Ва алайкум ассалом ва раҳматуллоҳи ва барокатуҳ
Исломда маҳр бор нарса, бизда «қалин» сўзи билан ишлатилиб қолинган. Аслида аёл никоҳланаётганда эркак киши унга қандайдир миқдорда(аёлни рози қиладиган) ҳадя бериши вожиб.
««Ислом аёл учун маҳрни эркакнинг зиммасига юклаб, уни аёлнинг эркак зиммасидаги ҳаққи қилиб қўйди. Ҳолбуки (никоҳдан) баҳраманд бўлиш ёлғиз эркак учун эмас, балки эркак ва аёл учундир. Аллоҳ Таоло дейди:
وَآتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَيْءٍ مِنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنِيئًا مَرِيئًا
„Хотинларингизга маҳрларини ҳадя каби берингиз! Агар ўзлари сизлар учун у маҳрдан бирон нарсани ихтиёрий равишда кечсалар, сизлар уни пок ва муборак билиб еяверинглар“. [4:4]
«Ниҳла» сўзининг маъноси ҳадядир. Зеро, маҳр - баъзи кишилар ўйлаганидек - аёллик иффатининг бадалига берилган нарса эмас, балки ҳадядир. Расулуллоҳ(с.а.в) бир кишини уйлантираётиб унга:
«هَلْ مِنْ شَيْءٍ تُصْدِقُهَا؟ فَالْتَمَسَ وَلَمْ يَجِدْ قَالَ: اِلْتَمِسْ وَلَوْ خَاتَمًا مِنْ حَدِيدٍ. فَلَمْ يَجِدْ شَيْئًا. فَزَوَّجَهُ إِيَّاهَا بِمَا مَعَهُ مِنَ الْقُرْآنِ»
«Унга ҳадя қиладиган бирор нарсанг борми?», дедилар. У қидириб топа олмади. Шунда: «Гарчи темир узук бўлса ҳам топ», дедилар. У ҳеч нарса топа олмади. Шунда уни Қуръондан билган оятларини ўргатиб қўйиши эвазига уйлантириб қўйдилар». (Бухорий ривояти)»».(“Исломда ижтимо низоми” китобидан).
Маҳрларни камайтиришга тарғиб қилиш билан уйланиш ишини бутунлай енгиллатди. Пайғамбар(с.а.в) дедилар:
«أَعْظَمُ النِّسَاءِ بَرَكَةً أَيْسَرُهُنَّ صَدَاقًا»
«Аёлларнинг энг баракалиси маҳри озларидир» (Ҳоким ривояти).
Муттақий.
|