«Аллоҳ сизлардан имон келтирган ва яхши амаллар қилган зотларга худди илгари ўтган (имон-эътиқодли) зотларни халифа қилганидек уларни ҳам ер юзида халифа қилишни ва улар учун Ўзи рози бўлган (Ислом) динини ғолиб-мустаҳкам қилишни ҳамда уларнинг (аҳволини) хавфу-хатарларидан сўнг тинчлик-хотиржамликка айлантириб қўйишни ваъда қилди. Улар Менга ибодат қилурлар ва Менга бирон нарсани шерик қилмаслар. Ким мана шу (ваъда)дан кейин куфрони (неъмат) қилса, бас улар итоатсиз кимсалардир» [Нур 55]
Матбуот баёноти
Жиноятчи ўзбек режими қўлида ўлдирилган яна бир янги «ҳақ сўз» шаҳиди!
Ўзбекистонда Аллоҳ изни ила яна бир шаҳид, Ҳизбут Таҳрир аъзоси Ғиёсов Нодир Зиёдович Рафиқул Аъло ҳузурига риҳлат қилди. У 1975 йилда Тошкент вилоятининг Янгийўл шаҳрида туғилган.
Ғиёсов – Аллоҳ уни раҳмат қилсин – биринчи марта 2000 йил 6 декабрда Ўзбекистон жиноят кодексининг 159-моддаси 3-қисми билан Тошкент вилояти Янгийўл шаҳар суди томонидан 5 йил муддатга қамоқ жазосига ҳукм қилинди. Ғиёсов роҳимаҳуллоҳ шахсан ўзи кўриб, бошидан кечирган қамоқдаги оғир аҳвол ва маҳбусларга қилинаётган ўта шафқатсиз муомала унинг бу режимнинг фасод эканлиги ва уни ўзгартириш вожиблигига бўлган ишончини янада орттирди. Шунинг учун у ўзига Каримов ва унинг жиноятчи, хоин режимини қулатиш учун тунни кунга улаб ҳаракат қилиш тўғрисида қатъий аҳд берди. Шунинг учун у озод қилинганидан кейин Исломий ҳаётни қайта бошлаш учун бўлган даъватни қатъият ва илгаридан ҳам кўра фаолроқ тарзда давом эттирди. У 2006 йил 11 мартда иккинчи марта қамалди. Ўша йилнинг 3 августида Ўзбекистон жиноят кодексининг 244-моддаси 2-қисми билан Тошкент вилоят суди томонидан 10 йил қамоқ жазосига ҳукм қилинди.
Ғиёсов ] қамоқдалик чоғида турли қийноқлар ва зўравонликлар, турли масхаралашлар ва устидан кулишларга дучор қилинди. Уни Ҳизбни қоралашга, унинг фикрларидан воз кечишга, ўзининг биродарлари бўлмиш Ҳизб йигитлари ортидан – уларнинг яшаш жойларини кўрсатиб бериш учун – жосуслик қилишга мажбурлаш мақсадида шундай қилинди. Лекин у зўр эркаклик ва биродарларини афзал кўриш намунасини кўрсатиб бу оғир имтиҳон олдида қоядек мустаҳкам турди, ҳиммати заифлашмади, қатъияти букилмади. Натижада ёвузлар унинг ўз Ҳизбини ва даъватини қоралашига, биродарлари ва дўстларини тутиб бериши ҳақидаги ўзларининг орзуларига эриша олишмади. У золимларнинг қўлига тушгач, золимлар унинг қатъияти ва қаҳрамонлигини синдиришдан умидларини узишгач унга қасддан сил касаллигини юқтиришди, бу разилларга Аллоҳнинг лаънати бўлсин.
Ғиёсов ]нинг соғлиги янада ёмонлашгач қамоқда яна бир ўлим бўлгани айбловидан қочиш учун жиноятчи режим уни қўйиб юборди. Бу 2013 йил сентябрда бўлди. У уйига келгач уни кўкрак касалликлари бўйича маслаҳатчи врач текшириб кўрди. Зарур текширувлар ва аниқ диагноздан кейин унга сил микроблари укол орқали юқтирилгани, бу нарса унинг соғлигига салбий таъсир қилган касаллик асоратлари пайдо бўлишига олиб келгани аниқ бўлди.
2013 йил 7 октябрда Ғиёсов Аллоҳ Таоло раҳматига кўчди. У Аллоҳга берган аҳдида содиқ қолди, Исломий даъватни кўтариб чиқишда ихлос билан ҳаракат қилди, даъватчи биродарларига берган қатъий қасамида содиқ турди. Бу биродар ] йўлнинг узунлигидан ва нусратнинг кечикаётганидан бирон кун ҳам шикоят қилмади. Чунки у ўзи тутган йўлнинг тўғрилигига ишончи комил, қабул қилган фикрларининг тўғрилигига амин, хотиржам, Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таолонинг нусрат беришига, зафар ва ғолиблик гарчи бир оз вақтдан кейин бўлса ҳам Исломники бўлишига имон келтирган эди. Роббимиз Азза ва Жалла Ғиёсов ] ва унга ўхшаганлар ҳақида бундай деган:
«Мўминлар орасида ўзлари Аллоҳга берган (У зотнинг йўлида шаҳид бўлиш ҳақидаги) аҳду паймонларига содиқ бўлган кишилар бордир. Бас улардан (айрим) кишилар ўз аҳдига вафо қилди, (яъни шаҳид бўлди), улардан (айрим) кишилар эса (шаҳид бўлишга) интизордир. Улар (мунофиқларга ўхшаб Аллоҳга берган аҳду паймонларини) ўзгартирганлари йўқ» [Аҳзоб 23]
Ҳизбут Таҳрирнинг
марказий матбуот бўлими
