بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
Сарой уламолари фиқҳий залолат синдромига чалинишди
Шайх Исом Амира қаламига мансуб
Асирликдаги Қуддус – Фаластин
Аллоҳга ҳамду сано бўлсин, Росулуллоҳга, у кишининг оилаларига, асҳоблари ва дўстларига салоту саломлар ёғилсин, аммо баъд:
Ҳақ Таборака ва Таоло Қуръони Каримда бундай дейди:
وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ النَّبِيِّينَ لَمَا آتَيْتُكُم مِّن كِتَابٍ وَحِكْمَةٍ ثُمَّ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنصُرُنَّهُ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَى ذَلِكُمْ إِصْرِي قَالُوا أَقْرَرْنَا قَالَ فَاشْهَدُوا وَأَنَا مَعَكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ
«Аллоҳнинг барча анбиёлардан (мана бундай) аҳд-паймон олганини эсланг: «Мен сизларга қандай китоб ва ҳикмат бермайин, кейин сизларнинг пайғамбарлигингизни тасдиқ этувчи бир пайғамбар (яъни Муҳаммад алайҳис-салом) келгач, албатта унга имон келтирурсиз ва ёрдам берурсиз», (Аллоҳ яна) «мана шу аҳд-паймонимни иқрор бўлиб қабул қилдингизларми?» деди. Анбиёлар – иқрормиз», деб жавоб қилишгач, Аллоҳ – гувоҳ бўлингиз! Мен ҳам сизлар билан гувоҳ бўлгувчиларданман, деди» [Оли Имрон 81]
Олимларга кўра, бунинг маъноси шуки, Аллоҳ анбиёлар ва уларнинг умматларидан аҳд-паймон олди ва анбиёларни зикр қилиб, умматларини зикр қилмади. Чунки аҳд-паймонни эргаштирувчининг ўзи билан зикр қилиш эргашувчига ҳам далолат қилади, чунки умматлар анбиёларнинг эргашувчиларидирлар… ва ҳоказо.
Ҳеч шубҳа йўқки, уламолар анбиёларнинг меросхўрларидир, яъни, илмни ўшалардан олганлар. Ушбу мерос билан уламолар инсонлар учун ишончли кишиларга, уларни ҳақ ва ҳидоятга бошловчиларга айландилар. Агар уламолар ушбу мерос талаб қилган ишларни шариат талаб қилгандек адо этсалар, Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таоло уларни маҳшарда анбиёлар, сиддиқлар, шаҳидлар, солиҳларга ҳамроҳ қилади, уларга ҳамроҳ бўлмоқ нақадар яхши. Аммо уламолар ушбу меросга нисбатан ёмон муносабатда бўлиб, уни нарига улоқтиришса ва уни арзонга сотишса, бас, Аллоҳ Азза ва Жалла қиёмат кунида энг биринчи мана шу уламоларни ёқади. Аввал ўзларини гапиртириб, кейин оловга улоқтиради. Бу ҳақда имом Муслимнинг Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан қилган ушбу ривояти келган: Абу Ҳурайра айтадики, мен Росулуллоҳ Aнинг бундай марҳаматларини эшитгандим:
«إنّ أَوّلَ النّاسِ يُقْضَىَ يَوْمَ القِيَامَةِ عَلَيْهِ، رَجُلٌ اسْتُشْهِدَ، فَأُتِيَ بِهِ فَعَرّفَهُ نِعَمَهُ فَعَرَفَهَا، قَالَ: فَمَا عَمِلْتَ فِيهَا؟ قَالَ: قَاتَلْتُ فِيكَ حَتّىَ اسْتُشْهِدْتُ، قَالَ: كَذَبْتَ، وَلَكِنّكَ قَاتَلْتَ لأَنْ يُقَالَ جَرِيءٌ، فَقَدْ قِيلَ، ثُمّ أُمِرَ بِهِ فَسُحِبَ عَلَىَ وَجْهِهِ حَتّىَ أُلْقِيَ فِي النّارِ، وَرَجُلٌ تَعَلّمَ العِلْمَ وَعَلّمَهُ وَقَرَأَ القُرْآنَ، فَأُتِيَ بِهِ، فَعَرّفَهُ نِعَمَهُ فَعَرَفَهَا، قَالَ: فَمَا عَمِلْتَ فِيهَا؟ قَالَ: تَعَلّمْتُ العِلْمَ وَعَلّمْتُهُ وَقَرَأْتُ فِيكَ القُرْآنَ، قَالَ: كَذَبْتَ وَلَكِنّكَ تَعَلّمْتَ العِلْمَ لِيُقَالَ عَالِمٌ، وَقَرَأْتَ القُرْآنَ لِيُقَالَ هُوَ قَارِىءٌ، فَقَدْ قِيلَ، ثُمّ أُمِرَ بِهِ فَسُحِبَ عَلَىَ وَجْهِهِ حَتّىَ أُلْقِيَ فِي النّارِ، وَرَجُلٌ وَسّعَ الله عَلَيْهِ وَأَعْطَاهُ مِنْ أَصْنَافِ المَالِ كُلّهِ، فَأُتِيَ بِهِ فَعَرّفَهُ نِعَمَهُ فَعَرَفَهَا، قَالَ: فَمَا عَمِلْتَ فِيهَا؟ قَالَ: مَا تَرَكْتُ مِنْ سَبِيلٍ تُحِبّ أَنْ يُنْفَقَ فِيهَا إلاّ أَنْفَقْتُ فِيهَا لَكَ، قَالَ: كَذَبْتَ، وَلَكِنّكَ فَعَلْتَ لِيُقَالَ هُوَ جَوَادٌ، فَقَدْ قِيلَ، ثُمّ أُمِرَ بِهِ فَسُحِبَ عَلَىَ وَجْهِهِ، ثُمّ أُلْقِيَ فِي النّارِ»
«Қиёмат куни энг биринчи ҳукм қилинадиган киши Аллоҳ йўлида шаҳид бўлган киши бўлиб, уни олиб келинади. Аллоҳ Таоло унга ўз неъматларини эслатади. У эслайди. Дунёда бу неъматларим борасида нима амал қилдинг? деб Аллоҳ Таоло ундан сўрайди. У – Сенинг йўлингда жанг қилдим, ҳаттоки шаҳид бўлдим, дейди. Шунда Аллоҳ Таоло – ёлғон гапиряпсан, балки сен фалончи жасур дейишлари учун жанг қилгансан, одамлар сен ҳақингда шундай дейишди ҳам, дея хитоб қилади. Сўнг амр қилиниб, юз тубан ҳолда судраб бориб жаҳаннамга улоқтирилади. Кейин илм ўрганиб, уни ўргатган ва Қуръон ўқиган киши келтирилади. Аллоҳ унга бу дунёда берган неъматларини эслатади. У эслайди. Дунёда бу неъматларим борасида нима амал қилдинг, деб Аллоҳ Таоло ундан сўрайди. У – мен илм ўрганиб, уни ўргатдим, Сенинг йўлингда Қуръон ўқидим, дейди. Шунда Аллоҳ Таоло – ёлғон гапиряпсан, балки сен олим экан, дейишлари учун илм ўргандинг ва қори дейишлари учун Қуръон ўқидинг, одамлар сен ҳақингда шундай дейишди ҳам, дея хитоб қилади. Сўнг амр қилиниб, юз тубан ҳолда судраб бориб жаҳаннамга улоқтирилади. Кейин Аллоҳ Таоло кўп мол-дунё берган киши келтирилади. Аллоҳ унга бу дунё берган неъматларини эслатади. У эслайди. Дунёда бу неъматларим борасида нима амал қилдинг, деб Аллоҳ Таоло ундан сўрайди. У эса, Сен инфоқ-эҳсон қилинишини хоҳлаган ўринларнинг барчасига қолдирмай Сенинг йўлингда инфоқ қилдим, дейди. Шунда Аллоҳ Таоло – ёлғон гапиряпсан, балки сен фалончи сахий дейишлари учун қилгансан, одамлар сен ҳақингда шундай дейишди ҳам, дея жавоб беради. Сўнг амр қилиниб, юз тубан ҳолда судраб бориб жаҳаннамга улоқтирилади».
Бу – Аллоҳни ғазаблантирадиган ишда ҳукмдорни рози қилиш учун илм олган уламолар учун очиқ таҳдиддир. Биз яҳудийлар билан муносабатларни нормаллаштиришнинг ҳаром эканини исботлашимизга ҳожат йўқ. Чунки улар Исро ва Меърож маскани бўлган ҳамда марказида муборак Ақсо масжиди жойлашган бир заминни босиб олишди. Лекин бизни ташвишлантирган нарса, расмий диний уламолар Китобу суннатдан шаръий нусусларни ўз маъносидан бошқа томонга буришдек, шубҳа остидаги вазифалар билан шуғулланишяпти. Улар буни Саудия, Амирликлар сингари давлатлардаги зараркунанда хоин ҳукмдорларнинг яҳудийлар билан муносабатларни нормаллаштиришга қаратилган ҳаракатларига шаръий тус бериш ва халқнинг қўллаб-қувватлашига эришиш мақсадида қилишяпти. Бундан биз расмий диний идораларнинг мустақил эмасликларини қатъий айта оламиз. Айниқса, бу идоралар фатво ва аҳкомларни ўзгартириб, сиёсий воқеликка мослашмоқда. Бугунги кунда айни диний уламолар ҳар бир мамлакатдаги ҳукуматга ва у ердаги ҳукмдорларга ялтоқлик қилишяпти, башараларини чиройлилаб, уларнинг ўз халқларига қарши жиноятларини яхши-тўғри қилиб кўрсатишяпти. Ҳатто бундан ҳам ёмони, қисқа вақт ичида фатволар оламининг ўзида тескари ишлар пайдо бўлди. Чунки баъзилар илгари қўшиқни ҳаром деган бўлса, бугун ҳалол деб турибди… Кеча Сурияда Асад режимига қарши жанг қилмоқ фарз деган бўлса, бугун ҳаромлигига фатво беряпти. Масжидул Ҳаромдаги уларнинг каттаси Фаластин ва Ақсо масжиди босқинчилари бўлган яҳудийларни кеча душман, деган бўлса, бугун улар билан муносабатларни нормаллаштиришга замин тайёрламоқда. Яҳудийлар билан муносабатларни нормаллаштириш жоизлигига шундай далилларни тиқиштиряптики, улар шаръий қиёс меъёрларининг ҳеч бирига мутлақо тўғри келмайди. Чунки ўша далил қилинган воқелик билан Ақсо масжиди ва муборак заминни босқинчиси яҳудий вужудининг воқелиги ўртасида тўғри келадиган бирорта ҳам иллат-боис йўқ! Ушбу уламолар фатволаридан бундай шармандали изтироб одамларни уларга ўз динларида ишонмай қўйишларига олиб келмоқда, уларни ҳалолни ҳаромга, ҳаромни ҳалолга айлантириб берувчи фиқҳий залолат синдромига чалинди, дейишга асос яратмоқда! Бу шундай ёмон синдромки, унга чалинган кишини дарҳол фиқҳий карантинга олиш керак, ҳатто у дунёдаги уламоларнинг энг олими бўлса ҳам. Токи, аҳволи яхшиланиб, бундай касалликдан шифо топсин.
Аниқки, биз бундай хавфли касалликни муолажа қила олишга ҳамда бундай қирғинбарот пандемияни йўқ қилишга фақат бир йўл билан муваффақ бўлишимиз мумкин. У ҳам бўлса Пайғамбарлик минҳожи асосидаги рошид Халифалик давлатини барпо қилиш учун ҳаракат қилаётганлар билан бирга ҳаракат қилишдир. Зотан, Халифалик Аллоҳ Азза ва Жалла томонидан ваъда қилиниб, Росули акрам ﷺ томонидан башорат қилинган. Ушбу давлатни барпо этганимиздан кейингина диний идораларимиз ва фиқҳий маржеларимиз чалинган фиқҳий залолат синдромидан бутун оламнинг қутулганини эълон қиламиз. Убай ибн Каъб розияллоҳу анҳу Росулуллоҳ ﷺнинг бундай деганларини ривоят қилади:
«بَشِّرْ هَذِهِ الْأُمَّةَ بِالسَّنَاءِ وَالرِّفْعَةِ، وَالدِّينِ وَالنَّصْرِ وَالتَّمْكِينِ فِي الْأَرْضِ، فَمَنْ عَمِلَ مِنْهُمْ عَمَلَ الْآخِرَةِ لِلدُّنْيَا، لَمْ يَكُنْ لَهُ فِي الْآخِرَةِ نَصِيبٌ»
«Бу умматга буюклик, юксаклик, дин, нусрат ва ғолиблик берилиши ҳақида башорат беринг. Улардан кимда-ким охират амалини дунё учун қилса, охиратда ҳеч қандай яхши насибага эга бўлолмайди». (Имом Аҳмад ривояти).
Шундай бир замонда, ўзларини ўзлари ҳурмат қиладиган ва одамлар орасида Муҳаммад ﷺнинг меросхўрлари, деган мавқеларини қадрига етадиган раббоний уламолар ҳукмдорларни бузуқлик ва бузғунчиликларидан қайтарадиган уламога айланишлари ҳамда Аллоҳ нозил қилган аҳкомлар билан ҳукм юритилишини бор овозлари билан талаб қилиб, тоғут ва динсиз ҳукмдорлардан воз кечмоқлари лозим. Бир вақтнинг ўзида, Умматларини онгини ўстиришга, маъруфга буюриб, мункардан қайтариш маърифатини кўтаришга астойдил ҳаракат қилмоқлари лозим. Токи, инсонлар бу тоғутлар тахтларини вайрон қилиш ва улар устидан Аллоҳнинг Китоби ва Росулининг суннатлари билан ҳукм юритувчи имом-халифага байъат қилиш учун тўфондек ҳаракат келиб оқиб келсинлар.
Роя газетасининг 2020 йил 7 октябр чоршанба кунги 307-сонидан
