Қирғизистон президенти Алмазбек Атамбаев “Қирғизистон Республикасининг айрим қонунчилик актларига ўзгартириш ва қўшимчалар киритиш тўғрисида”ги қонунга имзо чекди. Ушбу қонун Қирғизистонда тез-тез кузатиладиган йўлтўсарликка барҳам бериш мақсадида қабул қилинди.
Маъмурий жавобгарлик тўғрисидаги кодексга киритилган ўзгартиришларга мувофиқ, эндиликда йўлларни ноқонуний равишда тўсиб, транспорт воситалари ҳаракатига тўсқинлик қилганлик учун жавобгарлик белгиланди. Эндиликда бундай қонунбузарлик учун жисмоний шахслар 3 минг сом, юридик шахслар эса 50 минг сом тўлайди. Агар стратегик аҳамиятга эга йўл тўсилса, жисмоний шахс 5 минг сом, юридик шахс эса 70 минг сом тўлайди. Йўл тўсишни ташкиллаштирган ёки бошқарганлар ҳам жаримага тортилади: жисмоний шахслар – 10 минг, юридик шахслар – 100 минг сом миқдорда жаримага тортиладиган бўлди.
Бунга қўшимча Қирғизистон жиноят кодексига ҳам ўзгартириш киритилди. Бундан буён йўлни йигирма тўрт соатдан ортиқ тўсиш жиноий жавобгарликка сабаб бўлади. Бунинг учун бир йилдан уч йилгача озодликдан маҳрум этиш жазоси белгиланди.
Туркистон:
Қизиқ, мухолиф кучларнинг деярли барчаси шунга ўхшаш харакат олиб боришмоқда. Зулмга қарши харакатларининг барчаси, хокимиятга келиб олишлари билан нихоясига етади. Улар кўп ўтмай, ўзлари хайдаб юборишган илгариги етакчиларга ўхшаб ёки улардан хам баттарроқ бўлиб қолишади. Ахир Атамбаев Бакиевни худди хозирда ўзи таъқиқламоқчи бўлаётган чора ва воситалар билан хайдаб чиқарган эдику. Демак улар зулмга қарши эмас, шахсларга қарши харакатланишган. Тўғрироғи шахслар эгаллаб турган кресло ва коррупциялашган моддий киримлар тармоқларини тортиб олиш мақсади кўзлашган! Ташқаридаги улар доим таъкидлаб келишадиган учунчи куч эса, буларнинг ўша дунёга бўлган қаттиқ мухаббатларидан унумли фойдаланиб қолишади. Учунчи куч, бу қутуриб бораётган куфр системаси бўлиб, хар қандай давлат алмашиш механизмлари, унинг сиёсий, иқтисодий ва молиявий томонлардан ёки шуларнинг бирортасини восита қилиб олган ташқи, халқаро таъсир қувватига эга бўлган катта давлатлар томонидан юргизилиб юборилади.
Қирғизистон халқи эса, боши берк кўчага кириб қолгандек. Бир неча маротаба хокимият алмаштиришларига қарамай, хеч нарса ўзгаргани йўқ. Аксинча вазиятлар хар томонлама баттар ёмонлашиб бормоқда. Қон тўкиб салтанатни олиб берган етакчилари эса, уялиб кечирим сўраш у ёқда турсин, зулмларни ошиб боришини оқлашга урунмоқда. Халқ яна алданиб, янги келаётганларга салтанатни олиб беришлари хеч нарсани ўзгартирмайди. Чунки муаммо хокимиятда эмас, балки унинг бошқарув системасида. Системасининг мафкурасида. Бу мафкурани Қирғизистон халқи қабул қилмаганида. Қирғиз халқи устида куфр олами жуда қаттиқ харакатлар олиб боришига қарамай, у демократиянинг мафкурасини қабул қилмади. Давлатнинг буюклигининг, иқтисодий ўникишининг, сиёсий стабиллигининг кафолати, давлат билан халқ бир мафкурани эътиқодан қабул қилиб, уни оламга олиб чиқиш сари бир тан бўлиб харакатланиши билан бўлади.
Хизб ут Тахрир оламда харакат олиб борар экан, фақат ана шу халқ билан давлат ўртасидаги эътиқодий уйғунликни пайдо қилиш сари қадамма қадам сабр билан, фақат Ислом мафкурасининг қуввати билан харакатланиб боради. У Исломни система (мабдаъ) сифатида хаётга олиб келиб, вазиятларни тубдан ўзгартириш керак деб билади. Мавжуд хокимиятдагиларга ёки уни талашаётганларга ёрдам бериш билан хеч нарса ўзгармайди деб таъкидлайди. Эътиқодан харакат олиб бораётган хар бир мусулмонни эса, харакатларини зоеъ қилмасдан, фақат куфр системасини Ислом системасига алмаштириш учун харакат олиб боришга чақиради.