сўнг бундай бўлмайди. Айни шу жиҳатдан ҳизбнинг биринчи ҳалқаси - қиёдат - моторга ўхшамайди. Зеро, мотор машинани доим ҳаракатга солувчи омил бўлиб қолади. Қиёдат эса механик эмас, ижтимоий мотордир. Ҳизб аъзолари, ҳалқалари ва маҳаллий жиҳозлари ТЕМИР ЭМАС, ИНСОН ФАРЗАНДИ уларда ҳаёт мавжуд. Улар қиёдат ҳарорати билан, яъни унда гавдаланаётган мабда ҳарорати билан таъсирланадилар. Шунинг учун улар фикратни тушуниб етганларидан ва қиёдатнинг ҳизбий ҳароратига қўшилиб кетганларидан сўнг моторнинг бир қисмига айланадилар. Мана шу вақтда қиёдат ҳаракатининг ўзи иссиқлик қуввати орқали бутун ҳизбга табиий равишда ҳаракат юбориб турувчи омилга айланади. Чунки ижтимоий мотор бўлган қиёдат бутун ҳизбда кенг тарқалувчи фикрий яхлитликни пайдо қилади. Шу вақтда қиёдатгина мотор ҳаракатига эга бўлиб қолмайди, балки - мотор ҳаракати ўсгани ва ҳизбни ташкил этиш такомиллашгани сабабли - бутун ҳизб мотор ҳаракатига эга бўлади. Шунга кўра, ҳизбнинг юриши қиёдат ҳаракатига ҳамда унинг ҳарорат юборишига эҳтиёж сезмайди. Балки мабда ҳизб аъзоларида ҳаракатланади ва ҳизбнинг ҳалқа ва маҳаллий жиҳозлари қиёдат ҳаракатига эҳтиёж сезмаган ҳолда автоматик равишда ҳаракатланади. Зеро, ҳар бир қисмнинг ҳарорати мабдадан, ҳизбда кенг тарқалган ва бу қисмларга табиий равишда бирикиб кетган ФИКРИЙ ЯХЛИТЛИКДАН ҲОСИЛ БЎЛАДИ»». (“ҳизбий уюшма” китобидан).
Муттақий.