بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
Шом қўзғолони ва қонхўр режим ўртасидаги куч-қудрат манбалари
Устоз Мустафо Ризвон
Кўпчиликни, асосан, исломий сиёсий ва жиҳодий ҳаракатлар етакчиларини бир савол ўйлантириб келган. Яъни «катта куч кимнинг қўлида, қўзғолончилардами ёки Асад режимида?!».
Ҳар қандай давлатда ёки одамлар жамоасида куч-қудрат омили ҳарбий қудратдагина эмас, балки бошқа нарсаларга ҳам боғлиқ.
Усмоний давлатни олайлик, сўнгги пайтида катта ҳарбий кучга эга эди. Бироқ, уни чор атрофдан дард ва заифлик ўз домига тортди. Ҳатто уни «касал одам», дейишадиган бўлди.
Тарих ҳамон темир Рим армиясини эслайди. Ўшанда у ҳарбий жиҳатдан айтарлик катта кучга эга бўлмаган мусулмонлар билан қаршима-қарши келди… Аммо Рим, қудратли армияси бўла туриб, мусулмонлар олдида мағлуб бўлди.
Мўъта жангида мусулмонлар ўша пайтда энг даҳшатли ҳарбий қудрат билан юзма-юз келдилар… бу жангда умуман тенглик йўқ эди. Шунга қарамай, мусулмонларнинг румликлар армиясини даҳшатга солиб кўрсатган қаҳрамонликлари тарихда қолди… Мўъта жанги Ярмукдаги нусратга очқич бўлди.
Демак, ҳарбий қудрат жанг учун ҳам, давлат учун ҳам ягона таянч бўлишга етмайди ҳамда уларнинг қудратига ўлчов бўлолмайди. Балки бундан аҳамиятлироқ бошқа таянчлар ҳам шарт бўлади.
Ҳарбий қудрати бор бўлишига қарамай, Халифаликдек бир давлатни сўнгги давриларда заифлаштирган нарса нима?! Исломнинг илк даврида мусулмонларни Форс ва Рим империяларини мағлуб этадиган даражада кучли қилган қувват нима?!
Мусулмонларни кучли қилган қувват энг биринчи навбатда улар имон келтирган мабдадир. Кейин эса, ростгўй онгли сиёсий етакчилар қудратидир. Бу қудратни ҳозирда «халқчиллик», «халқ базаси», дейиляпти. Агар халқ базаси ушбу сиёсий етакчиларни ва ҳарбий қудратни қўллаб-қувватлайдиган бўлса ва барчалари биргаликда ўзлари имон келтирган мабдадан балқиб чиқувчи битта ягона лойиҳа атрофида бирлашсалар, бу уларда қатъият ва куч-қудратни пайдо қилади. Чунки бундай ҳолатда барчалари қоядек қудратни, синмас пўлатдек аҳд паймонни шакллантирадилар.
Сиёсий қудрат: Сиёсий қудрат сиёсий раҳбарлар, партиялар ва жамоаларда гавдаланади. Улар сиёсий ҳазорий лойиҳага эга бўлиб, бутун инсоният ҳаётини ўзгартириш учун саъй-ҳаракат олиб борадилар… Улар на муросага рози бўладилар ва на яримтаки ечимга.
Халқ базаси: Бу қудрат ўзининг афкори оммаси билан ҳамда лойиҳани ва лойиҳа эгаларини ва лойиҳага нусрат берувчиларни қўллаб-қувватлаши билан кучлидир. Чунки бу қудрат лойиҳа, унинг лойиҳа эгалари ва лойиҳага нусрат берувчилар учун барқарор табиий асос ҳисобланади. Айнан шу қудрат сиёсий қудратни, унинг давлат раҳбарларини, лойиҳасини, ансорларини ўз имконият ва энергияси билан қўллаб-қувватлайди.
Сиёсий етакчилик: Сиёсий етакчилик лойиҳа ва давлат раҳбарларида гавдаланиб, давлат энергиясининг энг муҳим асосларидан биридир. Чунки Аллоҳ арабларни Ислом билан, Исломни эса, Абу Бакр, Умар, Усмон, Али ва бошқалар каби, давлат раҳбарлари билан кучли қилди, Аллоҳ барчаларидан рози бўлсин. Саҳобалар давлат раҳбари ва сиёсатчи бўлганлар. Улар кучли позицияларни эгаллашга ва юкларни кўтаришга қодир эдилар. Абу Бакр Сиддиқ розияллоҳу анҳунинг муртадлар ва закотдан бош тортганларга нисбатан позицияси ёш давлат тарихида муҳим бурилиш ясади. Умар розияллоҳу анҳунинг қўли билан Аллоҳ Таоло Форс ва Румни фатҳ қилди ҳамда Умар розияллоҳу анҳунинг одиллиги ва унинг одил сиёсати билан одамлар беҳожат яшашди. Султон Абдулҳамид роҳимаҳуллоҳ тезлик билан қулаётган давлатни қулишини кечиктирди… Агар ўша пайтда давлатга қарши тил бириктирувлар ва қаттиқ заифлик бўлмаганида эди, у давлатни бу ҳолатдан қутқариб-ривожлантиришга муваффақ бўларди.
Демак, воқеа-ҳодисаларга манфаат ва зарар нуқтаи назаридан эмас, ақидавий мабда нуқтаи назаридан қаровчи давлат раҳбарлари ва сиёсатчилар давлат қудратининг омилларидан ва кучли таянчларидан биридир.
Уммат ақидасидан балқиб чиқиши лозим бўлган сиёсий лойиҳага келсак, у шундай ягона лойиҳаки, инсонлар унинг атрофида тўғри жамланадилар. Бу лойиҳа тарқоқ инсонларни бирлаштиради, инсонлар ўз йўлларини ҳамда узоқ-яқин мақсадларини шу лойиҳа орқали кўрадилар. Шунинг учун ўзаро бирлашиб, шу лойиҳа йўлида жанг қиладилар, армиянинг жанговар доктринаси ҳам шу лойиҳа асосида тузилади, одамлар ўз оқсоқоллари ва катталари атрофида шу лойиҳа билан жамланадилар. Мақсадларни белгилаб, йўлларни чизиб, вазифаларни юклаб, ролларни бўлишиб берадиган умумий сиёсий лойиҳа учун аниқ бир сиёсий режа бўлмас экан, мусулмонлар ҳокимиятни эгаллаган тақдирда ҳам, Ислом ҳокимиятга асло етолмайди. Чунки айнан ушбу лойиҳа Исломни ҳокимиятга қандай олиб чиқиш ва қандай татбиқ қилишни баён қилади ҳамда жамоани ўз мақсадига етгунига қадар адашишдан сақлаб туради. Шунингдек, давлатни фаолият йўли ва кенгқамровли режасини баён қилиш орқали адашишдан ҳимоя қилади ҳамда давлатга қандай ички ва ташқи сиёсат қабул қилиш кераклигини ўргатади. Шунинг учун Исломнинг ҳукм юритишга ва инсонлар ишларини бошқаришга қодирлиги борасида шубҳага ўрин қолдирмайди ҳамда бирлаштиргандан кейин ихтилофга ҳам йўл бермайди… Чунки йўл аниқ қилиниб, мақсадлар белгилаб қўйилган ва фикрлар ҳам ойдек равшан бўлади.
Халқ базаси ва афкори омма қудратига келсак, у масаланинг тамал тоши ва мағзи ҳисобланади. Яъни, сиёсий куч ҳам, армияларни сафарбар қиладиган ҳам, уларни маблағ, қурол-яроғ ва техника билан таъминлайдиган ҳам халқ базасидир.
Агар Шом қўзғолони халқ базасига эга бўлмаганида, Асад режими қўшинларидан бирортаси ҳам режимдан ажраб чиқишга журъат қилолмас эди, шунингдек, унга қарши жанг қиладиган ва минтақаларни озод этадиган ҳарбий бўлинмаларни ташкил қилмаган бўларди. Агар саййидимиз Мусъаб ибн Умайр розияллоҳу анҳу саъй-ҳаракат олиб борган халқ қўллаб-қувватлови бўлмаганида, Мадинада давлат арконлари барпо бўлмасди. Масалан, илк бор бўлган Бадр маъракасида Росулуллоҳ ﷺ жангга чиқдилар, ул зот билан биргаликда барча мусулмонлар жанг қилдилар, фақат муҳожирларнинг ўзи жанг қилмади. Балки бутун халқ урушга чиқиб, давлат раҳбарлари, лойиҳалари, етакчилари ва халқ базаси билан бирга бир тану бир жон бўлиб, сиёсий уюшмага айландилар.
Ана, Асад режимига боқинг! Унга қарши бутун халқ кўтарилиб, қўрқув деворини ағдарганида, бу режим ағдарилишига бир баҳя қолди. Агар дунёнинг шарқу ғарби бу ёлғиз қўзғолонга қарши тил бириктирмаганида, режим аллақачон ағдарилган бўларди. Бунга Лавровнинг «агар Россия аралашуви бўлмаганида, пойтахт Дамашқ тепасида қора байроқлар ҳилпираши аниқ эди», деган сўзлари яққол далил. Дарвоқе, Даръадаги сўнгги ҳодисалар режимнинг нақадар нимжон эканини исботлади, чунки жангчиларни бутун халқ қўллаб-қувватлади. Ушбу шаҳар ўзидаги оддий қурол-яроғи билан қонхўр режимни етмиш кундан зиёд тинка-мадорини қуритди. Оқибатда, режим сиёсий макр йўлига ўтиб, ўз обрўсини тиклаш мақсадида қўзғолончилар билан музокара қилишга мажбур бўлди.
Шундай экан, ким халқ базасига эга бўлса, қудрат манбаига ва машъаласига эга бўлади. Агар ушбу база сиёсий қудрат ва ҳарбий қудрат билан бирлашса, ҳаргиз мағлуб бўлмас қудратга айланади.
Ҳозир Башар Асад режими ўз жангчиларига гоҳ куч билан, гоҳида манфаат асосида етакчилик қиляпти. Унда на жанговар доктрина бор ва на халқ базаси. Ҳатто тамал тоши ҳам йўқ… Яъни, бу режимда асос сифатида ақидавий сиёсий лойиҳа йўқ, фақат хорижий қўллаб-қувватловга ва ўзидаги қуролларга таянади, холос.
Муборак Шом қўзғолонига келсак, унда жуда катта халқ базаси бор. Гарчи бу халқ базаси кучли тузоқларга учраса-да, шунингдек, унга қарши қаттиқ босимлар бўлиб, секинлаштириб қўйган эса-да, бироқ, қўзғолон ҳануз қўзғолончилар қалбларида ловуллаб ёнмоқда. Ҳар қандай ҳаракат қўзғолон чўғини қоплаб турган кулни пуфласа, албатта қайтадан аланга олади. Қўзғолондаги мавжуд жанговар қудратга келсак, у режимни конституциялари, арконлари ва барча башаралари билан қўшиб ағдаришга албатта қодирдир. Фақат жангчи гуруҳ етакчиларининг «қўллаб-қувватловчи» давлатлар билан алоқа қилиб, ўз қарорларини топшириб қўйишгани ушбу жанговар қудратни кишанлаб қўйди, қонхўр режимни ағдаришига халақит берди.
Ўз давлат арбоблари ва лойиҳасига эга бўлган сиёсий уюшмага келсак, у Ҳизб ут-Таҳрирдир. Ҳизб ут-Таҳрир халқаро таниқли партия бўлиб, Уммат ақидасидан балқиб чиққан сиёсий лойиҳага эга. Токи Аллоҳ Таоло Ҳизбнинг қўли билан ва мана шу лойиҳа орқали Дамашқни фатҳ қилиб бериши учун Ҳизб ут-Таҳрир айни лойиҳани қўзғолон аҳли ва жангчилари орасида кенг тарқатишда ҳамон давом этмоқда.
Тўғри, машаққат катта, аммо мукофот ҳам катта, инша Аллоҳ. Бас, шундай экан, сиз қўллаб-қувватловчи халқ ўз аҳлини ҳаргиз алдамайдиган ушбу етакчи атрофига бирлашсангиз ва уни қўлласангиз, Аллоҳнинг изни ила Ҳизб сизни барча яхшиликларга элтади.
Эй Шомдаги холис жангчилар!
Сиз «қўллаб-қувватловчи» давлатлар билан алоқа қилиш ва қарорларни уларга топшириб қўйишнинг нақадар аччиқ эканини кўрдингиз. Бу давлатлар қўзғолондаги мақсадингизни унуттириш учун сизни тўплади. Бироқ, Ҳизб ут-Таҳрир сизни бу дунё куч-кудрати ва охират неъматига ноил қилувчи буюк Халифалик лойиҳаси атрофида жамланишга даъват қилмоқда. Ўтган кунлар тоғут режимнинг кучсизлигини, унинг муқобили ўлароқ, қўзғолоннинг қудратли эканини исботлаб берди. Зеро, Ҳалаб қамалини ёриб чиқиш жанги режимни синдириш учун биринчи жанг бўлмагани каби, Даръа жанги ҳам охиргиси эмас. Лекин ҳар ишнинг ўз вақти бор. Қачон Аллоҳ Таоло ушбу буюк Ислом лойиҳасига эга зотлар учун, худди Росули акрам ﷺнинг ансорлари ва қўллаб-қувватловчи халқ базаси каби, ансорларни ва халқ базасини муҳайё қилиб берса, албатта қонхўр режимни ағдарамиз ва унинг харобалари узра Ислом ҳокимиятини барпо этамиз. Бу Аллоҳга асло мушкул эмас.
Роя газетасининг 2021 йил 20 октябр чоршанба кунги 361-сонидан
