Юз йиллик зулмат
2024 йил 3 март куни Ислом Умматининг сиёсий раҳбарияти бўлмиш Халифалик давлати қулатилганига мелодий йил ҳисобида роппа-роса 100 йил бўлди. Яъни бир аср муқаддам Ислом Уммати Росулуллоҳ ﷺнинг таъбирига кўра, ўз қалқонидан ажралиб қолди. Натижада, бутун дунё мусулмонларини ягона давлат ва ягона байроқ остида билаштирган ҳамда мусулмонлар армиясини ягона қўмондонлик остида билаштирган мусулмонларнинг давлати парчаланиб кетди. Ўша ондан буён Ислом Уммати бошидан кечирган мусибатларни санаб адоғига етиб бўлмайди. Ҳатто Ислом Умматига қарши урушлар, қон тўкишлар, номусларга тажовузлар, ишғоллар, талон-тарожлар ва қирғинлар бугунги кунгача давом этиб келмоқда.
Бунинг яққол мисолини бугун Ғазода бошимиздан кечирмоқдамиз. Афсуски, дунёнинг энг қўрқоқ ва энг пасткаш халқи бўлган яҳудийлар 150 кундир эркагу-аёл, ёшу-қари демай, Фаластин аҳлини дунёнинг кўз ўнгида ваҳшиёна қирғин қилиб келмоқда. Бу зулмларни бир зумда тўхтатиб қўйишга қодир бўлган Исломий ўлкаларнинг армиялари эса казармаларида сақич чайнаб ўтиришдан ор қилишмаяпти. Бунинг бирдан-бир сабаби мусулмонларнинг ўз давлатига эга эмаслиги ва ягона қўшинга қўмондонлик қиладиган раҳбариятининг йўқлигидир.
Агар бугун халифалик давлати мавжуд бўлганида, нафақат бир ҳовуч яхудий вужуди, балки бутун дунё кофирлари бирлашган тақдирда ҳам, мусулмонларга қарши ҳужум қилишни ҳаёлидан ўтказишга ҳам ботина олмаган бўларди. Бундай пайтда уларнинг бирдан-бир дарди қандай қилиб бўлса ҳам, Халифалик давлатини рози қилиш ва у билан сулҳ тузишга эришиш бўларди.
Мусулмонлар ҳеч қачон бугунги кундек ҳор аҳволга тушмаган. Икки миллиард мусулмон, тупургиси билан кўмиб ташлаши мумкин бўлган бир ҳовуч пасткаш яҳудий вужудининг қирғинларини тўхтата олмаяпти. Чунки Ғарбга малай бўлган Исломий ўлкаларнинг раҳбарлари уларнинг қўл оёқларини кишанлаб ташлаган. Шунинг учун Уммат яҳудий вужудининг қирғинларига қарши ҳеч нарса қила олмаяпти. Шундан маълумки, Ислом Умматининг Халифаси – қалқони бўлмаса хорлик ва қолоқлик ҳолати унинг бошидан аримайди ва мустамлакачи кофирларнинг ҳукмронлиги ва зулми остида қолиб кетаверади.
Демак, бугунги кунда мусулмонларнинг бирламчи вазифаси, Аллоҳ Таоло Ўз Каломида ваъда қилган ва Росуллуллоҳ ﷺ муборак ҳадисларида башорат қилган Пайғамбарлик минҳожи асосидаги Халифалик давлатини тиклаш учун асдойдил ҳаракат олиб боришдир. Яъни ҳар бир мусулмон – оддий аскарлардан тортиб, армия қўмондонларигача, олимлардан тортиб, талабаларгача, давлат хизматчиларидан тортиб, оддий ишчилар ва фермерларгача, хуллас жамиятнинг барча қатламлари учун халифалик давлатини барпо қилиш учун харакат қилиши вожибдир. Чунки Халифаликни барпо этиш фарзларнинг тожи бўлиб, бугунги кунда парчаланиб кетган Ислом Умматини бирлаштириш ва “энг яхши Уммат” даражасига кўтаришнинг бундан бошқа йўли йўқ.
Зоҳид Заргар
