بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
Ҳадиси Шариф билан
Холиққа осий бўладиган ишларда махлуққа итоат қилиш йўқдир
Азиз мухлислар, “Ҳадиси Шариф билан” номли рукнимизнинг янги сонини самимий саломлар билан бошлаймиз. Сизларга Аллоҳ Таолонинг саломи, раҳмати ва баракоти бўлсин.
Имом Ибн Можа ўзининг “Сунан”ида айтадилар:
عن أبي سعيد الخدري: أن رسول الله صلى الله عليه وسلم بعث علقمة بن مجزِّز على بعث وأنا فيهم، فلما انتهى إلى رأس غزاته أو كان ببعض الطريق، استأذنته طائفة من الجيش، فأذن لهم وأمَّر عليهم عبد الله بن حذافة بن قيس السهمي، فكنت فيمن غزا معه فلما كان ببعض الطريق أوقد القوم نارا ليصطلوا أو ليصنعوا عليها صنيعا، فقال عبد الله وكانت فيه دعابة: أليس لي عليكم السمع والطاعة؟ قالوا: بلى، قال: فما أنا بآمركم بشيء إلا صنعتموه؟ قالوا: نعم. قال: فإني أعزم عليكم إلا تواثبتم في هذه النار، فقام ناس فتحجزوا فلما ظن أنهم واثبون قال: أمسكوا على أنفسكم فإنما كنت أمزح معكم، فلما قدمنا ذكروا ذلك للنبي صلى الله عليه وسلم، فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم: “من أمركم منهم بمعصية الله فلا تطيعوه“.
Абу Саид ал-Худрий ривоят қилади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Алкама ибн Мужаззиз бошчилигида бир гуруҳни ғазотга жўнатдилар. Мен ҳам уларнинг орасида эдим. Ғазот ерининг бошига ёки ярим йўлга етганда бир гуруҳ аскар ундан рухсат сўради. Мужазиз уларга рухсат бериб, Абдуллоҳ ибн Ҳузафа ибн Қайс Ас-Саҳмийни уларга амир қилиб тайинлади. Юришни давом эттирганлар қаторида мен ҳам бор эдим. Йўлда аскарлар исиниш ва бирор нарса қилиш учун олов ёқишди. Абдуллоҳ (у ҳазилкаш эди): “Сизлар менга қулоқ солиб, итоат қилишинг керак эмасми?”, деди. Улар: ҳа албатта, дейишди. У: “Мен сизларни нимага буюрсам қиласизми?” деди. Улар: Ҳа, дейишди. У: «Мен сизларни шу оловга сакрашингизни қарор қилдим», деди. Одамлар ўрнидан туриб, тайёрланишди. Абдуллоҳ уларнинг ростдан ҳам оловга сакрамоқчи эканлигини билгач: “Тўхтанглар, мен сизлар билан ҳазиллашдим”, деди. (Ғазотдан) қайтганимизда, улар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга бўлган воқеани айтиб беришди. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Агар улардан (раҳбарлардан) бирортаси сизни Аллоҳга осий бўлишга буюрса, унга итоат қилманг”, дедилар.
Азиз биродарлар!
Бу воқеа Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг: “لا طاعة لمخلوق في معصية الخالق” “Холиққа осий бўладиган ишларда махлуққа итоат қилиш йўқдир”, деган ҳадисларини тасдиқлаб турибди. Биз бугунги кунда бу ҳадисга қанчалик муҳтож эканлигимизни айтмаса ҳам бўлаверади! Айниқса, ҳукмдорларнинг юзлари очилиб қолган ҳозирги даврда бу ҳадисни ўзимизга татбиқ этиш эҳтиёжи янада ортди. Ҳозирда мусулмонлар устида турган ҳеч бир ҳукмдорга итоат қилиш йўқдир. Шунингдек, Аллоҳнинг амр ва тақиқларига зид гапираётган олимларга ҳам итоат қилиш йўқ. Аммо қайси ҳокимнинг сўзи Аллоҳ Таолонинг ва Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг сўзларига мос келса, ҳатто у ҳабаш қул бўлса ҳам, албатта унга итоат қилинади.
Азиз биродарлар, навбатдаги «Ҳадиси Шариф билан» номли рукнимизгача Аллоҳ Таолонинг паноҳида бўлинг. Сизларга Аллоҳ Таолонинг саломи, раҳмати ва баракоти бўлсин.
9 Жуммадул Увла, 1446ҳ йил.
11 Ноябрь, 2024м йил.
