Ҳақиқий ўзгариш сайлов қутиси орқали рўй бермайди
Сайлов олди кампаниясида туйғуларни қўзғайдиган турли мавзулар кўтарилди. Масалан, муносиб номзод Исломофобияни ҳамда мусулмонлар учун аҳамиятли бўлган Фаластин ва Кашмир масаласи каби муаммоларни ҳал қилиши, мактабларда либерал қадриятларни ривожлантиришга ёрдам бериши кераклигига ишора қилинди.
Лекин воқеда сайловда ғолиб чиққанлар ушбу масалаларнинг бирортасини ҳам тўғри шаклда муолажа қилмайдилар. Чунки бу муаммолар аслида илмоний идеологиядан пайдо бўлган бўлиб, унда бу нарсаларнинг ечими мавжуд эмас.
Масалан, Исломофобия бирор шахс ёки бирор партия томонидан бўлган номзод орқали ҳал бўлмайди. Мусулмонларни мусулмон бўлганликлари учун танқид қилиш ҳамда мусулмонлар диаспорасини ошкора ва яширин айблаш тартибли курашнинг бир қисмидир. Бу кураш Исломни йўқ қилишга қаратилган ва унда барча кучлар ишга солинади. Ҳукумат ғайримусулмонларни Ислом ва мусулмонлардан қўрқитиш учун оммавий ахборот воситаларини ишга солади. Шунингдек, мусулмонларни ўз динидан бош торттириш ва унинг ўрнига либерал илмонийликни қабул қилдириш учун ҳам айни шу оммавий ахборот воситаларидан фойдаланилади. Бундан мақсад, мусулмонларни илмонийлаштиришдир. Шунинг учун бизга шубҳа билан қарашади. Бизга қарши амалга оширилаётган ҳар қандай чоралар жамоатчилик олдида оқланади. Лекин улар ақлий мунозара орқали Исломни енга олишмайди. Шунинг учун алдовни ишга солишади ва омма халқ орасида жаҳолатни ёйишади. Ниятлари эса, одамлар «хом хаёл»дан, бошқача айтганда, ўзлари тўқиб олган ва ёлғондан Ислом деб номлаб олган шарпадан бош тортсинлар.
Исломофобияга барҳам бериш ва динимизга қарши ҳужумга реакция билдириш учун ўша исломофобия ортида турган гуруҳ кўтариб чиқаётган илмоний либерал қадриятларга доимий қарши туришимиз керак. Ғарбнинг эгри-бугри капиталистик идеологиясига қарши Исломни тамсил этадиган тўғри чизиқни тортиш даъватнинг исломий тариқатидир. Шунингдек, мункарни ўзгартириш тариқатидир.
Сайловларда қатнашишга чақириш одамлар кучини синдириш ва уларнинг эътиборини режимдан бошқа, яъни фойдасиз нарсаларга буришдан бошқа нарса эмас. Чунки бунда улар ўзларини нималарнидир рўёбга чиқаргандек ҳис қилишади. Ҳолбуки, улар ҳеч қанча вақт ўтмай эътиборсизлик, орқага суриш ва хавотир каби нарсаларни кўришади. Кетидан келгуси сайлов ваъдалари бошланади.
Демократиядаги овоз бериш капиталистик низомнинг шармандали воқесини тўсиб-яшириш учун ишлатиладиган бир парча матодан бошқа нарса эмас. Унда одамларда гўё қонун чиқариш ва ҳукмдорлардан ҳисоб талаб қилиш ҳуқуқи мавжуд, деган тасаввурни беради. Шунингдек, одамларда кучимиз бор, аҳамиятга эгамиз ва масъулмиз, деган ҳис пайдо бўлади. Аслида эса, сайловчи ҳукуматга бирорта ҳам кун тартибини бера олмайди, ишлаб чиқарилаётган қонунларни тасдиқламайди, сиёсатларни танлай олмайди ва ҳақиқий қарор эгаларидан ҳисоб талаб қила олмайди. Чунки сайлов ниҳоясига етиб, одамлар парламентдаги ўз вакилларини танлашлари биланоқ, уларга таъсир ўтказолмай қоладилар. Беш йилдан кейин уларни сайламаслик билан таҳдид қилишдан нарига ўтолмайдилар. Одамлардаги ушбу таҳдид, аслида, кичик бир рағбат бўлиб, бу билан гўё ҳукумат одамлар ташвишларини ўзининг устувор вазифасига қўйгандек кўрсатади. Бу ишда оммавий ахборот воситалари муҳим роль бажаришади, яъни, сайлов муддатидан олдин жамоатчилик фикрида сайлов номзодлари ҳақида мақбул тасаввур пайдо қилиб беришади.
Икки сайлов оралиғида депутатларга партия таъсир ўтказади (сайловчилар эмас). Шунингдек, хусусий ахборот воситаларига эга бўлган кучли элита ҳам таъсир ўтказа олади. Жамоатчилик фикри ва аҳолининг қолган қисми уларга таъсир ўтказолмайди. Кучли элита босим ўтказувчи гуруҳларни ва тадқиқот марказларини пул билан таъминлайди, ўз навбатида, бу марказлар элитага овоз бериш учун сиёсатчиларни маълум бир сиёсий вариантлар билан таъминлайди. Чунки элитанинг босими ва чалғитуви остида қолган бу марказлар бошқаларнинг ҳисобига шу элитанинг манфаатини ҳимоя қиладиган бўлишади. Ўз фойдаларини ўйлаб овоз берувчи бу сиёсатчилар бу ерда одамлар манфаати учун мавжуд эмаслар. Йўқ, улар мавжуд вазиятни ўзгаришсиз ушлаб туриш ва капиталистлар манфаатини ҳимоя қилиш учун кераклар. Бинобарин, демократияда овоз бериш деган нарса, катта ёки кичик бирор жўяли ўзгариш пайдо қилиш воситаси эмас. Шунинг учун ҳам ҳақиқий ўзгариш сайлов қутилари орқали бўлган эмас, ҳаргиз бўлмайди ҳам.
Муҳаммад ﷺнинг Уммати дунё халқларини капитализм зулматидан Ислом нурига олиб чиқиш учун уларни етаклашдан масъулдир.
الر كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ
«Алиф, Лом, Ро. (Эй Муҳаммад, бу Қуръон) Биз сизга, одамларни Парвардигорларининг изни-иродаси билан зулматлардан нурга – қудрат ва ҳамду сано эгаси бўлган зотнинг йўлига – олиб чиқишингиз учун нозил қилган Китобдир» [Иброҳим 1]
Агар биз илмоний демократик капитализм асосланаётган зулм, репрессия ва қашшоқлик меъёрларини қабул қилсак, одамларни зулматдан нурга нима билан чиқарамиз? Ахир бундай ҳолатда улар билан зулмда шерик бўлиб қоламиз-ку ҳамда Ислом нурига чиқара олмаймиз-ку. Ҳа, биз бундай ҳолатда Ислом нури билан илмонийликни аралаштириб юборамиз. Натижада, одамлар нур билан зулмни ажрата олмай қоладилар.
