شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
«Рамазон ойидирки, бу ойда одамлар учун ҳидоят бўлиб, ҳидоят ва фурқон (ҳақ билан ботилни ажратгувчи)нинг очиқ оятлари бўлиб Қуръон нозил қилинган. Бас, сизлардан ким бу ойга ҳозир бўлса, рўза тутсин. Ва ким хаста ёки мусофир бўлса, у ҳолда (рўза тутолмаган кунларининг) саноғини бошқа кунларда (тузалгач ёки сафардан қайтгач) тутади. Аллоҳ сизларга енгилликни истайди, сизларга оғир бўлишини истамайди. Бу саноқни тўлдиришингиз ва ҳидоят қилгани сабабли Аллоҳни улуғлашингиз учундир. Шояд шукр қилсангиз» [Бақара 185]
Аллоҳга ҳамд бўлсин. Аллоҳнинг Росулига, ул зотнинг оилалари, саҳобалари ва ул зот билан дўст бўлганларга ҳамда ул зотга эргашиб, йўлидан юрган, Ислом ақидасини ўзининг фикратига асос қилиб олган, шаръий аҳкомларни эса амалларига ўлчов ва ҳукмларига манба қилган зотларга салоту саломлар бўлсин, аммо баъд:
Бухорий ўзининг саҳиҳида Муҳаммад ибн Зиёд орқали ушбу ҳадисни келтирди. Муҳаммад ибн Зиёд айтади, мен Абу Ҳурайра Gнинг бундай деганларини эшитгандим: Набий A ёки Абу Қосим A айтдилар:
«صُومُوا لِرُؤْيَتِهِ وَأَفْطِرُوا لِرُؤْيَتِهِ فَإِنْ غُبِّيَ عَلَيْكُمْ فَأَكْمِلُوا عِدَّةََ شَعْبَانَ ثَلاَثِينَ»
«Ойни кўриб рўза тутинглар (рўзани бошланглар), ойни кўриб оғиз очинглар (рўзани тугатинглар), агар ҳаво булут бўлса, шаъбон ойининг саноғини тўла ўттиз кун қилинглар».
Сешанбадан чоршанбага ўтар кечасида муборак рамазон ойини кузатилгандан кейин ойни шаръий кўриш билан кўрилгани ўз исботини топмади. Шунга кўра, демак, эртага чоршанба куни инша Аллоҳ шаъбонни тўлиқ охирига етказилиб, ўттиз кун қилинади ва эртаси пайшанба куни муборак рамазон ойининг биринчи куни бўлади.
Шу муносабат билан Ҳизб ут-Таҳрир амири улуғ олим Ато ибн Халил Абу Рошта – у кишини Аллоҳ ҳифзу ҳимоясида асрасин – Исломий Умматни муборак рамазон ойи билан қутлайдилар. У киши Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таолодан бу Умматга кучли нусрат беришини сўрайдилар. Бу нусрат натижасида Ислом оламлар Парвардигори буюргандек татбиқ этилади ҳамда бутун оламга даъват ва жиҳод орқали етказилиб, бутун башарият куфр зулматидан Ислом нурига чиқади.
Биз Ҳизб ут-Таҳрир аъзолари Исломий Умматни буюк позицияни эгаллашга чақирамиз. Зеро бундай позиция Роббул оламинни рози қилади, Уммат зиммасини қаттиқ гуноҳдан поклайди, уни катта тил бириктирувлардан озод қилади, тинкасини қуритаётган юкдан фориғ этиб, юртлари чор атрофига қудрат улашади. Мана, Умматнинг покиза Шом заминидаги қўзғолон, барча машаққатларга қарши курашмоқда, қутурган фитналарга қарши турмоқда…
Ҳа, бугун Ғарб етакчилари шаръий Халифалик давлати барпо бўлишига кўз очиб юмгунча вақт қолганини англаб етишди. Сайкс-Пико шартномаси асосида қаттиқ эътибор билан тузишган мустамлакачилик тузумлари қулашини ўзлари ҳис қилаётганлари учун ҳам уларни ташвишга тушиб қолганликларини кўриб турибсиз. Бугун Уммат мустамлакачи Ғарбга, унинг исломий юртлардаги малай ва қўғирчоқ ҳукмдорларига қарши қақшатқич курашга шўнғиди. Бу ҳукмдорларни ўз тахтлари қулай бошлаганини кўриш қўрқувга солиб қўйди. Зеро, бу тахтларни Ғарб пайдо қилиб, ҳукмдорларни Уммат ҳаракатини кишанлаб туришлари ҳамда унинг Парвардигор шариатига қайтишига йўл қўймасликлари учун қўриқчи сифатида ўтқазиб қўйган эди. Ғарб Ислом Умматига шунча макрларини ишга солаётган бўлишига қарамай, биз Роббимиз ваъдасига ҳамда Набий Aнинг золим подшоҳлик босқичи тугаганидан сўнг Пайғамбарлик минҳожи асосидаги рошид Халифалик барпо бўлиши ҳақидаги башоратларига чуқур ишонамиз. Зотан, шу кунларда бу золим подшоҳлик ўзининг сўнгги нафасини олмоқда.
Барча мусулмонларни рўза тутиш ва қиёмул лайл қилишда жамловчи ушбу муборак ойда биз учун мусулмонни мусулмонда ҳаққи жуда катта эканини эслатувчи ибрат бор. Чунки мусулмоннинг қони, моли ва номуси бошқа бир мусулмонга ҳаромдир. Росулуллоҳ A видолашув хутбасида бундай дедилар:
«أَلاَ تَدْرُونَ أَيُّ يَوْمٍ هَذَا؟ قَالُوا: اللهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ، قَالَ: حَتَّى ظَنَنَّا أَنَّهُ سَيُسَمِّيهِ بِغَيْرِ اسْمِهِ، فَقَالَ: أَلَيْسَ بِيَوْمِ النَّحْر؟ قُلْنَا: بَلَى يَا رَسُولَ اللهِ، قَالَ: أَيُّ بَلَدٍ هَذَا، أَلَيْسَتْ بِالْبَلْدَةِ الحَرَامِ؟ ُلْنَا: بَلَى يَا رَسُولَ اللهِ، قَالَ: فَإِنَّ دِمَاءَكُمْ، وَأَمْوَالَكُمْ، وَأَعْرَاضَكُمْ، وَأَبْشَارَكُمْ، عَلَيْكُمْ حَرَامٌ، كَحُرْمَةِ يَوْمِكُمْ هَذَا، فِي شَهْرِكُمْ هَذَا، فِي بَلَدِكُمْ هَذَا، أَلاَ هَلْ بَلَّغْتُ؟ قُلْنَا: نَعَمْ، قَالَ: اللَّهُمَّ اشْهَدْ… قَالَ: لاَ تَرْجِعُوا بَعْدِي كُفَّارًا، يَضْرِبُ بَعْضُكُمْ رِقَابَ بَعْضٍ…»
«Биласизларми бу қандай кун? Саҳобалар айтишди: Аллоҳ ва Росули билгувчироқдир. Ровий айтади: биз у куннинг номини бошқа ном билан айтсалар керак, деган гумонга бордик. Шунда ул зот: Бу қурбонлик куни эмасми?, дедилар. Ҳа, шундай ё Росулуллоҳ, дедик. Бу қандай шаҳар, (уруш) ҳаром қилинган шаҳар эмасми?, дедилар. Биз – албатта шундай ё Росулуллоҳ, дедик. Пайғамбар \ айтдилар:Албатта, қонларингиз, молларингиз, номусларингиз, таналарингиз сизларга шу шаҳрингиз ва шу ойингиз(да уруш) ҳаром бўлганидек ҳаромдир. Огоҳ бўлинг, етказдимми?. Биз – албатта етказдингиз, дедик. Шунда Росулуллоҳ: Аллоҳим, Ўзинг гувоҳ бўл, дедилар. Яна айтдиларки: Бас, мендан кейин бирбирингизни ўлдириб, куфр ёки залолатга қайтиб кетманг.
Мана Ҳизб ут-Таҳрир қизиб бораётган фикрий кураш ва сиёсий олишувга кириб сизларга маккор Ғарбнинг режаларини фош қилиб бермоқда, Исломнинг мустақим йўлини аниқ кўрсатмоқда. Шундай экан ўз покиза қўлингизни Ҳизб ут-Таҳрир аъзолари қўлига беринг. Шояд Аллоҳ бу покиза қўлларни Пайғамбарлик минҳожи асосидаги рошид Халифаликни тиклашга муваффақ қилса. Шояд Аллоҳ Ҳизб ут-Таҳрир амири, улуғ олим Ато ибн Халил Абу Рошта қўлида аниқ фатҳни битса. Натижада унга халифа сифатида Аллоҳнинг Китоби ва Улуғ Пайғамбари Суннати асосида байъат берасиз ҳамда Халифаликда Аллоҳнинг ҳаниф шариатини қоим қилиб, Ислом даъватини бутун оламга ҳидоят машъали сифатида кўтариб чиқасиз.
Эй армия зобитлари, шуни яхши билингки агар Аллоҳ Ўзининг динига сизларнинг қўлингиз билан нусрат бермаса, бошқа холис зотлар қўли билан албатта нусрат беради ва уларни ўз дини нусрати бахтига мушарраф қилади. Шундай экан бу буюк шарафни қўлдан бой бермаслик учун Уммат сафига қўшилинг. Ўшанда Аллоҳ розилигига, дунё ва охират азизлигига эришиб зафар топасиз.
Мен шунингдек, Ҳизб ут-Таҳрир марказий матбуот бўлими раиси ва матбуот бўлими ходимлари томонидан мана шу муборак ой муносабати билан йўлланган табрикни Ҳизб ут-Таҳрир амири улуғ олим Ато ибн Халил Абу Роштага ва барча мусулмонларга етказаётганимдан ҳам мамнунман. Аллоҳ Субҳанаҳудан барчамизни ушбу мағфират ва яхшиликлар ойи бўлмиш рамазон ойида дўзахдан озод этилган бандалар жумласидан қилишини ҳамда Лайлатул Қадрга етказиб унинг ажрига эришган зотлардан қилишини сўраб қоламиз.
Аллоҳим, осмонлару ернинг Парвардигори, бизни тез орада, кечиктирмай, иккинчи рошид Халифаликда мусулмонлар халифасига байъат бериш билан шарафлантир…
Аллоҳим омин, омин, омин.
Вассаламу алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ
Чоршанба куни ҳижрий 1436 йил шаъбон ойининг охирги ўттизинчи куни.
Усмон Баххош
Ҳизб ут-Таҳрирнинг
марказий матбуот бўлими раиси
