Сиёсий Ислом
Кофир Ғарб Британия бошчилигида 1924 йил 3 мартда Халифалик давлатини қулатган кундан бошлаб уни қайта оёққа турмаслиги учун ҳаракат қилиб келмоқда. Даставвал Ғарб бу борада ўзини бироз эркин ҳис қилди. Чунки у Халифаликни қулатгани билан ғурурланиб, унинг қайта оёққа тура олишига бироз эътиборсиз қараганлай бўлди. Англия ташқи ишлар вазири Карзон Британия парламентининг қуйи палатаси олдида нутқ сўзлар экан, “Гап шундаки, Биз Туркияни йўқ қилдик, у энди ҳеч қачон оёққа туролмайди, чунки биз унинг маънавий кучини – Ислом ва Халифалик тимсолида намоён бўладиган куч-қудратини йўқ қилдик», деганда барча инглиз депутатлар хурсанд бўлиб қарсак чалиб юборишди. Чунки бу сўзлар куфр давлатлари бир неча асрлардан буён ета олмаган орзуларининг ушалганини англатарди.
Шундай бўлса-да кофир Ғарб Халифалик давлати қайта оёққа турмаслиги учун ҳаракат қилишдан бир лаҳза ҳам тўхтагани йўқ. Зеро Британия элчисининг Мустафо Камол “Отатурк”ка қўйган ва лаънати “Отатурк” сўзсиз қабул қилган тўртта шартнинг учинчиси “Халифаликни қайта тиклаши мумкин бўлган ҳар қандай ҳаракатни бостиришга ваъда бериш” бўлган эди. Шунингдек босқинчи яҳуд вужудини Ислом ўлкаларининг қоқ марказига ўрнаштириб қўйишдан кўзланган асосий мақсад ҳам шудир.
Бироқ Ғарб ҳар қанча тўсқинлик қилишига қарамай – Аллоҳга беҳисоб ҳамду санолар бўлсин – Халифаликни қайта тиклаш фикри мусулмонлар онгида қайта шакллана бошлади. Чунки мусулмонлар зеҳнидаги Ислом ақидаси насронийлик ақидасидан фарқли ўлароқ тирик ақидадир. Қолаверса, Аллоҳ Таоло бу Уммат орасидан ҳар 100 йилда динни янгилаб турувчи шахсни чиқариб туришни ваъда қилган экан, бошқача бўлиши мумкин ҳам эмас.
Бундан 100 йил аввал Ислом давлатининг қулаши билан севинган Ғарб бугунги кунда мусулмонларнинг Халифаликни халқаро саҳнага қайтариш учун яна астойдил бел боғлаганларидан қаттиқ безовта бўла бошлади. Бунинг олдини олиш учун ҳар қандай фитналарни тўқиб чиқармоқда. Терроризм, экстремизм, радикал Ислом, мўътадил Ислом, анъанавий Ислом шулар жумласидандир. Ҳатто мусулмонлар орасидан Исломни бадном қиладиган ва Ислом номидан турли агрессив ишларни амалга оширадиган жамоатларни пайдо қилди. Мақсадлари Халифалик давлатини террор давлати қилиб кўрсатиш ва уни ҳаётга қайтариш учун фаолият қилаётган ҳар қандай ҳаракат, уюшма ва ҳизбга нисбатан терроризм тамғасини ёпиштириш ва уларга қарши ўзларининг ҳар қандай ноқонуний ҳаракатларни “террорга қарши кураш”, дея оқлашдир. Чунки Ғарбнинг назарида Исломий сиёсатни ҳаётга қайтариш учун фаолият қилаётган шахслар террорчилар, жамоалар эса террористик ташкилотлар ҳисобланади.
Аслида, терроризм сўзининг луғавий маъноси қўрқитиш, хавф солиш бўлиб, бу сўзнинг алоҳида шаръий маъноси йўқ. Аммо Ғарб бу сўздан истилоҳий маъно ясаб олиб, ўз манфаати учун фойдаланмоқда. Унинг истилоҳида терроризм – бу барча соҳаларни, шу жумладан сиёсатни ҳам ўз ичига олган ҳақиқий Исломдир.
Дарҳақиқат бугунги кунда Ғарб “терроризм” ёки “террорчилар” деганда Ислом ва Мусулмонларни назарда тутаётгани сир бўлмай қолди. Масалан бирор ерда портлаш ёки тинч фуқароларга қарата ўт очиш ёхуд шунга ўхшаш ҳолат юз берса қаралади; Агар ўртада мусулмон кишининг исми зикр қилинса, дарҳол террорчилик ҳаракати содир этилди дея жар солишади. Агар оммавий қирғинни содир этган шахс мусулмон бўлмаса, жабрланганлар қанча кўп бўлишига карамай, ҳужумчи “ақлан носоғлом” бўлиб чиқади.
Ғарбнинг Исломга “терроризм” тамғасини ёпиштиришдан кўзлаган асосий мақсади мусулмонларнинг бирлашувига, битта давлатда жамланиб, ўз мабдаларини татбиқ этишларига ва рисолатни оламга олиб чиқишларига қарши курашдир ҳамда шу йўлдаги интилишларни йўқ қилишдир. Яъни бир сўз билан айтганда Исломни сиёсий майдондан узоқлаштириб, уни масжидларга чеклаб қўйишдир. Ана шунда уларнинг истакларини иккиланмай қабул қилаверадиган “Мўътадил Ислом” вужудга келади ва улар Ислом давлатининг қайта вужудга келишидан хотиржам бўлишади. Шунинг учун ҳам Исломнинг сиёсий жиҳатини кўтариб чиққан ҳар қандай киши уларнинг назарида ҳақиқий террорчидир.
Ҳа, куфр етакчиларини ларзага солаётган нарса ҳам мана шу Исломнинг сиёсий жиҳатидир. Куфр намоёндалари бўлмиш Жорж Буш, Ричард Майерс, Доналpд Рамсфелpд, Дик Чейни, Генри Киссенжер, Гордон Браун, Тони Блэр, Чарлpз Кларк, Николя Саркози, Жак Ширак, Владимир Путин, Сергей Лавров ва ҳоказо булардан бошқа куфр етакчиларини Халифалик давлатини қайта тикланиши ҳақида даҳшатга тушиб гапиришга мажбур қилган ҳам мана шу Исломнинг сиёсий жиҳатидир.
Сиёсий Ислом ўз давлатига эга бўлмай туриб куфрни шунчалик даҳшатга солаётган бўлса, Халифалик давлати тиклангандан кейин аҳвол қандай бўлишини ўзингиз ўйлаб кўраверинг. Аммо Халифалик давлати улар даъво қилаётган террор давлати эмас. Балки ҳидоят, маърифат ва маданият давлатдир. У инсониятни адолатга бахтиёр ҳаётга, ҳаётнинг барча соҳасида буюк тараққиётга элтувчи давлатдир. У куфрнинг зулмига, зўравонлигига, адолатсизлигига, фитналарига чек қўйиб, бутун дунё бўйлаб адолатни ёядиган давлатдир. Буларнинг барчасига тарихнинг ўзи гувоҳ. У 13 асрдан кўпроқ вақт мобайнида бутун инсониятга бахтли ҳаёт бахшида этиб келган ҳақиқатдир. Ҳатто ўз юртларида адолат нималигини билмаган ғайридинлар ҳам Ислом адолатини орзу қилиб ўтишган.
Шундай экан, эй мусулмонлар, биз сизларни Аллоҳнинг қонунларини ҳаётга қайтариб, адолатни ёядиган Халифалик давлатини тиклаш учун Ҳизб ут–Таҳрир билан елкама–елка туриб ҳаракат қилишга чақирамиз. Зеро бу сиз-у биз учун икки дунё бахт-саодатининг гаровидир.
Қиёмуддин Шариф
