Атамбаев: мен уларнинг тергов маҳкамасига бормайман
Сиёсатдошларига “айбинг йўқ бўлса, судда оқланасан, тўпалон билан муаммоларни ҳал қилиш тўғри эмас” дея насиҳат қилган собиқ президент Алмазбек Атамбаев Кой-Ташдаги уйига ўз тарафдорларини йиғиб нутқ сўзлар экан, “мен уларнинг тергов маҳкамасига бормайман, улар мени ноҳақ айблашяпти” деди. (Ёдингизда бўлса собиқ президент Бакиев ҳам ўз қишлоғида тарафдорлари ва тансоқчиларининг ортига беркинган эди).
Қачонгача бу каби сиёсатчилар биз (халқ)ни пулларимизни хиёнат йўллари билан ўғирлаб, ўзлаштириб олиб, ўша пуллар билан бизни ўзлари учун тирик қолқон қилиб олишларига йўл берамиз! 2010 йили апрел воқеаси якунига етиши учун айнан мана шу сиёсий доира миллий низолар қўзғаб бизни бир биримизни қиришга йўналтирган эди! Ҳа, ўшанда биргина Курманбек Бакиевнинг президентлик салоҳиятини тортиб олиш учун муваққат ҳукумат Ўзбек сеператистлари билан тил бириктириб, уларга ҳокимиятдан 30 % ўрин ваъда қилишган. Иш битгач ваъдаларини бажармаслик мақсадида миллатчилик урушини атайин пайдо қилиб, ўзбек ва бир қатор мухолиф сиёсий апонентларини мамлакатдан қувиб чиқаришган эди. Ўш воқеасида айбдор бўлган деярли бирорта сиёсатчи ёки миллий айирмачи ўлгани ёки қамалгани йўқ! Бегуноҳ халқ қирилди ва мол мулклари талон-тарож қилинди!
Қирғизистонда яна бир қатор сиёсий гуруҳлар, аниқроғи эски етакчи гуруҳ билан янги гуруҳ ўртасида шахсий ёки гуруҳлараро мансаб талашиш кураши қизиб боряпти. Ҳар икки тараф ўзини ноҳақ эканини билса ҳам, халқ олдида популистик ёлғон баёнотлар бериб, бири иккинчи томонга зулм қилаётганини яширмоқчи бўлса, иккинчи томон ўзини ноҳақ зулмланаётгандек кўрсатишга ҳаракат қиляпти. Демак улар халқни яна жумбушга келтиришга уринишади. Ўзгенда бир қатор блоггерларни кимдир ишга солиб миллий низо ва адоват пайдо қилишга ҳаракат қилаётгани ҳамда мамлакатни шимол ва жанубга бўлиш тафдорларининг фитнали ҳаракатлари кучайиб бораётгани балки шу сиёсий кескинликлар таъсиридан бўлаётгандир.
Қирғизистон халқига мурожаат қилиб шуни айтамизки, бу сиёсий кескинликларда мамлакат ёки халқнинг умумий манфаатлари йўқ. Шахсий манфаатлар, худбинлик, зулм ва ўз жонларини сақлаш асосида бораётган бу сиёсий кескинликларда бирор томоннинг қуролига айланиб, иккинчи томондаги биродарларимиз билан тўқнашишгача етиб бормайлик! Чунки ҳар икки тараф ҳам ботилдир! Улар ўз мақсадлари йўлида фуқоролараро беқарорликлар келтириб чиқаришдан ҳам тойишмайди. Бу тўқнашувларда худди аввалгилардек биз учун диний, ҳатто миллий ва бошқа умумий манфаатлар мавжуд эмас!
Бу тоифаларнинг манфаатлари (яъни биринчи томонда туриб иккинчисини қувиш) учун Қирғиз халқининг бир бўлаги бир неча маротаба хизмат кўрсатишди, ҳатто ўнлаб кишилар ҳаётдан кўз юмди. Бирини қувиб иккинчисига салтанатни топширди, натижа ўзгармади! Энди ҳам ўзгармайди! Чунки бир тоифанинг шахсий манфаатлари учун ҳатто бутун халқ тўполон қилса ҳам, оммавий манфаат пайдо бўлиб қолмайди! Яъни оммавий ўзгаришларга олиб бормайди. Балки, яна фақат шахсий манфаатлар ўзгарган бўлади! Бир тўда хиёнатчиларни қувиб, иккинчи янги хоин тўдани ҳокимиятга ёки диктатурага олиб келган бўламиз холос! Чунки бошқарув дастури ўзгармади! Бу дастур, ҳар қандай қўйни аждарга айлантира оладиган ботил қувватга эгадир!
Абдураззоқ Мўъмин
